TraviGastro TZF

Suplement diety TraviGastro TZF (kapsułki) składający się z: Tlenki i wodorotlenki żelaza, Indygotyna, Dwutlenek tytanu, Żelatyna, Sole magnezowe kwasów tłuszczowych, Ekstrakt z kory cynamonowca, Ekstrakt z liści mięty pieprzowej, Ekstrakt z karczocha, Ekstrakt z ostropestu plamistego, Ekstrakt z czarnej rzodkwi. Zarejestrowano go w 2018 roku. Jego stan w rejestrze to: weryfikacja w toku. suplement diety TraviGastro TZF został wyprodukowany przez suplementu diety, oraz zgłoszony do rejestracji przez Tarchomińskie Zakłady Farmaceutyczne “Polfa” Spółka Akcyjna.

• Informacje o suplemencie

  Skład: Tlenki i wodorotlenki żelaza, Indygotyna, Dwutlenek tytanu, Żelatyna, Sole magnezowe kwasów tłuszczowych, Ekstrakt z kory cynamonowca, Ekstrakt z liści mięty pieprzowej, Ekstrakt z karczocha, Ekstrakt z ostropestu plamistego, Ekstrakt z czarnej rzodkwi
  Forma: kapsułki
  Kwalfikacja: s - suplement diety
  Status produktu: weryfikacja w toku
  
  Rok zgłoszenia: 2018
  Producent: Tarchomińskie Zakłady Farmaceutyczne "POLFA" Spólka Akcyjna
  Rejestrujący: Tarchomińskie Zakłady Farmaceutyczne "Polfa" Spółka Akcyjna
  Dodatkowe informacje:
  

• Informacje o składnikach suplementu

  Uwaga! Poniższe informacje nie stanowią informacji z ulotki produktu. Są to definicje encyklopedyczne dotyczące poszczególnych składników suplementu diety, nie są one bezpośrednio powiązane z produktem. Nie mogą one zastąpić informacji z ulotki, czy też porady lekarza lub farmaceuty. Są to jedynie informacje pomocnicze.

  tlenki i wodorotlenki żelaza - Tlenki – nieorganiczne związki chemiczne, zbudowane z tlenu i innego pierwiastka chemicznego. Powstają w wyniku reakcji pierwiastków z tlenem (utlenianie, spalanie) oraz rozkładu związków zawierających tlen. Najbardziej rozpowszechnionymi tlenkami są: woda (H2O), krzemionka, czyli główny składnik piasku kwarcowego (SiO2), dwutlenek węgla (CO2). W chemii organicznej tlenkami określane są epitlenki, czyli związki, w których sąsiadujące atomy węgla oprócz wiązania węgiel-węgiel połączone są też mostkiem tlenowym, tworząc pierścień trójczłonowy. Tlenki nieorganiczne są omówione w dalszej części artykułu.

  indygotyna - Indygokarmin, indygotyna – organiczny związek chemiczny, disulfonowa pochodna indyga, niebieski barwnik syntetyczny, wskaźnik pH i wskaźnik redoks. Stosowany jest w medycynie, przemyśle barwników (między innymi jako barwnik spożywczy o numerze E132) i jako odczynnik chemiczny. Jako wskaźnik pH, w roztworach silnie zasadowych przyjmuje barwę żółtą, w innych zaś niebieską; w pH pośrednim ma barwę zieloną. Zmiana barwy zachodzi w zakresie pH 11,7–14,0. Może być stosowany jako wskaźnik redoks (niebieski w formie utlenionej, żółty w formie zredukowanej), gdyż łatwo i odwracalnie ulega redukcji do leukoindygokarminu, za pomocą na przykład pyłu cynkowego lub glukozy. Podczas stopniowej redukcji cukrem w środowisku zasadowym barwa roztworu zmienia się na żółtą, poprzez pośredni związek o barwie czerwonej. Leukoindygokarmin jest czułym wskaźnikiem umożliwiającym wykrywanie tlenu.

  dwutlenek tytanu - Tlenek tytanu(IV), biel tytanowa, TiO2 – nieorganiczny związek chemiczny, tlenek tytanu na IV stopniu utlenienia.

  Żelatyna - Żelatyna (ATC: B 05 AA 06) – naturalne rozpuszczalne białko, żelujące lub nieżelujące, uzyskane w wyniku częściowej hydrolizy kolagenu pochodzącego z kości, skóry i skórek oraz ścięgien zwierząt. Składa się z glicyny, proliny i hydroksyproliny. Rozpuszczona w wodzie tworzy zol liofilowy (układ koloidalny), łatwo przechodzący w żel, jeśli temperatura otoczenia nie jest zbyt wysoka. Żelatyna ma szerokie zastosowanie zarówno w kuchni, jak i w przemyśle spożywczym. Stosowana jest jako emulgator oraz środek żelujący, a także jako zagęszczacz w licznych farmaceutykach i kosmetykach. W preparatach leczniczych często stanowi główny składnik otoczki kapsułek. Używana jest także do produkcji emulsji światłoczułych. Jest również lekiem (gelatin succinylated) zapobiegającym i leczącym bezwzględną i względną hipowolemię, zapobiegającym hipotensji, stosowanym w hemodylucji i krążeniu pozaustrojowym. Żelatynę stosuje się także w kulkach do gry w paintball – kulka jest żelatynową skorupką wypełnioną farbą, która po rozbiciu o cel pozostawia na nim ślad.

  ekstrakt z kory cynamonowca - Cynamon to przyprawa kuchenna otrzymywana z wysuszonej kory cynamonowca. Występuje w dwóch postaciach: starty na proszek lub w niewielkich kawałkach zwiniętych w rulonik. Cynamon ma kolor rdzawy, a dzięki zawartości olejku cynamonowego charakterystyczny słodkawo-korzenny, lekko piekący smak i silny aromat.

  ekstrakt z liści mięty pieprzowej - Technologia olejków eterycznych – dział technologii chemicznej zajmujący się metodami wytwarzania olejków eterycznych z olejkodajnych surowców roślinnych na skalę przemysłową, ściśle związany z inżynierią procesową. Technologia obejmuje sposoby przygotowania surowców, wyodrębniania użytecznych składników oraz ich oczyszczania, przetwarzania i przechowywania. Jakość produktów (w tym ich zapach) i wydajność procesów technologicznych zależy od rodzaju stosowanych urządzeń przemysłowych (instalacji). Olejki lotne pozyskuje się na skalę przemysłową ze świeżych bądź suszonych roślin. Są wyodrębniane z odpowiedniego surowca roślinnego najczęściej przez destylację z parą wodną lub ekstrakcję. Są stosowane, wraz z innymi substancjami zapachowymi, np. w perfumiarstwie (np. perfumy, wody toaletowe. tj. woda kolońska). Olejki lub całe rośliny olejkodajne są też wykorzystywane jako przyprawy, środki terapeutyczne (ziołolecznictwo) oraz w aromaterapii.

  ekstrakt z karczocha - Karczoch zwyczajny (Cynara scolymus) – gatunek wieloletniej rośliny zielnej należący do rodziny astrowatych. Pochodzi z rejonu Morza Śródziemnego, obecnie uprawiany w całej Europie i Ameryce Północnej. Według niektórych ujęć taksonomicznych jest to synonim karczocha hiszpańskiego (Cynara cardunculus).

  ekstrakt z ostropestu plamistego - Sylimaryna – wykorzystywany w lecznictwie kompleks związków pochodzenia roślinnego, pozyskiwany z łupin nasiennych ostropestu plamistego, składający się przede wszystkim z flawonoliganów: sylibiny, izosylibiny, sylikrystyny i sylidianiny oraz flawonoidu – taksyfoliny. Zawartość sylimaryny w surowcu roślinnym wynosi 2-3%, z czego ok. 50% stanowi sylibina, a jest zależna od pochodzenia materiału biologicznego i sposobu ekstrakcji. Sylimaryna nie rozpuszcza się w wodzie, za to jest dobrze rozpuszczalna w octanie etylu i acetonie.

  ekstrakt z czarnej rzodkwi - Wódka – wysokoprocentowy napój alkoholowy uzyskiwany przez zmieszanie w odpowiednich proporcjach spirytusu rektyfikowanego z wodą. Może mieć charakter czysty, bez dodatków lub smakowy. Zawartość alkoholu etylowego w wódce wynosi nie mniej niż 37,5% obj., zwykle 40% obj. Surowcami do produkcji wódek są produkty pochodzenia rolniczego, tradycyjnie zboża lub ziemniaki. W szerszym sensie, zwłaszcza historycznym, wódkami określa się napoje alkoholowe uzyskiwane na bazie destylowanego alkoholu pozyskanego z przerobu płodów rolnych. Do etapów produkcji wódki należy na ogół oczyszczenie surowców, parowanie mające na celu upłynnienie skrobi zawartej w surowcach, zacieranie, czyli rozkład skrobi do cukrów, fermentacja cukrów przeprowadzana przez drożdże, destylacja, rektyfikacja, mieszanie powstałego spirytusu z wodą, filtracja i rozlew. Wódka stanowi istotny element kultury, zwłaszcza w krajach tzw. pasa wódki, w tym Polski i Rosji – państwach, które rywalizują o miano jej ojczyzny. Z jednej strony pojawia się w dawnych i współczesnych obrzędach, tradycjach, utworach literackich; jej różnorodność, sposób produkcji i spożycia stanowi pewne dziedzictwo kulturowe. Z drugiej strony jej konsumpcja jest związana z negatywnymi zjawiskami społecznymi jak pijaństwo i alkoholizm.

  (źródło informacji o składnikach: Wikipedia)