suplementy diety bez tajemnic

Sok Aloesowy z dodatkiem Miodu Manuka

Sok Aloesowy z dodatkiem Miodu Manuka to suplement diety w formie płyn. W skład tego suplementu diety wchodzą: naturalny sok z aloesu, aktywny kompleks miodu manuka, aromat miodu identyczny z naturalnym, sorbinian potasu, benzoesan sodowy, kwas cytrynowy, kwas askorbinowy. Produkt ten zgłoszono do rejestracji w 2009 roku. Jego status w rejestrze to: weryfikacja pozytywna. suplement diety Sok Aloesowy z dodatkiem Miodu Manuka został wyprodukowany przez William Ransom & Son plc Concept House Wielka Brytania, oraz zgłosiła go do rejestracji firma Optivita Katowice.

  • Informacje o suplemencie

    Skład: naturalny sok z aloesu, aktywny kompleks miodu manuka, aromat miodu identyczny z naturalnym, sorbinian potasu, benzoesan sodowy, kwas cytrynowy, kwas askorbinowy
    Forma: płyn
    Kwalfikacja: S - Suplement diety
    Status produktu: weryfikacja pozytywna

    Rok zgłoszenia: 2009
    Producent: William Ransom & Son plc Concept House Wielka Brytania
    Rejestrujący: Optivita Katowice
    Dodatkowe informacje:

  • Informacje o składnikach suplementu

    Uwaga! Poniższe informacje nie stanowią informacji z ulotki produktu. Są to definicje encyklopedyczne dotyczące poszczególnych składników suplementu diety, nie są one bezpośrednio powiązane z produktem. Nie mogą one zastąpić informacji z ulotki, czy też porady lekarza lub farmaceuty. Są to jedynie informacje pomocnicze.

    naturalny sok z aloesu - Aloes zwyczajny, aloes barbadoski (Aloe vera (L.) Burm. f.) – gatunek byliny pochodzący z terenów Afryki i Azji Mniejszej.

    aromat miodu identyczny z naturalnym - Gatunki piw – ze względu na odmienne składniki, profil aromatyczno-smakowy, technologię produkcji czy wygląd, piwa różnią się między sobą tworząc poszczególne gatunki, style lub odmiany. W całej historii piwa liczącej sobie ponad 6 tys. lat różnicowano piwo według jego barwy, smaku, zawartości alkoholu czy użytych surowców. Jednakże do XIX wieku technologia warzenia piwa nie zmieniała się wiele. Dopiero rozwój nauki i techniki doprowadziły do znacznego rozwoju receptur i metod warzenia piwa, które coraz bardziej zaczęły się różnić. Z czasem państwa (np. Belgia), regiony (np. Bawaria), miasta (np. Pilzno) lub miejsca (np. klasztory) wykreowały charakterystyczny styl bądź gatunek piwa, łączony z miejscem jego pochodzenia. Zaczęły mnożyć się receptury, naśladowcy i modyfikacje doprowadzając do powstawania nowych gatunków czy stylów. Nowoczesne podejście do typologii zaproponował pisarz i krytyk piwny Michael Jackson, który w swojej książce The World Guide to Beer z 1977 r. dokonał próby opisu i klasyfikacji piw z całego świata. Jego pracę kontynuował Fred Eckhardt, który w 1989 r. opublikował książkę Essentials of Beer Style. Obecnie ze względu na rodzaj użytych drożdży, a co za tym idzie inną technologię produkcji, piwa dzielą się na dwie duże rodziny: Ale (czyt.: ejl); górnej fermentacji Lager; dolnej fermentacjiDo piw typu ale należą również belgijskie piwa fermentacji spontanicznej korzystające z tzw. dzikich drożdży. W ramach obu grup wyróżnia się poszczególne gatunki, style i odmiany charakteryzujące się różnymi elementami. O przynależności piwa do danego gatunku decyduje kilka czynników: rodzaj fermentacji – wyróżniamy fermentację górną i dolną. Rodzaj fermentacji zależny jest od użytych drożdży piwowarskich, które dzielą się na drożdże górnej i dolnej fermentacji. Drożdże fermentacji dolnej fermentują w niższych temperaturach, osadzają się na dnie fermentora, w większym stopniu wpływają na wydzielanie się dwutlenku węgla, powodują tym samym, że piwo jest bardziej orzeźwiające, ma czystszy i pełniejszy smak. Po fermentacji piwo leżakuje w niskich temperaturach, dojrzewa dłużej oraz posiada większą trwałość. Drożdże górnej fermentacji natomiast fermentują w wyższych temperaturach, zbierają się na powierzchni brzeczki i wydzielają większą ilość produktów ubocznych, alkoholi i estrów owocowych, co wpływa na większe bogactwo aromatyczno-smakowe. aromat – każdy gatunek piwa ma swój charakterystyczny profil aromatyczno-smakowy. Na zapach w piwie wpływ mają niemal wszystkie składniki i surowce użyte do jego produkcji (poszczególne rodzaje słodów, drożdże, chmiel, woda i inne) oraz technologia produkcji (np. rodzaj zacierania, fermentacji, sposób i długość leżakowania). smak – podobnie jak w przypadku aromatu również smak charakterystyczny dla poszczególnych gatunków piwa zależny jest zarówno od użytych surowców jak i technologii produkcji. woda – jest to główny składnik piwa, jej skład chemiczny i odczyn ph mają fundamentalny wpływ na smak i pośredni wpływ na kolor i poziom goryczki w gotowym piwie. Przykładowo piwa jasne, lekkie i orzeźwiające takie jak Pilzner są warzone na miękkiej wodzie, natomiast piwa ciemne (np. Stout, Porter) na wodzie twardszej, bardziej zmineralizowanej. słód – jest to podstawowy składnik piwa mający ogromny wpływ na profil aromatyczno-smakowy danego gatunku. Użycie danego rodzaju słodu lub słodów (jęczmienne, pszeniczne, żytnie, palone, wędzone, karmelowe) w odpowiedniej ilości decyduje w znacznym stopniu o charakterze piwa. Na charakter piwa wpływa również sam proces produkcji słodu (słodowanie), następnie jego zacieranie, czas trwania oraz temperatura w jakiej zacieranie się odbywa. W zależności od odmiany piwa można użyć jednego lub kilku rodzajów słodów. chmiel – używany jest do piwa głównie jako przyprawa. Ilość i rodzaj użytego chmielu jest częścią harmonii smakowej danego gatunku piwa. Silnie chmielone piwo zawiera mocne, aromatyczne, ziołowo-goryczkowe tony, natomiast mniejsza ilość chmielu może bardziej uwypuklać walory słodu np. jego słodycz. ekstrakt brzeczki nastawnej – czyli wodny wyciąg ze słodów (głównie cukry), który po dodaniu drożdży poddawany jest fermentacji. W przypadku typologii piw podstawową informacją jest ilość ekstraktu, z jakiej powstało piwo. Użycie danej ilości ekstraktu wpływa na treściwość piwa (lekkie, ciężkie), siłę profilu aromatyczno-smakowego, barwę piwa oraz zawartość alkoholu. Ekstrakt w gotowym produkcie podawany jest w procentach wagowych (% e.w.), stopniach Ballinga (°Blg) lub stopniach Plato (°P). Wszystkie trzy wartości są niemal identyczne. zawartość alkoholu – wyrażana jest w procentach objętości. Odpowiednia ilość alkoholu stanowi również o charakterze danego piwa i jego przynależności gatunkowej. Mniejsza zawartość alkoholu powoduje, że piwa są lżejsze, bardziej rześkie i lepiej gaszą pragnienie, mają wyższą pijalność (sesyjność). Mocniejsze piwa natomiast są bardziej rozgrzewające, likierowe i cięższe. Wyróżnia się piwa bezalkoholowe, lekkie, pełne, mocne i bardzo mocne. Moc piwa nie jest miarą jego jakości. Zawartość alkoholu związana jest z procesem fermentacji. Im głębiej przeprowadzona jest fermentacja, tym uzyskuje się większą zawartość alkoholu. goryczka – osiągana jest w piwie głównie dzięki chmielowi i użytej wodzie. Mogą ja również podnieść specjalne słody (palone). Siła goryczki, jej jakość, intensywność i harmonia z innymi składnikami jest jednym z elementów wyróżniających dane gatunki. Przykładowo pilznery mają wyższą zawartość goryczki od lagerów, które z kolei charakteryzują się dominacją smaków słodowych (słodycz, chlebowość, zbożowość). Poziom goryczki w piwie mierzony jest w stopniach IBU (International Bittering Units) opracowanych przez European Brewery Convention. barwa – ze względu na barwę wyróżniamy piwa jasne i ciemne ze wszelkimi ich tonacjami np. słomkowo-żółte, ciemno-bursztynowe itp. Na barwę piwa wpływa przede wszystkim rodzaj użytych słodów (jasne pilzneńskie, ciemne palone, barwiące i.in.) oraz dodatki niesłodowane np. kukurydza, ryż. Kolor piwa podaje się w jednostkach EBC. piana – jest jednym z dodatkowych elementów świadczących o jakości piwa. W zależności od gatunku poszczególne piwa może cechować piana bardziej lub mniej obfita, gęsta i trwała. nasycenie – powstaje w wyniku fermentacji brzeczki. Docelowe nasycenie w butelkach i kegach osiągane jest sztucznie przez dodanie dwutlenku węgla, bądź naturalnie poprzez refermentację w docelowym naczyniu. Piwa mogą mieć wysokie, średnie lub niskie nasycenie dwutlenkiem węgla zależne od danego gatunku piwa. składniki dodatkowe – również wpływają na charakter poszczególnego gatunku piwa. Dodatek surowców niesłodowanych, miodu, różnych owoców, przypraw czy warzyw wpływa znacząco na profil aromatyczno-smakowy piwa.

    sorbinian potasu - Sorbinian potasu (E202) – organiczny związek chemiczny, sól potasowa kwasu sorbowego. Jego zakres stosowania i właściwości są prawie takie same, jak dla kwasu sorbowego, jednak forma potasowa (oraz inne jego sole) jest lepiej rozpuszczalna w wodzie. Dopuszczalne dzienne spożycie wynosi 25 mg/kg ciała. Sorbinian potasu jest używany jako środek konserwujący do żywności, zwłaszcza pieczywa, serów i serników (oraz innych ciast i wypieków), wina, napojów gazowanych oraz czekolady. Poza przemysłem spożywczym stosuje się go do kosmetyków i papierosów. Związek ten jest często używany razem z benzoesanem sodu[potrzebny przypis]. U niektórych osób związek ten może wywoływać reakcje alergiczne, podrażnienia skóry, astmę oraz problemy behawioralne.

    benzoesan sodowy - Benzoesan sodu, E211, C6H5COONa – organiczny związek chemiczny, sól sodowa kwasu benzoesowego, stosowana jako konserwant żywności. Na skalę przemysłową uzyskuje się go syntetycznie. Ma właściwości bakteriostatyczne i fungistatyczne, hamuje rozwój drożdży, pleśni, bakterii masłowych, octowych oraz w mniejszym stopniu mlekowych. Obecność dwutlenku siarki, dwutlenku węgla, soli kuchennej, cukru spożywczego, kwasu sorbowego (lub jego soli) zwiększa jego aktywność.

    kwas cytrynowy - Kwas cytrynowy (łac. Acidum citricum; E330) – organiczny związek chemiczny z grupy hydroksykwasów karboksylowych. Zawiera 3 grupy karboksylowe. Kwas cytrynowy jest uważany za związek bezpieczny, jednak może powodować uszkodzenia oczu w przypadku bezpośredniego kontaktu. Doniesienia o możliwym działaniu rakotwórczym są całkowicie błędne.

    kwas askorbinowy - Kwas askorbinowy, witamina C, E300 (łac. acidum ascorbicum) – organiczny związek chemiczny z grupy nienasyconych alkoholi polihydroksylowych. Jest niezbędny do funkcjonowania organizmów żywych. Dla niektórych zwierząt, w tym ludzi, jest witaminą, czyli musi być dostarczany w pożywieniu. Jest także przeciwutleniaczem stosowanym jako dodatek do żywności.

    (źródło informacji o składnikach: Wikipedia)

Tagi:  ,
{{ reviewsOverall }} / 5 Ocena użytkowników (0 głosy)
Cena0
Skuteczność0
Działania uboczne0
Opinie klientów Dodaj swoją opinię
Sortuj po:

Dodaj pierwszą opinię o tym produkcie.

Zweryfikowany
{{{review.rating_comment | nl2br}}}

Pokaż więcej
{{ pageNumber+1 }}
Dodaj swoją opinię