Microhodrin plus

Suplement diety Microhodrin plus został zgłoszony do rejestracji w 2007 roku. W skład tego suplementu diety wchodzą: witamina C, witamina B3, selen, microhydrin, (węglan potasu, cytrynian potasu, koloidalny dwutlenek krzemu, wodorotlenek wapnia, mannitol, kwas askorbinowy, siarczan magnezu, askorbinian magnezu, kwas cytrynowy, olej słonecznikowy), mieszkanka przeciwutleniaczy, (ekstrakt z zielonej herbaty, N-acetylo-L-cysteina, kwercetyna, kwas alfa-linolenowy, kwas askorbinowy, ekstrakt z ostropestu plamistego, wit, witamina B3, chylatowa forma selenu). Jego obecny status rejestracji: weryfikacja w toku. Producentem tego suplementu diety jest firma Royal BodyCare USA.

• Informacje o suplemencie

  Skład: witamina C, witamina B3, selen, microhydrin, (węglan potasu, cytrynian potasu, koloidalny dwutlenek krzemu, wodorotlenek wapnia, mannitol, kwas askorbinowy, siarczan magnezu, askorbinian magnezu, kwas cytrynowy, olej słonecznikowy), mieszkanka przeciwutleniaczy, (ekstrakt z zielonej herbaty, N-acetylo-L-cysteina, kwercetyna, kwas alfa-linolenowy, kwas askorbinowy, ekstrakt z ostropestu plamistego, wit, witamina B3, chylatowa forma selenu)
  Forma: kapsułka
  Kwalfikacja: S - Suplement diety
  Status produktu: weryfikacja w toku
  
  Rok zgłoszenia: 2007
  Producent: Royal BodyCare USA
  Rejestrujący: Coral club international inc Kanada
  Dodatkowe informacje:
  

• Informacje o składnikach suplementu

  Uwaga! Poniższe informacje nie stanowią informacji z ulotki produktu. Są to definicje encyklopedyczne dotyczące poszczególnych składników suplementu diety, nie są one bezpośrednio powiązane z produktem. Nie mogą one zastąpić informacji z ulotki, czy też porady lekarza lub farmaceuty. Są to jedynie informacje pomocnicze.

  kwas askorbinowy - Kwas askorbinowy, witamina C, E300 (łac. acidum ascorbicum) – organiczny związek chemiczny z grupy nienasyconych alkoholi polihydroksylowych. Jest niezbędny do funkcjonowania organizmów żywych. Dla niektórych zwierząt, w tym ludzi, jest witaminą, czyli musi być dostarczany w pożywieniu. Jest także przeciwutleniaczem stosowanym jako dodatek do żywności.

  witamina b3 - Witamina B3 (witamina PP) – wspólna nazwa na określenie dwóch związków: kwasu nikotynowego (niacyny, czyli kwasu 3-pirydynokarboksylowego, pochodnej pirydyny) i jego amidu (nikotynamidu), które dla człowieka są witaminą. Witamina B3 Niacyna jest znana również jako czynnik przeciwpelagryczny, stąd niekiedy nazywa się ją również witaminą PP. Może być ona, w przeciwieństwie do innych witamin z grupy B, produkowana w organizmie z podstawowego aminokwasu, tryptofanu. Są to jednak niewielkie ilości i jej najważniejszym źródłem powinno być pożywienie. Należy również pamiętać, że tryptofan należy do aminokwasów egzogennych, czyli takich, które nie mogą być syntetyzowane w organizmie, lecz muszą zostać dostarczone w pożywieniu.

  selen - Selen (Se, łac. selenium) – pierwiastek chemiczny z grupy niemetali w układzie okresowym. Znanych jest kilkanaście jego izotopów z przedziału mas 65–91, z których trwałych jest 6. Pierwiastek ten został odkryty w roku 1817 przez J.J. Berzeliusa. Nazwa pochodzi od Selene (stgr. Σελήνη), greckiej nazwy Księżyca i bogini która go uosabiała. Berzelius nazwał go tak, ponieważ zawsze występuje razem z tellurem, którego nazwa wywodzi się od tellus, czyli po łacinie „Ziemia”. Jednocześnie chciał w ten sposób zaznaczyć, że selen nie jest „z tej samej ziemi”, co tellur i ma różne od niego właściwości.

  węglan potasu - Węglan potasu, K2CO3 – nieorganiczny związek chemiczny, sól potasowa kwasu węglowego. W temperaturze pokojowej jest to białe ciało krystaliczne, dobrze rozpuszczalne w wodzie, o temperaturze topnienia 891–899 °C. Tworzy hydraty, ma właściwości higroskopijne. W roztworach wodnych hydrolizuje, w wyniku czego mają one silnie zasadowy odczyn (pH 11,6). Pod wpływem kwasów ulega rozkładowi, wydzielając dwutlenek węgla: K2CO3 + 2HCl → 2KCl + CO2 + H2OZnany jest od czasów antycznych jako potaż, uzyskiwany z popiołu drzewnego. Współcześnie otrzymywany jest przemysłowo głównie przez wprowadzanie dwutlenku węgla do wodnego roztworu wodorotlenku potasu (uzyskiwanego w wyniku elektrolizy roztworu KCl): 2KOH + CO2 → K2CO3 + H2OStosuje się go w przemyśle szklarskim, ceramicznym, do produkcji środków piorących, w fotografii, do otrzymywania innych związków potasu.

  cytrynian potasu - Cytrynian sodu (łac. Natrii citras) – organiczny związek chemiczny z grupy cytrynianów, sól sodowa kwasu cytrynowego. Stosowany jako smakowy i konserwujący dodatek do żywności (E331). „Cytrynian sodu” jest nazwą niejednoznaczną, zazwyczaj odnosi się do cytrynianu trisodowego, może jednak dotyczyć soli disodowej lub monosodowej. Cytrynian trisodowy krystalizuje z roztworów jako sól 3- lub 5,5-wodna. Cytrynian sodu można otrzymać w reakcji kwasu cytrynowego z wodorotlenkiem, węglanem lub wodorowęglanem sodu.

  koloidalny dwutlenek krzemu - Woda (tlenek wodoru; nazwa systematyczna IUPAC: oksydan) – związek chemiczny o wzorze H2O, występujący w warunkach standardowych w stanie ciekłym. W stanie gazowym wodę określa się mianem pary wodnej, a w stałym stanie skupienia – lodem. Słowo „woda” jako nazwa związku chemicznego może się odnosić do każdego stanu skupienia. Woda jest bardzo dobrym rozpuszczalnikiem dla substancji polarnych. Większość (około 97,38%) występującej na Ziemi wody jest „słona”, to znaczy zawiera dużo rozpuszczonych soli, głównie chlorku sodu. W naturalnej wodzie rozpuszczone są gazy atmosferyczne, z których w największym stężeniu znajduje się dwutlenek węgla. Woda naturalna w wielu przypadkach przed zastosowaniem musi zostać uzdatniona. Proces uzdatniania wody dotyczy zarówno wody pitnej, jak i przemysłowej.

  wodorotlenek wapnia - Wodorotlenek wapnia (wapno gaszone, wapno lasowane), Ca(OH)2 – nieorganiczny związek chemiczny wapnia z grupy wodorotlenków. Jest słabo rozpuszczalny w wodzie, około 1,3 g/dm³ w 20 °C. Jego roztwór wodny nosi nazwę „woda wapienna” i jest dość mocną zasadą (pH ok. 12) o działaniu żrącym. Można wykorzystywać ją do wykrywania dwutlenku węgla (w jego obecności roztwór mętnieje wskutek wytrącania się węglanu wapnia: Ca(OH)2 + CO2 → CaCO3↓ + H2OWodorotlenek wapnia, zwany pospolicie wapnem gaszonym, stosowany jest w technice. W stanie suchym używa się go do odkwaszania gleb, zaś jego zawiesina wodna to mleko wapienne, używane w procesach chemicznych, do malowania oraz jako składnik zaprawy murarskiej. Przy małej ilości wody tworzy tzw. ciasto wapienne. Jest także składnikiem cementu stomatologicznego.

  mannitol - Mannitol, mannit – organiczny związek chemiczny, polihydroksylowy alkohol cukrowy. Występuje w formie dwóch enancjomerów, oznaczanych zwyczajowo jako D i L. Stanowi bogate źródło przyswajalnego węgla i dlatego jest dodawany do podłoży hodowlanych (np. podłoże Chapmana służące izolacji i identyfikacji bakterii z rodzaju Staphylococcus). W lecznictwie znalazł zastosowanie jako środek moczopędny. Może być używany: w zapobieganiu nieodwracalnemu uszkodzeniu nerek w skąpomoczu (oligurii), do zmniejszenia ciśnienia wewnątrzczaszkowego, do zwiększania wydalania moczu (i zarazem trucizn) przy zatruciach, eksperymentalnie do czasowego otwarcia bariery krew-mózg, w ramach BBBD (Blood-Brain Barrier Disruption) celem podniesienia skuteczności chemioterapii w leczeniu nowotworów mózgu.

  siarczan magnezu - Siarczan magnezu, pot. sól gorzka, MgSO4 – nieorganiczny związek chemiczny, sól kwasu siarkowego i magnezu.

  kwas cytrynowy - Kwas cytrynowy (łac. Acidum citricum; E330) – organiczny związek chemiczny z grupy hydroksykwasów karboksylowych. Zawiera 3 grupy karboksylowe. Kwas cytrynowy jest uważany za związek bezpieczny, jednak może powodować uszkodzenia oczu w przypadku bezpośredniego kontaktu. Doniesienia o możliwym działaniu rakotwórczym są całkowicie błędne.

  olej słonecznikowy - Olej słonecznikowy – spożywczy olej roślinny wytwarzany z nasion słonecznika. Słonecznik sprowadzili do Europy Hiszpanie około 1500 roku. Technologię wytłaczania oleju z nasion słonecznika opatentowano w Anglii w 1716 roku. Wykorzystywany jest do produkcji margaryny miękkiej, w gospodarstwie domowym do gotowania i do sałatek. Olej słonecznikowy nierafinowany ma temperaturę dymienia 107 °C i nie należy go podgrzewać do tej temperatury. Olej słonecznikowy rafinowany ma temperaturę dymienia 227 °C, zbliżoną do innych olei roślinnych, wobec czego może być bezpiecznie wykorzystywany do smażenia potraw. Olej słonecznikowy jest poddawany rafinacji by pozbawić go zapachu i zmętnienia jest też poddawany winteryzacji (wymrażaniu) w celu zapobiegania zmętnieniu.

  mieszkanka przeciwutleniaczy - Diana Beresford-Kroeger (ur. 25 lipca 1944 w London Borough of Islington) – irlandzko-angielsko-kanadyjska (ang. multiple citizenship) przyrodniczka i pisarka, najlepiej znana z badań struktur ekosystemów leśnych i działań na rzecz ochrony lasów przed degradacją oraz ich odtwarzania, w początkowym okresie pracy akademickiej pracująca w dziedzinach biochemii i biologii molekularnej wykraczających poza zakres botaniki (np. hemodynamika serca, katodoluminescencja). Jako pisarka popularyzuje wiedzę o strukturze i znaczeniu lasów łącząc współczesną wiedzę przyrodniczą ze starożytną mądrością celtycką. Jest doktorem honoris causa Uniwersytetu Carleton, członkiem Royal Canadian Geographical Society, jedną z WINGS WorldQuest Women (Fellow 2010) i jednym z „25 Wizjonerów, którzy zmieniają świat” (Utne Reader 2011).

  zielona herbata - Zielona herbata – napój przyrządzany wyłącznie z liści herbaty chińskiej (Camellia sinensis), które poddane zostały w czasie przetwarzania jedynie minimalnej oksydacji. Zielona herbata pochodzi z Chin, skąd rozpowszechniła się na inne kraje Azji, od Japonii po Bliski Wschód. Współcześnie zielona herbata rozprzestrzenia się na Zachodzie, gdzie wciąż najpopularniejszym rodzajem tego napoju jest herbata czarna. W krajach, gdzie uprawia się herbatę, wytwarza się wiele rodzajów zielonej herbaty. Różnią się od siebie z uwagi na specyficzne warunki uprawy, sposób przetwarzania i porę zbiorów. W kilku ostatnich dziesięcioleciach zielona herbata przechodziła wiele testów medycznych, których celem było ustalenie, czy rzeczywiście, jak się powszechnie sądzi, ma ona właściwości zdrowotne, a szczególnie przypisywany jej wpływ na zmniejszenie ryzyka zachorowania na choroby serca oraz na niektóre odmiany nowotworów. Sądzi się także, że spożywanie zielonej herbaty pomaga w kontrolowaniu wagi ciała.

  n-acetylo-l-cysteina - Cykl kwasu cytrynowego, cykl kwasów trikarboksylowych (TCA) lub cykl Krebsa – cykliczny szereg reakcji biochemicznych. Stanowi końcowy etap metabolizmu aerobów, czyli organizmów oddychających tlenem. Mechanizm cyklu zbadał w latach 30. XX wieku sir Hans Krebs, a kluczowe elementy cyklu przedstawił w 1937, za co został nagrodzony w 1953 Nagrodą Nobla. Cykl kwasu cytrynowego przebiega w macierzy mitochondrialnej eukariontów i w cytoplazmie prokariontów. Substratem cyklu jest acetylokoenzym A (acetylo-CoA, czynny octan), który po połączeniu ze szczawiooctanem daje cytrynian (koenzym A odłącza się), a następnie w wyniku kolejnych reakcji izomeryzacji, dehydrogenacji, hydratacji, dehydratacji i dekarboksylacji zostaje ostatecznie utleniony do dwóch cząsteczek dwutlenku węgla. Jednocześnie regeneruje się cząsteczka szczawiooctanu, redukują się 3 cząsteczki NAD i jedna FAD, powstaje też cząsteczka ATP lub GTP. Sumaryczny zysk energetyczny cyklu to 12 wiązań wysokoenergetycznych z jednej cząsteczki acetylo-CoA.

  kwercetyna - Kwercetyna (z łac. quercetum – las dębowy) – organiczny wielopierścieniowy związek aromatyczny pochodzenia roślinnego z grupy flawonoli mający zastosowanie w lecznictwie. Stosowany jest też do barwienia bawełny na kolory brązowoczerwone, pomarańczowe i oliwkowoczarne oraz w analizie chemicznej jako odczynnik.

  kwas alfa-linolenowy - Kwas α-linolenowy (z łac. linum – len, oleum – olej; ALA) – organiczny związek chemiczny z grupy wielonienasyconych kwasów tłuszczowych typu omega-3. Kwas α-linolenowy jest niezbędnym składnikiem diety, gdyż nie jest syntezowany przez organizm (należy do grupy witamin F). Przedmiotem dyskusji jest, czy kwas α-linolenowy jest rzeczywiście kwasem niezbędnym (egzogennym) u człowieka. Występuje w postaci estru z gliceryną w niewielkich ilościach w tłuszczach roślinnych (głównie w oleju lnianym, szczególnie w oleju wysokolinolenowym) i zwierzęcych. Najbogatszymi łatwo dostępnymi źródłami ALA są olej lniany (60%), olej rzepakowy tłoczony na zimno (9,91%), olej rzepakowy rafinowany (8,07%). Jest używany w przemyśle do produkcji lakierów i farb olejnych.

  ekstrakt z ostropestu plamistego - Sylimaryna – wykorzystywany w lecznictwie kompleks związków pochodzenia roślinnego, pozyskiwany z łupin nasiennych ostropestu plamistego, składający się przede wszystkim z flawonoliganów: sylibiny, izosylibiny, sylikrystyny i sylidianiny oraz flawonoidu – taksyfoliny. Zawartość sylimaryny w surowcu roślinnym wynosi 2-3%, z czego ok. 50% stanowi sylibina, a jest zależna od pochodzenia materiału biologicznego i sposobu ekstrakcji. Sylimaryna nie rozpuszcza się w wodzie, za to jest dobrze rozpuszczalna w octanie etylu i acetonie.

  wit - Wit – imię męskie Wit – rzeka w Bułgarii Wit – postać występująca w komiksach z serii Kajko i Kokosz WIT – Wyższa Szkoła Informatyki Stosowanej i Zarządzania w Warszawie

  (źródło informacji o składnikach: Wikipedia)