DR Meller Happy heart

Suplement diety DR Meller Happy heart (proszek) składający się z: Sól Himalajska, Ekstrakt z pestek winogron, Moringa, Jałowiec mielony, Krwawnik pospolity, Serdecznik lekarski, Ziele angielskie, Pieprz czarny, Kmin rzymski, Kminek, Czosnek, Goździk, Kurkuma ostryż, Cynamon, Kolendra, Tymianek, Kardamon, Cebula suszona, Por, Sumak garbarski, Marchew, Pietruszka, Burak. Zarejestrowano go w 2018 roku. Jego stan w rejestrze to: weryfikacja w toku. suplement diety DR Meller Happy heart został wyprodukowany przez suplementu diety, oraz zgłoszony do rejestracji przez Dr Meller-Paweł Ratajczak.

• Informacje o suplemencie

  Skład: Sól Himalajska, Ekstrakt z pestek winogron, Moringa, Jałowiec mielony, Krwawnik pospolity, Serdecznik lekarski, Ziele angielskie, Pieprz czarny, Kmin rzymski, Kminek, Czosnek, Goździk, Kurkuma ostryż, Cynamon, Kolendra, Tymianek, Kardamon, Cebula suszona, Por, Sumak garbarski, Marchew, Pietruszka, Burak
  Forma: proszek
  Kwalfikacja: s - suplement diety
  Status produktu: weryfikacja w toku
  
  Rok zgłoszenia: 2018
  Producent: cmc
  Rejestrujący: Dr Meller-Paweł Ratajczak
  Dodatkowe informacje:
  

• Informacje o składnikach suplementu

  Uwaga! Poniższe informacje nie stanowią informacji z ulotki produktu. Są to definicje encyklopedyczne dotyczące poszczególnych składników suplementu diety, nie są one bezpośrednio powiązane z produktem. Nie mogą one zastąpić informacji z ulotki, czy też porady lekarza lub farmaceuty. Są to jedynie informacje pomocnicze.

  sól himalajska - Sól himalajska – sól kamienna o różowym zabarwieniu, pochodząca (wbrew nazwie) z pakistańskiego regionu Pendżab oddalonego od Himalajów o kilkaset kilometrów. Skład chemiczny tej soli tylko nieznacznie różni się od składu zwykłej soli kuchennej (w obu przypadkach ok. 98% stanowi chlorek sodu, zaś zawartość soli mineralnych jest śladowa w porównaniu z zapotrzebowaniem organizmu. Metody wydobycia, zawartość i właściwości soli „himalajskiej” są bardzo zbliżone do polskich wyrobów, m.in. do soli cechsztyńskiej z Kłodawy.

  moringa - Moringowate (Moringaceae) – monotypowa rodzina roślin z rzędu kapustowców. Należy do niej jeden rodzaj moringa (Moringa) liczący 12–13 gatunków. Są to kserofity występujące w Indiach, na wybrzeżach półwyspu Arabskiego, Madagaskaru i Namibii. Charakterystyczną cechą budowy jest występowanie kanałów gumowych w rdzeniu i wypełnionych gumami przestrzeni w korze. Gatunkiem szeroko rozpowszechnionym w uprawie w strefie tropikalnej jest moringa olejodajna. Ma ona bardzo pożywne liście o dużej zawartości wapnia, żelaza, witaminy C i białek. Nasiona wykorzystywane są do oczyszczania wody. Z kory pozyskuje się włókna służące do wyrobu sznurów i lin. Łatwo korzeniące się pędy służą do tworzenia żywopłotów. Olej pozyskiwany z nasion ma zastosowanie w przemyśle kosmetycznym. Podobnie wykorzystywany jest olej z gatunku Moringa drouhardii. Olej z nasion Moringa peregrina jest bardzo trwały (nie ulega niemal jełczeniu) i stosowany jest jako delikatny smar (np. w zegarmistrzostwie) oraz w kosmetyce.

  jałowiec mielony - Liczba wszystkich, udokumentowanych egipskich hieroglifów w różnych okresach Starożytnego Egiptu wynosiła od kilkunastu setek w Średnim Państwie do kilku tysięcy w okresie grecko-rzymskim. Łącznie udokumentowano ich ok. 6 tysięcy. Najbardziej funkcjonalną listą egipskich hieroglifów jest lista Gardinera (opublikowana w 1927, 1950 i 1957 r.) zawierająca 763 hieroglify w 26 kategoriach. Inny niemiecki egiptolog, Georg Möller, stworzył bardziej rozszerzoną listę, zorganizowaną zgodnie z epokami historycznymi (opublikowaną w 1927 i 1936 r.). Dla potrzeb systemów komputerowych stworzono czcionkę blokową Unicode Egyptian Hierogliphs (Unicode version 5.2, 2009) zawierającą 1071 znaków opartą o listę Gardinera. Od 2006 r. funkcjonuje również propozycja lingwisty Michała Eversona rozszerzająca standard Unicode o listę Möllera. Zobacz także listy hieroglifów: jednoliterowe dwuliterowe trzyliterowe określniki i ideogramy.

  krwawnik pospolity - Krwawnik pospolity (Achillea millefolium L.) – gatunek rośliny z rodziny astrowatych. Nazwy ludowe: tysiąclist (podlaskie), złocień krwawnik (lubelskie), żeniszek krwawnik (świętokrzyskie). Pospolity w Eurazji (na wschód sięga po Mongolię i północno-zachodnie Indie) oraz w Ameryce Północnej (na południu po Gwatemalę). W Polsce pospolity na całym obszarze.

  serdecznik lekarski - Serdecznik pospolity (Leonurus cardiaca L.) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny jasnotowatych. Nazwy ludowe: gęsia stopa, lisi ogon, lwie serce.

  ziele angielskie - Ziele angielskie – owoce korzennika lekarskiego (drzewa pimentowego, Pimenta dioica), służące jako przyprawa.

  pieprz czarny - Pieprz czarny (Piper nigrum L.) – gatunek rośliny z rodziny pieprzowatych. Wywodzi się z południowo-wschodnich Indii, jest uprawiany w wielu krajach strefy tropikalnej. Pieprz czarny uprawiany jest jako roślina użytkowa w tropikalnych rejonach o klimacie gorącym i wilgotnym. Uprawia się go dla owoców (pestkowców), z których otrzymuje się znany pieprz przyprawowy. Znany jest także od dawna jako roślina pokojowa.

  kmin rzymski - Kmin rzymski (kmin, kumin, kmin egipski, kmin pluskwi) Cuminum cyminum L. – gatunek rośliny jednorocznej, należący do rodziny selerowatych. Prawdopodobnie pochodzi ze wschodnich rejonów nad Morzem Śródziemnym. Nie występuje już w stanie dzikim, można go spotkać wyłącznie w uprawach.

  kminek - Kminek (Carum L.) – rodzaj roślin z rodziny selerowatych. Obejmuje tylko cztery gatunki w wąskim ujęciu (w przypadku wyodrębnienia części gatunków do osobnych rodzajów Lomatocarum i Trocdaris) lub nawet 29 (tyle gatunków podaje jako zweryfikowanych The Plant List). Rośliny te występują w strefie klimatu umiarkowanego półkuli północnej (w wąskim ujęciu – tylko na Bliskim Wschodzie i w rejonie Kaukazu). Do polskiej flory należy tylko jeden gatunek – kminek zwyczajny Carum carvi. Owoce tej rośliny są popularną przyprawą używaną do aromatyzowania pieczywa, serów, kapusty kwaszonej i likierów.

  czosnek - Czosnek (Allium L.) – rodzaj roślin z rodziny amarylkowatych (Amaryllidaceae), dawniej zaliczany do osobno wyodrębnianej rodziny czosnkowatych (Alliaceae) lub liliowatych (Liliaceae). Obejmuje około 700 gatunków rosnących w stanie dzikim na całej półkuli północnej, przede wszystkim w strefie umiarkowanej. Istotne znacznie jako rośliny jadalne mają: czosnek pospolity, cebula zwyczajna, por i szczypiorek, liczne gatunki uprawiane są jako ozdobne.

  goździk - Goździk (Dianthus L.) – rodzaj roślin z rodziny goździkowatych. Obejmuje ok. 300 gatunków z terenu Eurazji i północnej Afryki. W Polsce rośnie dziko 11 gatunków, dość zmiennych morfologicznie. Tworzą mieszańce, niektóre występują w kilku odmianach. Nazwy dianthus używano od starożytności. Wywodzi się ją od Dios anthos – kwiat Zeusa.

  kurkuma ostryż - Ostryż, kurkuma, szafranica, żółcień (Curcuma L.) – rodzaj bylin z rodziny imbirowatych. Zalicza się do niego 93 –104 gatunków. Występują one w tropikalnej Azji. Liczne gatunki wykorzystywane są jako źródło przypraw (zwłaszcza wysuszone i sproszkowane kłącza ostryżu długiego, wykorzystywane w curry) i skrobi (np. bulwy C. angustifolia). Ostryż długi i niektóre inne gatunki wykorzystywane są w lecznictwie, poza tym jako źródło barwników. Niektóre gatunki uprawiane są jako ozdobne, także na kwiaty cięte.

  cynamon - Cynamon to przyprawa kuchenna otrzymywana z wysuszonej kory cynamonowca. Występuje w dwóch postaciach: starty na proszek lub w niewielkich kawałkach zwiniętych w rulonik. Cynamon ma kolor rdzawy, a dzięki zawartości olejku cynamonowego charakterystyczny słodkawo-korzenny, lekko piekący smak i silny aromat.

  kolendra - Kolendra (Coriandrum L. 1753) – rodzaj roślin z rodziny selerowatych. Obejmuje w zależności od ujęcia dwa lub trzy gatunki. Występują one w obszarze śródziemnomorskim, gdzie rosną w suchych, trawiastych murawach. Kolendra siewna będąca rośliną przyprawową, znana jest od starożytności. Została szeroko rozpowszechniona na świecie w uprawie. Największymi producentami są Maroko i Indie.

  tymianek - macierzanka tymianek, zwana także tymiankiem – roślina Tymianek – wieś w woj. wielkopolskim, w pow. kaliskim, w gminie Koźminek

  kardamon - Kardamon malabarski (Elettaria cardamomum (L.) Maton) – gatunek byliny należący do rodziny imbirowatych (Zingiberaceae Lindl.). Posiada wiele synonimów: kardamon cejloński, długi, indyjski, jawajski, zwyczajowo nazywany jest po prostu kardamonem. Występuje w stanie dzikim na Półwyspie Indyjskim i na Cejlonie, Chinach i Indonezji, przeniesiony i zaaklimatyzowany w Ameryce Środkowej.

  cebula suszona - Mięso oddzielane mechanicznie (MOM, wcześniej w Polsce: mięso mechanicznie odkostnione, mechaniczne odmięśnianie kości) – rozdrobniona surowa masa mięsno-tłuszczowa otrzymana z elementów zwierzęcych (np. tusz drobiowych), przeznaczana jako składnik surowcowy do produkcji przetworów mięsnych, poddawanych dalszej obróbce cieplnej.

  por - por – gatunek rośliny por (łac. porus, otwór) – mikroskopijny otwór, na przykład ujście gruczołu w skórze por – pusta przestrzeń wewnątrz materiału por – pusta przestrzeń w strukturze skały (w tym gleby) Por – alternatywna nazwa rzeki PórSkróty: por. – porucznik por. – porównaj POR – Rajd Press-on-Regardless

  sumak garbarski - Sumak garbarski (Rhus coriaria L.) – gatunek krzewu z rodziny nanerczowatych (Anacardiaceae). Występuje w krajach obszaru śródziemnomorskiego oraz w Azji Południowo-Zachodniej.

  marchew - Marchew (Daucus L. 1753) – rodzaj roślin z rodziny selerowatych. Rodzaj liczy w zależności od ujęcia od ok. 22–28 gatunków do ok. 44–60. W tym drugim wypadku włączane są tu rodzaje: Agrocharis, Margotia, Melanoselinum, Pseudorlaya, Turgenia. Rośliny te występują na wszystkich kontynentach, ale centrum zróżnicowania stanowi Europa, południowo-zachodnia i środkowa Azja, zwłaszcza obszar śródziemnomorski. W Polsce rośnie dziko podgatunek typowy marchwi zwyczajnej D. carota subsp. carota i w uprawie marchew zwyczajna jadalna D. carota subsp. sativus. Uprawiana i przejściowo dziczejąca jest poza tym także marchew złocista D. aureus. Ważną rośliną użytkową jest marchew zwyczajna S. carota. Jej podgatunek typowy (subsp. carota) rosnący także w Europie uznawany jest za trujący. Podgatunek jadalny (subsp. sativus) udomowiony został w Afganistanie. Roślina spożywana jest jako warzywo na surowo i przetworzona, także stosowana jest do wyrobu ciast. Jadane są korzenie, które w popularnych współcześnie odmianach mają kolor pomarańczowy, a dawnej i w mniej popularnych odmianach lub w różnych regionach uprawiane są rośliny o korzeniach barwy żółtej, białej lub ciemnoczerwonej (te ostatnie są szczególnie popularne np. w Indiach). Roślina wykorzystywana jest także jako pastewna. Korzenie po upieczeniu wykorzystywane były jako substytut kawy. Olejek uzyskiwany z owoców używany jest do aromatyzowania likierów i w kosmetyce.

  pietruszka - Pietruszka – balet pietruszka – warzywo korzeniowe i liściowe – pietruszka zwyczajna pietruszka – rodzaj roślin selerowatych

  burak - Burak (Beta L.) – rodzaj roślin należący do rodziny szarłatowatych (dawniej w wyodrębnianych osobno komosowatych). Obejmuje 12 gatunków występujących w basenie Morza Śródziemnego – w południowej Europie, północnej Afryce i południowo-zachodniej Azji, poza tym niektórzy przedstawiciele zostali szeroko rozpowszechnieni na świecie. W naturze przedstawiciele rodzaju rosną w miejscach kamienistych oraz na terenach ruderalnych. Szereg odmian uprawnych uzyskanych z buraka zwyczajnego to popularne warzywa.

  (źródło informacji o składnikach: Wikipedia)