SEMALab Tran 120 kapsułek miękkich

Suplement diety SEMALab Tran 120 kapsułek miękkich zawiera w składzie: Kapsułka, Olej z wątroby dorsza atlantyckiego. Zgłoszono go do rejestracji w roku 2020. Jego obecny stan w rejestrze to: weryfikacja w toku. Ten suplement diety został wyprodukowany przez Laboratoria Gemini Sp. z o.o., oraz zgłoszony do rejestracji przez LABORATORIA GEMINI SPÓŁKA Z OGRANICZONA ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ.

• Informacje o suplemencie

  Skład: Kapsułka, Olej z wątroby dorsza atlantyckiego
  Forma: kapsułki miękkie
  Kwalfikacja: s - suplement diety
  Status produktu: weryfikacja w toku
  
  Rok zgłoszenia: 2020
  Producent: Laboratoria Gemini Sp. z o.o.
  Rejestrujący: LABORATORIA GEMINI SPÓŁKA Z OGRANICZONA ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ
  Dodatkowe informacje:
  

• Informacje o składnikach suplementu

  Uwaga! Poniższe informacje nie stanowią informacji z ulotki produktu. Są to definicje encyklopedyczne dotyczące poszczególnych składników suplementu diety, nie są one bezpośrednio powiązane z produktem. Nie mogą one zastąpić informacji z ulotki, czy też porady lekarza lub farmaceuty. Są to jedynie informacje pomocnicze.

  kapsułka - Kapsułka (łac. capsula, -ae) – stała postać leku, przeznaczona do stosowania doustnego (z możliwością uwalniania substancji leczniczej w różnych odcinkach przewodu pokarmowego) lub rzadziej dopochwowego i doodbytniczego. Może też służyć jako opakowanie dawki leku przeznaczonego do rozpuszczania, rozpylania lub wcierania. Substancja lecznicza w kapsułkach, w odróżnieniu od tabletek, nie jest sprasowana, lecz w postaci proszku, granulatu, cieczy lub (rzadziej) pasty zamknięta w zbiorniczkach. Zbiorniczki te (kapsułki) mogą być zbudowane z żelatyny, skrobi lub innych polimerów organicznych. Mają najczęściej cylindryczny, owalny lub kulisty kształt. Kapsułki zawierają ściśle określoną ilość substancji aktywnej, jest to więc dawkowana postać leku. Ta postać leku została wprowadzona do lecznictwa w XIX wieku. Pierwszy patent na metodę produkcji kapsułek i same kapsułki wydano we Francji w roku 1834. Były to twarde kapsułki żelatynowe. Technologia ich wytwarzania polegała na zestaleniu gorącej płynnej żelatyny na zimnym mosiężnym pręcie. Kapsułki szybko zyskały popularność we Francji i poza jej granicami. W 1835 roku w samej Francji zużyto do ich produkcji 3,5 tony żelatyny.

  olej z wątroby dorsza atlantyckiego - Doskonałokostne Teleostei (ze starożytnej greki: teleios, „całkowity” + osteon, „kość”) (stosowane są różne nazwy polskie tej grupy ryb: doskonałokostne, doskonałokostnoszkieletowe, cienkołuskie, ościste, kościste, kostnoszkieletowe) – największa podgromada w gromadzie ryb promieniopłetwych, obok przejściowców i parafiletycznych kostnochrzęstnych. Obejmuje 96% wszystkich ryb. Ta zróżnicowana grupa powstała w triasie. Zróżnicowała się na 40 rzędów i 448 rodzin. Dotychczas opisano ponad 26 000 gatunków. Zalicza się do niej wstęgor królewski osiągający 7,5 m i więcej oraz samogłów ważący ponad 2 tony z jednej strony, a z drugiej maleńki samiec żabnicy Photocorynus spiniceps, mierzący 6,2 mm długości. Doskonałokostne mogą mieć umożliwiający szybkość kształt torpedy, mogą być spłaszczone wertykalnie lub horyzontalnie, albo też wydłużone w kształcie walca, lub też przybierać tak wyspecjalizowane kształty jak żabnicokształtne czy pławikoniki. Dominują w morzach na wszystkich szerokościach geograficznych. Zamieszkują głębie oceaniczne, estuaria, rzeki, jeziora i nawet bagna. Różnica między doskonałokostnymi a innymi rybami kostnymi leży głównie w kościach ich aparatu gębowego. Doskonałokostne dysponują ruchomą kością przedszczękową i odpowiadającymi jej modyfikacjami w mięśniach poruszających szczęką, co umożliwia im kinezę (wysuwanie szczęki i żuchwy do przodu). Jest to wielka zaleta ich budowy ciała, jako że umożliwia doskonałokostnym chwytać zdobycz i wciągać ją do ust. U bardziej zaawansowanych ewolucyjnie taksonów powiększona kość przedszczękowa stanowi główną kość dźwigającą zęby, a kość szczękowa, przymocowana do żuchwy, działa na zasadzie dźwigni, popychając i pociągając kość przedszczękową przy otwieraniu i zamykaniu ust. Inne kości leżące dalej służą miażdżeniu i połykaniu pokarmu. Inna różnica polega na prawie równej wielkości górnych i dolnych płatów płetwy ogonowej. Kręgosłup kończy się w trzonie ogonowym, co odróżnia tę grupę od innych ryb, u których kręgosłup wchodzi do górnego płata płetwy ogonowej. Doskonałokostne wykształciły zakres strategii reprodukcyjnych. U większości z nich występuje zapłodnienie zewnętrzne: samica składa jaja, a samiec zapładnia je, po czym rozwijają się larwy, bez żadnego udziału rodziców. Spora część doskonałokostnych to hermafrodyci, rozpoczynający życie jako samice i na pewnym jego etapie przekształcający się w samce, u kilku gatunków proces przebiega w drugą stronę. Niewielki odsetek rozwinął żyworodność, u niektórych przedstawicieli występuje opieka rodzicielska. Zazwyczaj to samiec opiekuje się gniazdem i wachluje jaja, by zapewnić im odpowiednią ilość tlenu. Zwierzęta te są ważne dla człowieka. Przez stulecia przedstawiała je sztuka. Przemysł rybny wykorzystuje je jako źródło pokarmu, wędkarze łowią je również dla sportu. Niektóre zwierzęta hoduje się komercyjnie na farmach i znaczenie tych hodowli może w przyszłości rosnąć. Inne trzymane są w akwariach bądź są obiektami badań, zwłaszcza na polach genetyki i biologii rozwoju.

  (źródło informacji o składnikach: Wikipedia)