Liposomalny Kwas Alfa-Liponowy

Suplement diety Liposomalny Kwas Alfa-Liponowy (PŁYN) składający się z: Witamina C, kwas alfa-liponowy. Zarejestrowano go w 2018 roku. Jego stan w rejestrze to: weryfikacja w toku. suplement diety Liposomalny Kwas Alfa-Liponowy został wyprodukowany przez suplementu diety, oraz zgłoszony do rejestracji przez Sunvita Sp. z o.o..

• Informacje o suplemencie

  Skład: Witamina C, kwas alfa-liponowy
  Forma: PŁYN
  Kwalfikacja: s - suplement diety
  Status produktu: weryfikacja w toku
  
  Rok zgłoszenia: 2018
  Producent: ECHT VITAL KG
  Rejestrujący: Sunvita Sp. z o.o.
  Dodatkowe informacje:
  

• Informacje o składnikach suplementu

  Uwaga! Poniższe informacje nie stanowią informacji z ulotki produktu. Są to definicje encyklopedyczne dotyczące poszczególnych składników suplementu diety, nie są one bezpośrednio powiązane z produktem. Nie mogą one zastąpić informacji z ulotki, czy też porady lekarza lub farmaceuty. Są to jedynie informacje pomocnicze.

  kwas askorbinowy - Kwas askorbinowy, witamina C, E300 (łac. acidum ascorbicum) – organiczny związek chemiczny z grupy nienasyconych alkoholi polihydroksylowych. Jest niezbędny do funkcjonowania organizmów żywych. Dla niektórych zwierząt, w tym ludzi, jest witaminą, czyli musi być dostarczany w pożywieniu. Jest także przeciwutleniaczem stosowanym jako dodatek do żywności.

  kwas alfa-liponowy - Terapia zaburzeń ze spektrum autyzmu (ang. autism spectrum disorders, ASD) ma charakter kompleksowy i interdyscyplinarny. Interwencje powinny celować w ograniczenie osiowych objawów autyzmu, związanych z deficytami w społecznymi i w komunikacji, a także, pojawiających się czasem, zachowań trudnych. Istotna jest też diagnoza i terapia ewentualnych zaburzeń współwystępujących (np. lękowych, ADHD, epilepsji). U dzieci zalecane oddziaływania opierają się na zasadach terapii behawioralnej, uwzględniają również ustalenia psychologii rozwojowej, kładą nacisk na dostarczanie interwencji w naturalnych warunkach i rozwój umiejętności związanych z interakcjami społecznymi. Podejścia te są zalecane ze względu na największą ilość badań im poświęconych, choć nie jest jasne, czy są bardziej efektywne niż inne interwencje o podobnej intensywności. W wypadku małych dzieci wskazany jest udział rodziców w terapii; u starszych – pośredniczyć mogą rówieśnicy. Młodzieży i dorosłym dedykowane są, przede wszystkim, zajęcia (najlepiej) grupowe, uczące umiejętności społecznych, akademickich, zawodowych lub życiowych oraz terapia behawioralna w przypadku zachowań niepożądanych. Farmakoterapia stosowana jest jedynie przy zaburzeniach współwystępujących i utrzymujących się zachowaniach trudnych. Stan wiedzy na temat autyzmu ciągle się poszerza i w związku z tym opracowuje się nowe interwencje – jednakże dowody naukowe na efektywność większości z nich są ograniczone. Dużym problemem jest promowanie i popularność metod, których skuteczność nie została potwierdzona w wiarygodny sposób. Czerpią one (czasem w luźny sposób) z różnych dziedzin naukowych; należą do nich: interwencje psychoterapeutyczne, z terapii zajęciowej, biomedyczne i dietetyczne, a czasem – opierające się na pseudonauce.

  (źródło informacji o składnikach: Wikipedia)