Life Glukozamina

Suplement diety Life Glukozamina zawiera w składzie: Dwutlenek tytanu, Stearynian magnezu, Dwutlenek krzemu, Celuloza, Żelatyna wołowa, Siarczan glukozaminy. Zgłoszono go do rejestracji w roku 2017. Jego obecny stan w rejestrze to: weryfikacja w toku. Ten suplement diety został wyprodukowany przez Open Pharma Sp. z o.o., oraz zgłoszony do rejestracji przez Open Pharma.

• Informacje o suplemencie

  Skład: Dwutlenek tytanu, Stearynian magnezu, Dwutlenek krzemu, Celuloza, Żelatyna wołowa, Siarczan glukozaminy
  Forma: kapsułka twarda
  Kwalfikacja: s - suplement diety
  Status produktu: weryfikacja w toku
  
  Rok zgłoszenia: 2017
  Producent: Open Pharma Sp. z o.o.
  Rejestrujący: Open Pharma
  Dodatkowe informacje:
  

• Informacje o składnikach suplementu

  Uwaga! Poniższe informacje nie stanowią informacji z ulotki produktu. Są to definicje encyklopedyczne dotyczące poszczególnych składników suplementu diety, nie są one bezpośrednio powiązane z produktem. Nie mogą one zastąpić informacji z ulotki, czy też porady lekarza lub farmaceuty. Są to jedynie informacje pomocnicze.

  dwutlenek tytanu - Tlenek tytanu(IV), biel tytanowa, TiO2 – nieorganiczny związek chemiczny, tlenek tytanu na IV stopniu utlenienia.

  stearynian magnezu - Stearynian magnezu – organiczny związek chemiczny, sól magnezowa kwasu stearynowego. Białe, nierozpuszczalne w wodzie ciało stałe stosowane, także w mieszaninie z palmitynianem magnezu, w zasypkach dla dzieci oraz jako środek poślizgowy w tabletkach. Rozkłada się pod wpływem rozcieńczonych kwasów.

  dwutlenek krzemu - Ditlenek krzemu, krzemionka (nazwa Stocka: tlenek krzemu(IV)), SiO2 – nieorganiczny związek chemiczny z grupy tlenków, w którym krzem występuje na IV stopniu utlenienia. Zwykle jest krystalicznym ciałem stałym o dużej twardości. Występuje powszechnie na Ziemi jako minerał kwarc – składnik różnego rodzaju skał, piasku i wielu minerałów. Tworzy kamienie półszlachetne.

  celuloza - Celuloza (z łac. cellula – „komórka”) – nierozgałęziony biopolimer, polisacharyd zbudowany liniowo z 3000–14 000 cząsteczek D-glukozy połączonych wiązaniami β-1,4-glikozydowymi (masa molowa 160–560 kg/mol). Łańcuchy te mają długość około siedmiu mikrometrów. Wiązanie β przyczynia się do utworzenia sztywnych, długich nitek, które układają się równolegle, tworząc micele połączone mostkami wodorowymi.

  Żelatyna wołowa - Albuminy – białka występujące w płynach (np. osoczu krwi i mleku) oraz w tkankach zwierzęcych i w nasionach roślin. Cechują się niewielkimi masami cząsteczkowymi, dobrze rozpuszczają się w wodzie (są hydrofilowe), łatwo krystalizują. W składzie istotną rolę odgrywa kwas asparaginowy i glutaminowy (do 25%), leucyna i izoleucyna (ok. 16%), natomiast glicyny jest niewiele (ok. 1%). Przykładami albumin zwierzęcych jest albumina osocza, α-laktoalbumina mleka i owoalbumina. Albumina osocza jest produkowana przez wątrobę (zarówno hepatocyty, jak i komórki Kupffera). Jest głównym białkiem występującym w osoczu krwi, stanowi 60% wszystkich zawartych w nim białek. Pełni kluczową rolę w utrzymaniu ciśnienia onkotycznego niezbędnego do zachowania prawidłowych proporcji między ilością wody zawartą we krwi a ilością wody w płynach tkankowych. Rolą albumin jest także działanie buforujące pH, transport niektórych hormonów zwierzęcych, leków, kwasów tłuszczowych i barwników żółciowych oraz wiązanie i transport dwutlenku węgla. U każdego człowieka występuje określony rodzaj albuminy, bardzo rzadko wątroba produkuje dwa rodzaje tego białka (bisalbuminemia) lub nie produkuje go w ogóle (analbuminemia – powoduje obrzęki, niskie ciśnienie krwi). Naruszenie poziomu albumin w osoczu zakłóca wszystkie procesy związane z filtracją i przenikaniem wody przez ściany naczyń krwionośnych, takie jak powstawanie moczu, płynu zewnątrzkomórkowego i chłonki. Prawidłowy poziom albuminy u człowieka wynosi 35–50 mg/ml krwi (dla dzieci poniżej 3 roku życia 25–55 mg/ml). Albuminy często stosuje się w leczeniu oparzeń. Typowe leczenie poparzenia trzeciego stopnia (30-50% powierzchni ciała) wymaga 600 gramów albumin.

  siarczan glukozaminy - Glukozamina (łac. Glucosaminum) – organiczny związek chemiczny z grupy aminocukrów, pochodna glukozy, w której grupa hydroksylowa w pozycji 2 zastąpiona została grupą aminową. W organizmach syntetyzowana jest z glukozy i jest prekursorem szeregu biocząsteczek, na przykład kwasu sjalowego, chondroityny, glikoprotein lub heparyny. Acetylowana glukozamina jest merem chityny. Porównanie budowy glukozy i glukozaminy

  (źródło informacji o składnikach: Wikipedia)