Phytocene Nanoclusters

Suplement diety Phytocene Nanoclusters zawiera w składzie: witamina E, witamina A, fikoten olej (mieszanka karotenoidów oraz tokoferoli, wyciąg z astaksantyny, spiruliny, dunalielly, selen aminoat), nanoklastery (cytrynian potasowy, węglan potasowy, dwutlenek krzemu, woda destylowana, siarczan magnezowy, olej słonecznikowy). Zgłoszono go do rejestracji w roku 2009. Jego obecny stan w rejestrze to: weryfikacja w toku. Ten suplement diety został wyprodukowany przez RBC Life Sciences Inc USA, oraz zgłoszony do rejestracji przez Coral-Club Polska Sochaczew.

• Informacje o suplemencie

  Skład: witamina E, witamina A, fikoten olej (mieszanka karotenoidów oraz tokoferoli, wyciąg z astaksantyny, spiruliny, dunalielly, selen aminoat), nanoklastery (cytrynian potasowy, węglan potasowy, dwutlenek krzemu, woda destylowana, siarczan magnezowy, olej słonecznikowy)
  Forma: kapsułka
  Kwalfikacja: S - Suplement diety
  Status produktu: weryfikacja w toku
  
  Rok zgłoszenia: 2009
  Producent: RBC Life Sciences Inc USA
  Rejestrujący: Coral-Club Polska Sochaczew
  Dodatkowe informacje:
  

• Informacje o składnikach suplementu

  Uwaga! Poniższe informacje nie stanowią informacji z ulotki produktu. Są to definicje encyklopedyczne dotyczące poszczególnych składników suplementu diety, nie są one bezpośrednio powiązane z produktem. Nie mogą one zastąpić informacji z ulotki, czy też porady lekarza lub farmaceuty. Są to jedynie informacje pomocnicze.

  witamina e - Witamina E – grupa organicznych związków chemicznych, w skład której wchodzą tokoferole i tokotrienole, pełniących w organizmie funkcję niezbędnego składnika pokarmowego, rozpuszczalnej w tłuszczach witaminy. Ich wspólną cechą jest dwupierścieniowy szkielet 6-chromanolu oraz łańcuch boczny zbudowany z 3 jednostek izoprenowych. Stosowana jako dodatek do żywności o numerze E306 (ponadto syntetyczne tokoferole noszą numery E307-309). Witamina E występuje w postaci ośmiu kongenerów: czterech tokoferoli o nasyconym łańcuchu bocznym i czterech analogicznych tokotrienoli posiadających w łańcuchu bocznym 3 wiązania podwójne. W obu grupach wyróżnia się 4 formy: α, β, γ i δ, różniące się liczbą podstawników metylowych przy pierścieniu fenylowym. Każda z 8 form witaminy E wykazuje nieco inną aktywność biologiczną. W organizmie człowieka najistotniejszą rolę pełni α-tokoferol. Do naturalnych źródeł witaminy E należą: nasiona słonecznika, migdały, orzechy laskowe, orzeszki ziemne, oleje (słonecznikowy, szafranowy), pomidory, botwina, suszone morele, szpinak.

  witamina a - Witaminy A – grupa organicznych związków chemicznych zaliczanych do retinoidów (z których najważniejszy jest retinol), pełniących w organizmie funkcję niezbędnego składnika pokarmowego, rozpuszczalnej w tłuszczach witaminy. W pożywieniu pochodzenia zwierzęcego podstawową formą, w jakiej ona występuje, jest ester – palmitynian retinolu, który w jelicie cienkim ulega deestryfikacji do alkoholu – retinolu. Inne ważne pochodne związane z aktywnością witaminy A to: retinal (aldehyd) i tretynoina (kwas retinowy). Zawartość witaminy A w pożywieniu lub suplementach diety podawana jest zazwyczaj w tzw. jednostkach międzynarodowych (j.m.; ang. International Units, IU). Naukowcy opracowujący normy zalecanego dziennego spożycia posługują się z kolei najczęściej inną jednostką: mikrogramami równoważnika retinolu (ang. Retinol Activity Equivalents, RAE). Przeliczanie jednych jednostek na drugie nie jest proste (zróżnicowana dieta zawierająca 900 µg równoważnika retinolu może zawierać 3–36 tys. j.m. witaminy A): 1 IU retinolu = 0,3 µg RAE 1 IU β-karotenu w suplemencie diety = 0,15 µg RAE 1 IU β-karotenu w pożywieniu = 0,05 µg RAE 1 IU α-karotenu lub kryptoksantyny = 0,025 µg RAEWitamina A jest odporna na działanie wysokiej temperatury, jednak kontakt z żelazem lub miedzią powoduje jej zanik.

  spiruliny - Spirulina – handlowa nazwa sinic (cyjanobakterii) należących do rzędu Oscillatoriales. Należy do niego gatunek Arthrospira platensis. Spirulina jest bardzo bogata w białko – zawartość białka w suchej masie wynosi ok. 70%. Zawiera także witaminy A, B, C, D, E, K i inne. Spirulina jest bogata w magnez i beta-karoten. Stosowana do produkcji kosmetyków, suplementów żywieniowych oraz pokarmów dla glonożernych ryb akwariowych. Nazwa ta w odniesieniu do tych sinic pochodzi z czasów, gdy przedstawicieli rodzaju Arthrospira zaliczano do rodzaju Spirulina. W obecnych ujęciach systematycznych rodzaje te uważa się za spokrewnione (należą do rzędu drgalnicowców), ale odrębne. Wbrew obiegowym opiniom, spirulina nie jest źródłem przyswajalnej przez ludzki organizm witaminy B12. Istnieją doniesienia o podwyższonej zawartości (w wybranych suplementach diety zawierających m.in. spirulinę) substancji toksycznych, np. glinu, co może mieć związek ze sposobem prowadzenia niektórych przemysłowych hodowli glonów.

  węglan potasowy - Węglan potasu, K2CO3 – nieorganiczny związek chemiczny, sól potasowa kwasu węglowego. W temperaturze pokojowej jest to białe ciało krystaliczne, dobrze rozpuszczalne w wodzie, o temperaturze topnienia 891–899 °C. Tworzy hydraty, ma właściwości higroskopijne. W roztworach wodnych hydrolizuje, w wyniku czego mają one silnie zasadowy odczyn (pH 11,6). Pod wpływem kwasów ulega rozkładowi, wydzielając dwutlenek węgla: K2CO3 + 2HCl → 2KCl + CO2 + H2OZnany jest od czasów antycznych jako potaż, uzyskiwany z popiołu drzewnego. Współcześnie otrzymywany jest przemysłowo głównie przez wprowadzanie dwutlenku węgla do wodnego roztworu wodorotlenku potasu (uzyskiwanego w wyniku elektrolizy roztworu KCl): 2KOH + CO2 → K2CO3 + H2OStosuje się go w przemyśle szklarskim, ceramicznym, do produkcji środków piorących, w fotografii, do otrzymywania innych związków potasu.

  dwutlenek krzemu - Ditlenek krzemu, krzemionka (nazwa Stocka: tlenek krzemu(IV)), SiO2 – nieorganiczny związek chemiczny z grupy tlenków, w którym krzem występuje na IV stopniu utlenienia. Zwykle jest krystalicznym ciałem stałym o dużej twardości. Występuje powszechnie na Ziemi jako minerał kwarc – składnik różnego rodzaju skał, piasku i wielu minerałów. Tworzy kamienie półszlachetne.

  woda destylowana - Woda destylowana – woda pozbawiona, metodą destylacji, soli mineralnych oraz większości innych substancji ją zanieczyszczających. Zawiera rozpuszczone gazy (głównie dwutlenek węgla, także tlen i azot) oraz zanieczyszczenia lotnymi substancjami organicznymi. Stosowana jest w akumulatorach (jako rozcieńczalnik elektrolitu), w żelazkach parowych, w analizie chemicznej, w lekarstwach oraz wszędzie tam, gdzie wymagana jest wysoka czystość roztworu. Niektóre zanieczyszczenia wody można usunąć dokładniej przez: utlenianie związków organicznych usuwanie twardości na wymieniaczach jonowych (woda demineralizowana) odgazowanie termiczne (woda odgazowana) korygowanie składu przy odsalaniu kilkukrotną destylację z dodatkiem kolejno kwasu fosforowego i wodorotlenku potasu lub sodu.

  siarczan magnezowy - Mieszanie nawozów – nawozy miesza się w celu ułatwienia pracy przy ich rozsiewaniu oraz by zmniejszyć pylistość niektórych z nich lub zmniejszenia zawartości określonego pierwiastka w czystym składniku. Nie wszystkie nawozy można ze sobą mieszać ponieważ mogą na siebie niekorzystnie oddziaływać. Zasady mieszania nawozów są następujące: Mocznika (CO(NH2)2) nie można mieszać z nawozami saletrzanymi. Mieszanina azotanu amonu i mocznika jest silnie higroskopijna i pod wpływem wody traci swą granulowaną strukturę, zamieniając się w papkę. Mocznika nie można również mieszać z superfosfatami, np. fosforanem jednowapniowym lub siarczanem wapnia, ponieważ występują reakcje:Ca(H2PO4)2·H2O + 4CO(NH2)2 → Ca(H2PO4)2·4CO(NH2)2 + H2O CaSO4·nH2O + 4CO(NH2)2 → CaSO4·4CO(NH2)2 + nH2O Mocznik wypiera wodę krystalizacyjną, która wydziela się w postaci ciekłej i wraz z wodą zawartą w superfosfatach (szczególnie pylistych) powoduje powstanie papki.Nie można mieszać CO(NH2)2 z niskoprocentowymi solami potasowymi (poniżej 50%) i kainitem magnezowym ponieważ sole magnezowe, które są domieszką nawozów potasowych są higroskopijne, i już w czasie sporządzania mieszaniny następuje nawilżanie, które utrudnia wysiew. Nawozów saletrzanych nie można mieszać z superfosfatem pylistym ze względu na reakcję:Ca(H2PO4)2 + 2NH4NO3 → 2NH4H2PO4 + Ca(NO3)2 Powstaje saletra wapniowa, która ma właściwości higroskopijne i powoduje zawilgocenie mieszaniny. Zawarty w superfosfacie wolny kwas fosforowy reaguje z saletrą: H3PO4 + NH4NO3 → NH4H2PO4 + HNO3 Wydzielony kwas azotowy powoduje korozję metalowych elementów rozsiewaczy nawozowych.Mieszanie nawozów azotowych zawierających azot w formie amonowej z nawozami o odczynie zasadowym skutkuje reakcją np.:(NH4)SO4 + Ca(OH)2 → CaSO4·2H2O + 2NH3↑ Powoduje to wydzielenie gazowego amoniaku, powodując jego straty i niebezpieczeństwo zatrucia.Nie można mieszać nawozów fosforowych z nawozami wapniowymi. Wyjątkiem jest mieszanie nawozów fosforowych rozpuszczalnych w wodzie z nawozami zawierającymi wapń.

  olej słonecznikowy - Olej słonecznikowy – spożywczy olej roślinny wytwarzany z nasion słonecznika. Słonecznik sprowadzili do Europy Hiszpanie około 1500 roku. Technologię wytłaczania oleju z nasion słonecznika opatentowano w Anglii w 1716 roku. Wykorzystywany jest do produkcji margaryny miękkiej, w gospodarstwie domowym do gotowania i do sałatek. Olej słonecznikowy nierafinowany ma temperaturę dymienia 107 °C i nie należy go podgrzewać do tej temperatury. Olej słonecznikowy rafinowany ma temperaturę dymienia 227 °C, zbliżoną do innych olei roślinnych, wobec czego może być bezpiecznie wykorzystywany do smażenia potraw. Olej słonecznikowy jest poddawany rafinacji by pozbawić go zapachu i zmętnienia jest też poddawany winteryzacji (wymrażaniu) w celu zapobiegania zmętnieniu.

  (źródło informacji o składnikach: Wikipedia)