Nettle Root, Lycopene & Zinc Complex / Kompleks korzeń pokrzywy, likopen i cynk

Suplement diety Nettle Root, Lycopene & Zinc Complex / Kompleks korzeń pokrzywy, likopen i cynk (kapsułka) składający się z: Magnifood complex:, (liofilizowany korzeń pokrzywy, liofilizowane ziarno owsa zwyczajnego, kwiat opuncji figowej, pestki dyni, stabilizowane otręby ryżowe, liofilizowany liść pietruszki, pędy kukurydzy, liofilizowany owoc acai, lioflilizowana rzeżucha, liofilizowany owoc/liść rokitnika), likopen, cynk, arabinogalaktan z modrzewia, selen. Zarejestrowano go w 2013 roku. Jego stan w rejestrze to: weryfikacja w toku. suplement diety Nettle Root, Lycopene & Zinc Complex / Kompleks korzeń pokrzywy, likopen i cynk został wyprodukowany przez suplementu diety, oraz zgłoszony do rejestracji przez Planeta Zdrowie Katarzyna Ciborowska Ostrołęka.

• Informacje o suplemencie

  Skład: Magnifood complex:, (liofilizowany korzeń pokrzywy, liofilizowane ziarno owsa zwyczajnego, kwiat opuncji figowej, pestki dyni, stabilizowane otręby ryżowe, liofilizowany liść pietruszki, pędy kukurydzy, liofilizowany owoc acai, lioflilizowana rzeżucha, liofilizowany owoc/liść rokitnika), likopen, cynk, arabinogalaktan z modrzewia, selen
  Forma: kapsułka
  Kwalfikacja: S - Suplement diety
  Status produktu: weryfikacja w toku
  
  Rok zgłoszenia: 2013
  Producent: Terranova Nutrition Wielka Brytania
  Rejestrujący: Planeta Zdrowie Katarzyna Ciborowska Ostrołęka
  Dodatkowe informacje:
  

• Informacje o składnikach suplementu

  Uwaga! Poniższe informacje nie stanowią informacji z ulotki produktu. Są to definicje encyklopedyczne dotyczące poszczególnych składników suplementu diety, nie są one bezpośrednio powiązane z produktem. Nie mogą one zastąpić informacji z ulotki, czy też porady lekarza lub farmaceuty. Są to jedynie informacje pomocnicze.

  kwiat opuncji figowej - Opuncja figowa (Opuntia ficus-indica) – gatunek opuncji pochodzący z Meksyku, lecz uprawiany również w wielu innych krajach o ciepłym klimacie, także w południowej Europie. Łatwo przystosowuje się do różnych warunków glebowych. Aztekowie uważali ją za roślinę świętą i wykorzystywali do różnych celów. Pierwsze owoce, dotarły do Europy prawdopodobnie już pod koniec XV w. po powrocie wyprawy Krzysztofa Kolumba. Stąd używana do tej pory nazwa ficus indica (figa indyjska).

  pestki dyni - Olej z pestek dyni – tłoczone na zimno nieprażone pestki dyni (Cucurbita Pepo) dają ciemnozielono-brązowy olej roślinny o orzechowym zapachu i smaku. Tłuszcze zawarte w pestkach dyni zaliczają się do pełnowartościowych tłuszczów roślinnych. Około 80% kwasów tłuszczowych to kwasy nienasycone, z czego 50-60% to wielokrotnie nienasycone. Kwasy nienasycone są niezbędne dla organizmu, są niezbędnym elementem do budowy witaminy D, hormonów, a także ścianek komórkowych. Kwasy tłuszczowe spełniają funkcję transportową enzymatycznych reakcji. Olej z pestek dyni jest lekkostrawny ze względu na kombinację kwasów tłuszczowych nienasyconych. Pochodzenie:: Styria, Ameryka Południowa i Północna Skład:: zawiera kwas linolowy i oleinowy (razem ok. 70-80%), 10-25% kwasu palmitynowego, do 2% innych kwasów tłuszczowych, witaminy: E, B1, B2, B6, dużą ilość witaminy A, C i D, bogaty w beta-karoten, potas, selen i cynk. Zawiera również takie substancje odżywcze jak: fitosterole, skwalen, fitosteryny, cytrulinę, kukurbitynę. Kategoria: olej nieschnący Wytrzymałość na temperatury: nie ogrzewać Zastosowanie: W przemyśle kosmetycznym stosuje przy każdym typie skóry, ale szczególnie polecany dla skóry suchej, łuszczącej się, pękającej, dojrzałej (wygładza zmarszczki). Używany przeciw rozstępom, jako dodatek w olejkach do masażu, kremów i peelingów. Wykazuje właściwości nawilżające, natłuszczające i wygładzające, dzięki dużej zawartości potasu działa oczyszczająco i rozjaśniająco. Jeśli używany jest jako olej do masażu należy zmieszać go z innym olejem roślinnym (np. słonecznikowym lub oliwą) w proporcjach 1:2. W medycynie naturalnej stosuje się do leczenia objawów wczesnego stadium przerostu gruczołu krokowego, miażdżycy, schorzenia pęcherza i dróg moczowych, regulacji przemian hormonalnych i metabolicznych w organizmie. Stosowany również w przemyśle spożywczym do spożycia na surowo i do sałatek, jako dodatek do zup.

  pędy kukurydzy - Kukurydza zwyczajna (Zea mays) – gatunek rośliny jednorocznej z rodziny wiechlinowatych. Roślina ciepło i światłolubna. Należy do zbóż. Pochodzi z Meksyku, ale nie występuje w formie dzikiej. Największymi producentami są Stany Zjednoczone, Chiny i Brazylia. W 2018 roku produkcja na świecie wyniosła 1.147.621.938 ton.

  likopen - Likopen (E160d) – organiczny związek chemiczny z grupy karotenów, węglowodór nienasycony o budowie podobnej do kauczuku naturalnego. Należy do rodziny naturalnych pigmentów (karotenoidów) występujących u roślin i zwierząt. Jest jednym z przeciwutleniaczy, posiada właściwości chroniące organizm przed licznymi chorobami układu krwionośnego, a przede wszystkim przed rakiem. Jest głównym karotenoidem, który (w odróżnieniu od β-karotenu) po wchłonięciu w jelicie nie ulega przekształceniu do retinolu (nie jest substratem dla cynkozależnej dioksygenazy, jak inne karotenoidy).

  cynk - Cynk (Zn, łac. zincum) – pierwiastek chemiczny, metal przejściowy z grupy cynkowców w układzie okresowym (grupa 12). Odkryto 30 izotopów cynku z przedziału mas 54–83, z czego trwałe są izotopy 64Zn, 66Zn, 67Zn, 68Zn i 70Zn. Został odkryty w Indiach lub Chinach przed 1500 rokiem p.n.e. Do Europy wiedza o tym metalu zawędrowała dopiero w XVII wieku.

  arabinogalaktan z modrzewia - Arabinogalaktan (AG) – biopolimer składający się z dwóch cukrów prostych: arabinozy i galaktozy, w stosunku 1:6. Główny szkielet zbudowany jest z silnie rozgałęzionych łańcuchów β-(1-3)-D-galaktopiranozy z przyłączonymi wiązaniem β-(1-6)-glikozydowym grupami bocznymi. Masa cząsteczkowa tego wielocukru wynosi od 10 000 do 120 000 Da. Polisacharyd dobrze rozpuszcza się w wodzie i jest doskonałym źródłem błonnika pokarmowego. W przyrodzie występują dwa rodzaje arabinogalaktanów: arabinogalaktan roślinny i arabinogalaktan mikrobiologiczny. Arabinogalaktan mikrobiologiczny jest głównym składnikiem strukturalnym ściany komórkowej prątków (Mycobacterium). U roślin jest on składnikiem wielu gum, w tym gumy arabskiej i gumy ghatti. Znajduje się w szeregu produktach pochodzenia roślinnego, takich jak np.: marchew, rzodkiewka, pomidor, czarna fasola, pszenica, kukurydza, gruszka, czerwone wino. Arabinogalaktany związane są z różnymi procesami dotyczącymi wzrostu i rozwoju roślin. AG często występuje w połączeniu z białkami, a powstałe w ten sposób białko arabinogalaktanu (AGP) pełni funkcję cząsteczek sygnalnych, przekazujących informacje między komórkami oraz służy do uszczelniania ran roślinnych. Głównym surowcem do otrzymywania arabinogalaktanu jest modrzew zachodni, ponieważ jego drewno oraz kora zawierają duże ilości tej substancji. Pozyskuje się go metodą ekstrakcji z dolnych partii pnia tego drzewa. W związku z tym, że AG produkuje się z modrzewia i nie towarzyszy mu białko, to dzięki temu otrzymany arabinogalaktan jest czysty i identyczny strukturalnie. Prowadzone badania udowodniły pozytywne efekty stosowania powyższego polisacharydu. Spożywanie AG przez ludzi wywiera znaczący wpływ na wzmocnienie korzystnej mikroflory jelitowej, w szczególności powiększając ilość bakterii Bifidobacterium i Lactobacillus. Wykazano, że arabinogalaktan modrzewiowy zwiększa produkcję krótkołańcuchowych kwasów tłuszczowych, zwłaszcza maślanu i propionianu, a także zmniejsza wytwarzanie i wchłanianie amoniaku, którego nadmiar w okrężnicy sprzyja aktywności kancerogennej. Arabinogalaktan otrzymany z modrzewia cechuje się sporą aktywnością biologiczną. Badania eksperymentalne wykazały, że AG może stymulować naturalną cytotoksyczność, za którą odpowiedzialne są komórki NK, wzmacniać funkcjonowanie układu odpornościowego, hamować przerzuty nowotworowe do wątroby, jak również wspomagać trawienie. Ten polisacharyd zmniejsza częstotliwość pojawiania się powszechnych przeziębień ze względu na swoje właściwości immunostymulujące oraz pozwala zwiększyć skuteczność niektórych szczepionek. Współcześnie AG jest używany na wiele sposobów, przede wszystkim jako dodatek do żywności, pasz dla zwierząt, w uprawie roślin; może być także stosowany w produktach farmaceutycznych, kosmetycznych i budowlanych.

  selen - Selen (Se, łac. selenium) – pierwiastek chemiczny z grupy niemetali w układzie okresowym. Znanych jest kilkanaście jego izotopów z przedziału mas 65–91, z których trwałych jest 6. Pierwiastek ten został odkryty w roku 1817 przez J.J. Berzeliusa. Nazwa pochodzi od Selene (stgr. Σελήνη), greckiej nazwy Księżyca i bogini która go uosabiała. Berzelius nazwał go tak, ponieważ zawsze występuje razem z tellurem, którego nazwa wywodzi się od tellus, czyli po łacinie „Ziemia”. Jednocześnie chciał w ten sposób zaznaczyć, że selen nie jest „z tej samej ziemi”, co tellur i ma różne od niego właściwości.

  (źródło informacji o składnikach: Wikipedia)