EPAM 96

EPAM 96 w formie płynna zawiera w składzie mumio, sorbinian potasu, brzoza, tymianek pospolity, krwawnik, kminek, rumianek, babka lancetowata, jałowiec pospolity, pokrzywa, dziurawiec, Lebiodka pospolita, bergenia grubolistna, propolis, mleczko pszczele, etanol, Eleuterokok kolczasty, serdecznik pospolity, nieśmiertelnik piaszczysty, glicerol, woda. Ten suplement diety zgłoszono do rejestracji w roku 2019. Jego status w rejestrze to: weryfikacja w toku. suplement diety EPAM 96 został wyprodukowany przez Centrum Rozwoju Wiedzy Zdrowia i Urody “HARA” Iwona Zielińska, oraz zgłosiła go do rejestracji firma Centrum Rozwoju Wiedzy Zdrowia i Urody HARA.

• Informacje o suplemencie

  Skład: mumio, sorbinian potasu, brzoza, tymianek pospolity, krwawnik, kminek, rumianek, babka lancetowata, jałowiec pospolity, pokrzywa, dziurawiec, Lebiodka pospolita, bergenia grubolistna, propolis, mleczko pszczele, etanol, Eleuterokok kolczasty, serdecznik pospolity, nieśmiertelnik piaszczysty, glicerol, woda
  Forma: płynna
  Kwalfikacja: s - suplement diety
  Status produktu: weryfikacja w toku
  
  Rok zgłoszenia: 2019
  Producent: Centrum Rozwoju Wiedzy Zdrowia i Urody "HARA" Iwona Zielińska
  Rejestrujący: Centrum Rozwoju Wiedzy Zdrowia i Urody HARA
  Dodatkowe informacje:
  

• Informacje o składnikach suplementu

  Uwaga! Poniższe informacje nie stanowią informacji z ulotki produktu. Są to definicje encyklopedyczne dotyczące poszczególnych składników suplementu diety, nie są one bezpośrednio powiązane z produktem. Nie mogą one zastąpić informacji z ulotki, czy też porady lekarza lub farmaceuty. Są to jedynie informacje pomocnicze.

  mumio - Mumio (ang. shijalit, (sanskryt) शिलाजतु, śilājatu) – gęsta, kleista substancja podobna smole, o barwie wahającej się między białą, a ciemnobrązową (ta druga jest pospolitsza), wydobywana głównie w Himalajach, Karakorum, na Wyżynie Tybetańskiej, na Kaukazie, w Ałtaju oraz górach regionu Gilgit-Baltistan. Używana jest w ajurwedzie, tradycyjnej medycynie indyjskiej.

  sorbinian potasu - Sorbinian potasu (E202) – organiczny związek chemiczny, sól potasowa kwasu sorbowego. Jego zakres stosowania i właściwości są prawie takie same, jak dla kwasu sorbowego, jednak forma potasowa (oraz inne jego sole) jest lepiej rozpuszczalna w wodzie. Dopuszczalne dzienne spożycie wynosi 25 mg/kg ciała. Sorbinian potasu jest używany jako środek konserwujący do żywności, zwłaszcza pieczywa, serów i serników (oraz innych ciast i wypieków), wina, napojów gazowanych oraz czekolady. Poza przemysłem spożywczym stosuje się go do kosmetyków i papierosów. Związek ten jest często używany razem z benzoesanem sodu[potrzebny przypis]. U niektórych osób związek ten może wywoływać reakcje alergiczne, podrażnienia skóry, astmę oraz problemy behawioralne.

  brzoza - Brzoza (Betula L.) – rodzaj drzew i krzewów należący do rodziny brzozowatych. Obejmuje trudną do sprecyzowania liczbę gatunków, ponieważ w obrębie rodzaju łatwo powstają mieszańce międzygatunkowe o trudnym do ustalenia statusie taksonomicznym. Wyróżnia się zazwyczaj ok. 30–60 gatunków, ale też w niektórych bazach taksonomicznych za zaakceptowane uznaje się już ponad 100 gatunków.

  tymianek pospolity - Macierzanka tymianek, tymianek właściwy (Thymus vulgaris L.) – gatunek rośliny należący do rodziny jasnotowatych. Zwyczajowo nazywany jest też tymiankiem pospolitym i tymianem. Pochodzi z rejonów Morza Śródziemnego, obecnie rośnie dziko w Maroku, Grecji, Turcji, Włoszech i Hiszpanii. Jest uprawiany w wielu regionach świata.

  krwawnik - Krwawnik (Achillea L.) – rodzaj bylin z rodziny astrowatych. Rodzaj ten obejmuje w zależności od ujęcia 85 lub 120 gatunków roślin zielnych wieloletnich, rosnących głównie w Europie i Azji północnej i zachodniej, niewiele tylko gatunków pochodzi z Ameryki Północnej. W Polsce najbardziej pospolity jest krwawnik pospolity (A. millefolium). Łacińska nazwa rodzaju krwawnik pochodzi od mitycznego Achillesa, który miał używać tego ziela do leczenia ran (uleczył nim ponoć Telefosa, którego uprzednio zranił włócznią).

  kminek - Kminek (Carum L.) – rodzaj roślin z rodziny selerowatych. Obejmuje tylko cztery gatunki w wąskim ujęciu (w przypadku wyodrębnienia części gatunków do osobnych rodzajów Lomatocarum i Trocdaris) lub nawet 29 (tyle gatunków podaje jako zweryfikowanych The Plant List). Rośliny te występują w strefie klimatu umiarkowanego półkuli północnej (w wąskim ujęciu – tylko na Bliskim Wschodzie i w rejonie Kaukazu). Do polskiej flory należy tylko jeden gatunek – kminek zwyczajny Carum carvi. Owoce tej rośliny są popularną przyprawą używaną do aromatyzowania pieczywa, serów, kapusty kwaszonej i likierów.

  rumianek - Rumianek (Matricaria L.) – rodzaj roślin z rodziny astrowatych. Według aktualnych ujęć taksonomicznych należy do niego tylko 5 gatunków występujących na półkuli północnej na obszarach o umiarkowanym klimacie. W piśmiennictwie często miał łacińską nazwę Chamomilla. Obecnie istotne źródła nomenklatoryczne podają nazwę Matricaria, nazwę Chamomilla uznając za błędną.

  babka lancetowata - Babka lancetowata, babka wąskolistna, języczki polne (Plantago lanceolata L.) – gatunek byliny należący do rodziny babkowatych (Plantaginaceae Juss.). Występuje w stanie dzikim w niemal całej Europie, w Afryce północnej oraz w Azji zachodniej aż do Himalajów i jej części środkowej. Jako gatunek zawleczony obecny jest w Ameryce Północnej, Środkowej i Południowej, na Hawajach, w Australii i na Madagaskarze. Gatunek bardzo zmienny, przystosowuje się do różnych warunków, został rozwleczony na wszystkie kontynenty. W Polsce pospolity.

  jałowiec pospolity - Jałowiec pospolity (Juniperus communis L.) – gatunek zawsze zielonego krzewu, rzadko niskiego drzewa, należący do rodziny cyprysowatych. Występuje na półkuli północnej od obszaru okołobiegunowego po góry południowej Europy, Azji i Ameryki Północnej. W Polsce jest to gatunek rozpowszechniony. Rośnie na bardzo różnych siedliskach – od bagien, poprzez lasy, po murawy, odłogi i tereny skaliste. Jest to też gatunek bardzo zmienny – euroazjatycka odmiana typowa osiąga do kilkunastu metrów wysokości, podczas gdy pozostałe odmiany płożą się lub podnoszą, osiągając niewielką wysokość. Jałowiec pospolity ma wszechstronne znaczenie użytkowe i odgrywał istotną rolę w kulturze ludzkiej, także jako roślina magiczna. Wykorzystywany jest m.in. jako roślina lecznicza, jadalna (szyszkojagody używane są jako przyprawa), olejkodajna, barwierska. Często uprawiany jest jako krzew ozdobny. W środowisku naturalnym odgrywa istotną rolę biocenotyczną.

  pokrzywa - Pokrzywa (Urtica L.) – rodzaj jednorocznych roślin zielnych lub bylin z rodziny pokrzywowatych (Urticaceae Juss.). Należy do niej co najmniej 50 gatunków rozproszonych na całej kuli ziemskiej. Rośliny niektórych gatunków dostarczają włókna i są jadalne.

  dziurawiec - Dziurawiec (Hypericum L.) – rodzaj roślin z rodziny dziurawcowatych liczący około 400 gatunków. Przedstawiciele występują przeważnie w klimacie umiarkowanym oraz w górach strefy tropikalnej. Zasiedlają bardzo zróżnicowane siedliska – od miejsc skalistych w górach, poprzez lasy, łąki i murawy do mokradeł. Gatunki drzewiaste spotykane są w afrykańskich górach, a krzewy głównie w Himalajach. W Polsce występuje naturalnie 8 gatunków, spośród których najbardziej rozpowszechniony jest dziurawiec zwyczajny. Jest on też cenioną rośliną leczniczą. Jako gatunki ozdobne uprawiane są nierzadko dziurawce krzewiaste.

  lebiodka pospolita - Lebiodka pospolita (Origanum vulgare), zwana popularnie oregano – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny jasnotowatych. Rośnie w Afryce Północnej, Europie i Azji. W Polsce występuje na całym terytorium i jest pospolity. Inna nazwa: dziki majeranek.

  bergenia grubolistna - Bergenia grubolistna (Bergenia crassifolia (L.) Fritsch) – gatunek byliny należący do rodziny skalnicowatych. Występuje w stanie dzikim w górach Ałtaj i południowo-wschodniej Syberii, nad Bajkałem i na Sajanach. W Polsce jest uprawiany.

  propolis - Kit pszczeli, propolis (z gr. προ „przed“ i πόλις „miasto“) – mieszanina wydzielin pszczół lub os oraz substancji żywicznych obecnych w pąkach i młodych pędach drzew takich jak: topola (topola osika), brzoza, świerk, kasztanowiec i innych drzew oraz roślin zielonych. Kit jest wytwarzany przez pszczoły lub osy i służy im głównie jako materiał uszczelniający ul oraz do zmniejszania niezbędnych w ulu otworów na zimę. Jest on stosowany do małych szczelin (maksymalnie do 6 milimetrów), a większe szczeliny są przeważnie wypełniane woskiem pszczelim. Jego kolor jest zależny od rodzaju materiału roślinnego, najczęściej ciemnobrązowy, rzadziej jasno brązowy, pomarańczowy, żółty, żółto-zielony lub czerwony. Rzadko występuje również w kolorze zbliżonym do czerni. Propolis w temperaturze powyżej 20 °C jest lepka cieczą, poniżej tej temperatury jest twardy i kruchy. Propolis może również służyć do konserwacji ciał martwych szkodników, które wtargnęły do ula (ryjówki, myszy), a których, ze względu na rozmiary, owady nie są w stanie usunąć na zewnątrz.

  mleczko pszczele - Mleczko pszczele – kremowa substancja o barwie białej lub żółtawej stanowiąca wydzielinę ślinianek młodych pszczół robotnic (Apis mellifera). Jest pożywieniem dla wszystkich młodych larw pszczół (nie dłużej niż trzy dni) oraz jedynym pożywieniem dla królowej zarówno w stadium larwalnym, jak i dorosłym. Różnice w sposobie odżywiania larw uważane są za główny czynnik odpowiedzialny za różnice w rozwoju robotnic i królowej. Larwy królowej są obficie karmione mleczkiem pszczelim tworzonym przez młode robotnice (w wieku 5–14 dni), natomiast larwy robotnic tylko przez pierwsze trzy dni stadium larwalnego; potem dostają mieszaninę pyłku, nektaru, miodu. Pożywienie królowej w porównaniu z pożywieniem robotnic zawiera mniej wody i cztery razy więcej cukrów, więcej białek i odmienne stężenia niektórych soli mineralnych. Odmienna dieta królowej prowadzi do zmian w ekspresji genów najprawdopodobniej przez mechanizmy epigenetyczne, umożliwiając np. pełny rozwój jajników. Królowa dzięki takiemu pożywieniu może żyć nawet do pięciu lat (robotnice zwykle około 45 dni) i składać dziennie tyle jaj, ile waży (około 2000–3000).

  etanol - Etanol, alkohol etylowy, C2H5OH – organiczny związek chemiczny z grupy alkoholi.

  eleuterokok kolczasty - Eleuterokok kolczasty (Eleutherococcus senticosus Maxim.) – gatunek rośliny należący do rodziny araliowatych (Araliaceae). Obszar występowania obejmuje rejon Władywostoku i Chabarowska w Rosji, południowo-wschodnie Chiny, Sachalin, Japonię i część Korei.

  serdecznik pospolity - Serdecznik pospolity (Leonurus cardiaca L.) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny jasnotowatych. Nazwy ludowe: gęsia stopa, lisi ogon, lwie serce.

  glicerol - Gliceryna, glicerol (łac. glycerolum) – organiczny związek chemiczny z grupy cukroli; najprostszy trwały alkohol trójwodorotlenowy (triol).

  woda - Woda (tlenek wodoru; nazwa systematyczna IUPAC: oksydan) – związek chemiczny o wzorze H2O, występujący w warunkach standardowych w stanie ciekłym. W stanie gazowym wodę określa się mianem pary wodnej, a w stałym stanie skupienia – lodem. Słowo „woda” jako nazwa związku chemicznego może się odnosić do każdego stanu skupienia. Woda jest bardzo dobrym rozpuszczalnikiem dla substancji polarnych. Większość (około 97,38%) występującej na Ziemi wody jest „słona”, to znaczy zawiera dużo rozpuszczonych soli, głównie chlorku sodu. W naturalnej wodzie rozpuszczone są gazy atmosferyczne, z których w największym stężeniu znajduje się dwutlenek węgla. Woda naturalna w wielu przypadkach przed zastosowaniem musi zostać uzdatniona. Proces uzdatniania wody dotyczy zarówno wody pitnej, jak i przemysłowej.

  (źródło informacji o składnikach: Wikipedia)