EKO Suplement diety probiołyk Kurkuma,Imbir,Pieprz

EKO Suplement diety probiołyk Kurkuma,Imbir,Pieprz to suplement diety w formie płynna. W skład tego suplementu diety wchodzą: S. thermophilus 9Y, Streptococcus thermophilus Z57, B. animalis ssp. lactis Bi1, B.longum Bl 03, B.breve Bbr 8, Bifidobacterium breve Bl 10, l. fermentum LF2, L. plantarum LP 01, l. plantarum lp 02, l.casei 101/37, l.delbrueckii ssp. bulgaricus Lb2, l.acidophilus LA 1, l.rhamnosus LR05, l.rhamnosus LR04, Lactobacillus rhamnosus GG, woda, ziarna pieprzu, korzeń imbiru, korzeń kurkumy. Produkt ten zgłoszono do rejestracji w 2019 roku. Jego status w rejestrze to: weryfikacja w toku. suplement diety EKO Suplement diety probiołyk Kurkuma,Imbir,Pieprz został wyprodukowany przez Living Food Sp. z o.o., oraz zgłosiła go do rejestracji firma Living Food.

• Informacje o suplemencie

  Skład: S. thermophilus 9Y, Streptococcus thermophilus Z57, B. animalis ssp. lactis Bi1, B.longum Bl 03, B.breve Bbr 8, Bifidobacterium breve Bl 10, l. fermentum LF2, L. plantarum LP 01, l. plantarum lp 02, l.casei 101/37, l.delbrueckii ssp. bulgaricus Lb2, l.acidophilus LA 1, l.rhamnosus LR05, l.rhamnosus LR04, Lactobacillus rhamnosus GG, woda, ziarna pieprzu, korzeń imbiru, korzeń kurkumy
  Forma: płynna
  Kwalfikacja: s - suplement diety
  Status produktu: weryfikacja w toku
  
  Rok zgłoszenia: 2019
  Producent: Living Food Sp. z o.o.
  Rejestrujący: Living Food
  Dodatkowe informacje:
  

• Informacje o składnikach suplementu

  Uwaga! Poniższe informacje nie stanowią informacji z ulotki produktu. Są to definicje encyklopedyczne dotyczące poszczególnych składników suplementu diety, nie są one bezpośrednio powiązane z produktem. Nie mogą one zastąpić informacji z ulotki, czy też porady lekarza lub farmaceuty. Są to jedynie informacje pomocnicze.

  b.longum bl 03 - Bifidobacterium animalis – gatunek pałeczkowatych bakterii Gram-dodatnich, które bytują w jelicie grubym większości ssaków, w tym ludzi. Bifidobacterium animalis i Bifidobacterium lactis były wcześniej opisywane jako dwa odrębne gatunki. Obecnie uważa się je za jeden gatunek B. animalis z podgatunkami Bifidobacterium animalis i Bifidobacterium lactis. Obie stare nazwy, zarówno B. animalis, jak i B. lactis stosowane są na etykietach produktów żywnościowych pod nazwą probiotyki. W większości przypadków nie jest jasne, który z podgatunków zastosowano w produkcie.

  bifidobacterium breve bl 10 - Oś jelitowo-mózgowa odnosi się do sygnalizacji biochemicznej zachodzącej pomiędzy przewodem pokarmowym i układem nerwowym, często z udziałem mikroflory jelitowej. Oś jelitowo-mózgowa odgrywa ważną rolę w utrzymywaniu normalnego funkcjonowania mózgu. Flora bakteryjna jelit komunikuje się z centralnym układem nerwowym (OUN) w ramach szlaków nerwowych, immunologicznych oraz hormonalnych i ma wpływ na funkcje oraz działanie mózgu. Liczne badania naukowe wskazują, że mikroflora jelitowa jest zaangażowana w regulację lęku, bólu, zaburzeń funkcji poznawczych oraz nastroju. W badaniach oddziaływania flory bakteryjnej jelit na funkcjonowanie mózgu stosuje się porównanie wolnych od zarazków (sterylnych) zwierząt, które były poddane działaniu infekcji patogenicznymi bakteriami, bakterii probiotycznych i antybiotyków, do zwierząt hodowanych w niesterylnych warunkach. Oś jelitowo-mózgowa jest obecnie rozwijaną koncepcją, która może być pomocna w opracowaniu nowych strategii terapeutycznych złożonych zaburzeń ośrodkowego układu nerwowego polegających na modyfikacji flory bakteryjnej jelit.

  l. plantarum lp 01 - Species Plantarum – dzieło Karola Linneusza opublikowane w 1753, zawierające wykład jego systemu klasyfikacyjnego roślin. Opisy w nim zawarte uznano w taksonomii roślin za pierwsze prawidłowo opublikowane naukowe definicje gatunków. Drugie wydanie opublikował Linneusz w 1763 r. Następnie było parokrotnie wznawiane i uzupełniane, m.in. przez Carla Ludwiga von Willdenowa (w latach 1797-1830) (pod tym samym tytułem) i Alberta Gottfrieda Dietricha (1831-1833). Ogólnie przyjęty skrót tytułu Species plantarum stosowany w wypisach bibliograficznych, to Sp. Pl. lub Sp. pl., a wydanie 2. to Sp. Pl., ed. 2 lub Sp. pl., ed. 2. Przykład: cytowanie autorstwa nazwy kopytnika pospolitego z wypisem bibliograficznym:Asarum europaeum L., Sp. pl. 1: 442 (1753) oznacza: diagnoza opublikowana przez Linneusza w Species plantarum w tomie 1 na stronie 442 w wydaniu z roku 1753. Czasami stosowana jest jeszcze dokładniejsza wersja:Centaurea Linnaeus, Sp. Pl. 909. 1 Mai 1753. co oznacza: diagnoza dla rodzaju chaber (Centaurea) opublikowana przez Linneusza w Species Plantarum na stronie 909 1 maja 1753 roku.

  l. plantarum lp 02 - Karol Linneusz, szw. Carl von Linné, łac. Carolus Linnaeus (ur. 12 maja?/23 maja 1707 w Råshult, zm. 10 stycznia 1778 w Uppsali) – szwedzki przyrodnik i lekarz, profesor Uniwersytetu w Uppsali.

  l.casei 101/37 - Zastava 101 – kompaktowy samochód osobowy z nadwoziem typu hatchback produkowany w zakładach Zastava w Kragujevacu, będący rozwinięciem konstrukcji Fiata 128. Produkcję rozpoczęto 15 października 1971 roku, do momentu jej zakończenia, 21 listopada 2008, powstało ponad milion egzemplarzy. Do napędu używano silników R4 o pojemności 1,1, a później także 1,3 l. Moc przenoszona była na oś przednią poprzez 4-biegową, a od końca lat 80. 5-biegową manualną skrzynię biegów. Pojazd montowany był także na Żeraniu w Fabryce Samochodów Osobowych jako Zastava 1100p. Bliźniaczym pojazdem była Zastava 128, różniła się ona nadwoziem – była 4-drzwiowym sedanem. W rodzimym kraju wersja 101 znana jest pod potoczną nazwą stojadin, 128 zaś jako osmica.

  lactobacillus rhamnosus gg - Lactobacillus rhamnosus, Lactobacillus GG – probiotyczna bakteria uważana dawniej za podgatunek L. casei, ale późniejsze badania genetyczne dowiodły, że jest oddzielnym gatunkiem. L. rhamnosus hamuje rozwój większości szkodliwych bakterii w jelicie. Należy do bakterii Gram dodatnich. Jest używany jako naturalny środek konserwujący w jogurtach i innych produktach mlecznych przedłużający ich okres przydatności do spożycia. Niektóre badania przeprowadzone in vivo wykazały korzystne skutki ich działania w układzie pokarmowym. Mimo to wykazano, że w pewnych okolicznościach L. rhamnosus może być patogenem.

  woda - Woda (tlenek wodoru; nazwa systematyczna IUPAC: oksydan) – związek chemiczny o wzorze H2O, występujący w warunkach standardowych w stanie ciekłym. W stanie gazowym wodę określa się mianem pary wodnej, a w stałym stanie skupienia – lodem. Słowo „woda” jako nazwa związku chemicznego może się odnosić do każdego stanu skupienia. Woda jest bardzo dobrym rozpuszczalnikiem dla substancji polarnych. Większość (około 97,38%) występującej na Ziemi wody jest „słona”, to znaczy zawiera dużo rozpuszczonych soli, głównie chlorku sodu. W naturalnej wodzie rozpuszczone są gazy atmosferyczne, z których w największym stężeniu znajduje się dwutlenek węgla. Woda naturalna w wielu przypadkach przed zastosowaniem musi zostać uzdatniona. Proces uzdatniania wody dotyczy zarówno wody pitnej, jak i przemysłowej.

  ziarna pieprzu - Młynek – mechaniczne urządzenie AGD służące do mielenia (rozdrabniania) suchych produktów spożywczych. Młynki można podzielić w zależności od ich źródła napędu na ręczne lub elektryczne, lub ze względu na ich przeznaczenie, np: młynek do mielenia kawy, młynek do mielenia pieprzu.

  korzeń imbiru - Imbir lekarski (Zingiber officinale Rosc.) – gatunek rośliny uprawnej z rodziny imbirowatych (Zingiberaceae). W stanie dzikim obecnie nie występuje. Pochodzi prawdopodobnie z Melanezji.

  korzeń kurkumy - Kuchnia indyjska – sztuka kulinarna Indii, obejmująca kuchnię hinduską i kuchnie innych grup Indusów. Wiele czynników złożyło się na powstanie współczesnej sztuki kulinarnej Indii i na sposób odżywiania się mieszkańców tego ogromnego kraju (kuchnia indyjska). Indie zamieszkują liczne narodowości, społeczności, wyznawcy wielu religii, mówiący różnymi językami. Indie stanowią konglomerat narodowościowy i mozaikę kulturową. Ogromny wpływ na sposób odżywiania się wywołały wierzenia religijne. Mówiąc więc o kuchni indyjskiej mamy na myśli głównie kuchnie istniejące w Indiach. Wszystkie one stanowią dorobek Indusów i aczkolwiek różnią się niekiedy bardzo, to jednak na świecie znane są jako kuchnia indyjska. Ich wspólną cechą są indyjskie produkty spożywcze, a przede wszystkim specyficzne przyprawy.

  (źródło informacji o składnikach: Wikipedia)