D-LAB NUTRICOSMETICS Slimming Detox

D-LAB NUTRICOSMETICS Slimming Detox w formie kapsułki zawiera w składzie Chrom, Sole Termalne, zielona kawa, cykoria, L-karnityna, Cholina, Zielona herbata, Pieprz cayenne, Morszczyn, Ananas, Chitozan. Ten suplement diety zgłoszono do rejestracji w roku 2019. Jego status w rejestrze to: weryfikacja w toku. suplement diety D-LAB NUTRICOSMETICS Slimming Detox został wyprodukowany przez QUAI DES CELESTINS SAS, oraz zgłosiła go do rejestracji firma MM Publicity Ltd.

• Informacje o suplemencie

  Skład: Chrom, Sole Termalne, zielona kawa, cykoria, L-karnityna, Cholina, Zielona herbata, Pieprz cayenne, Morszczyn, Ananas, Chitozan
  Forma: kapsułki
  Kwalfikacja: s - suplement diety
  Status produktu: weryfikacja w toku
  
  Rok zgłoszenia: 2019
  Producent: QUAI DES CELESTINS SAS
  Rejestrujący: MM Publicity Ltd
  Dodatkowe informacje:
  

• Informacje o składnikach suplementu

  Uwaga! Poniższe informacje nie stanowią informacji z ulotki produktu. Są to definicje encyklopedyczne dotyczące poszczególnych składników suplementu diety, nie są one bezpośrednio powiązane z produktem. Nie mogą one zastąpić informacji z ulotki, czy też porady lekarza lub farmaceuty. Są to jedynie informacje pomocnicze.

  chrom - Chrom (Cr, łac. chromium) – pierwiastek chemiczny, metal przejściowy z bloku d układu okresowego. Ma 13 izotopów, od 45Cr do 57Cr, z czego trwałe są izotopy 50, 52, 53 i 54. Został odkryty w roku 1797 przez Louisa Nicolasa Vauqellina.

  sole termalne - Sanatorium – zakład lecznictwa uzdrowiskowego wykorzystujący walory rekreacyjne, przyrodnicze i naturalne, takie jak: wody mineralne, wody termalne, borowina, ozon, radon, sole mineralne oraz inne czynniki biofizyczne środowiska wywierające korzystny wpływ na organizm człowieka. Sanatorium zlokalizowane jest zazwyczaj w miejscowości uzdrowiskowej o specyficznym klimacie i szczególnych walorach przyrodoleczniczych, przeznaczonych dla osób przewlekle chorych i rekonwalescentów, wymagających rehabilitacji lub utrwalenia wyników leczenia szpitalnego. Jednym z większych obiektów tego typu w Polsce (a do lat 70. XX wieku największym) jest sanatorium Gryf (Kaiserbad) w Połczynie-Zdroju.

  zielona kawa - Kawa zielona, zwana też kawą surową – ziarna kawy, których obróbka zakończyła się przed procesem palenia. Z uwagi na to, że w ziarnach nie zaszedł jeszcze proces pirolizy, ziarna kawy nie mają silnego aromatu i smaku (smak jest znacznie łagodniejszy). Różni się kolorem, gdyż jest dużo jaśniejsza niż kawa palona i stąd właśnie jej nazwa (chociaż nie zawsze ma kolor zielony).

  cykoria - Cykoria (Cichorium L.) – rodzaj roślin zielnych, należący do rodziny astrowatych. Liczy ok. 8 gatunków rosnących w umiarkowanie ciepłych strefach Europy, Azji i Afryki . Dwa gatunki są zawleczone lub uprawiane i dziczejące w wielu rejonach świata. Gatunkiem typowym jest Cichorium intybus L..

  l-karnityna - Karnityna (β-hydroksy-γ-trimetyloamoniomaślan), (CH3)3N+–CH2–CH(OH)–CH2–COO− – organiczny związek chemiczny o budowie betainowej, N,N,N-trimetylowa pochodna kwasu γ-amino-β-hydroksymasłowego (GABAOB). W organizmach jest syntetyzowany w wątrobie, nerkach i mózgu z aminokwasów (lizyny i metioniny) i pełni rolę w transporcie kwasów tłuszczowych z cytozolu do mitochondriów. Dość obficie występuje w mięśniach. Karnityna jest związkiem chiralnym, w którym centrum stereogeniczne stanowi 3 atom węgla. Substancja pochodzenia naturalnego, o nazwie zwyczajowej „L-karnityna”, jest enancjomerem o konfiguracji R. Tylko ten enancjomer ma działanie biologiczne, dlatego w tej postaci powinna być obecna w codziennej diecie lub podawana jako suplement. Nazwa karnityny pochodzi stąd, że po raz pierwszy wyizolowano ją z mięśni (nazwa od łac. caro, carnis – mięso) w 1905 roku. Początkowo nazywano ją witaminą BT, ponieważ jej brak w pożywieniu prowadził do gromadzenia tłuszczu u larw mącznika młynarka (Tenebrio molitor). Ponieważ karnityna u człowieka pochodzi z dwóch źródeł: jest syntetyzowana i dostarczana z pożywieniem, bywa nazywana substancją witaminopodobną. Jest ona naturalnie występującą substancją w organizmie. Głównym źródłem karnityny w żywności są mięso i przetwory mleczne. Najbogatsze w karnitynę są baranina, wołowina, wieprzowina i ryby. Mniej L-karnityny zawiera mięso z drobiu. Pokarmy pochodzenia roślinnego (warzywa, owoce) zawierają tylko śladowe ilości karnityny. Dzienne zapotrzebowanie zdrowej, dorosłej osoby na karnitynę wynosi średnio 15 mg. Dzienne synteza karnityny wynosi 11–34 mg, a z dietą dostarczane jest codziennie średnio 20–200 mg. U wegan i niektórych wegetarian ilość karnityny w pożywieniu jest dużo mniejsza i wynosi ok. 1 mg/dzień. Karnityna nie podlega metabolizmowi. W nerkach ulega filtracji w kłębuszkach nerkowych, a następnie prawie w całości wchłaniana zwrotnie w kanalikach nerkowych. U osób zdrowych na ogół nie stwierdza się niedoboru karnityny, gdyż biosynteza i codzienna dieta zaspokaja potrzeby organizmu. Jednakże niedobory karnityny mogą pojawiać się u osób niedożywionych, przy nieprawidłowej, ubogiej diecie, a także u osób na diecie wegańskiej lub w schorzeniach nerek czy wątroby.

  cholina - Cholina (kation 2-hydroksyetylotrimetyloamoniowy) – organiczny związek chemiczny, posiadający czwartorzędową grupę aminową, występujący najczęściej w postaci chlorku.

  zielona herbata - Zielona herbata – napój przyrządzany wyłącznie z liści herbaty chińskiej (Camellia sinensis), które poddane zostały w czasie przetwarzania jedynie minimalnej oksydacji. Zielona herbata pochodzi z Chin, skąd rozpowszechniła się na inne kraje Azji, od Japonii po Bliski Wschód. Współcześnie zielona herbata rozprzestrzenia się na Zachodzie, gdzie wciąż najpopularniejszym rodzajem tego napoju jest herbata czarna. W krajach, gdzie uprawia się herbatę, wytwarza się wiele rodzajów zielonej herbaty. Różnią się od siebie z uwagi na specyficzne warunki uprawy, sposób przetwarzania i porę zbiorów. W kilku ostatnich dziesięcioleciach zielona herbata przechodziła wiele testów medycznych, których celem było ustalenie, czy rzeczywiście, jak się powszechnie sądzi, ma ona właściwości zdrowotne, a szczególnie przypisywany jej wpływ na zmniejszenie ryzyka zachorowania na choroby serca oraz na niektóre odmiany nowotworów. Sądzi się także, że spożywanie zielonej herbaty pomaga w kontrolowaniu wagi ciała.

  pieprz cayenne - Pieprz cayenne, papryka cayenne, pieprz kajeński, papryka kajeńska – bardzo ostra przyprawa wyrabiana z papryki rocznej, odmiany Cayenne (kuzynki meksykańskiej papryczki jalapeño). Owoce tej rośliny są najczęściej suszone, a następnie mielone i w takiej postaci konfekcjonowane do sprzedaży detalicznej. Przyprawę tę stosuje się do zapiekanek, dań z jaj, makaronów, drobiu i sosów, a nawet czekolady pitnej. Nazwa rośliny wywodzi się ze słowa quiínia, oznaczającego w języku tupi ostrą paprykę. Pochodzi od niej (a nie odwrotnie) nazwa stolicy Gujany Francuskiej – Kajenny (fr. Cayenne) – nadana przez Europejczyków, którzy błędnie skojarzyli ten region z występowaniem papryki cayenne.

  morszczyn - Morszczyn (Fucus) – rodzaj wodnych glonów należących do brunatnic.

  ananas - Ananas (Ananas Mill.) – rodzaj roślin zielnych z rodziny bromeliowatych (Bromeliaceae). W stanie naturalnym rośnie w Ameryce Południowej. Ananas to także potocznie nazwa owocostanu ananasa jadalnego. Duży, soczysty owocostan wyrasta na szczycie krótkiej łodygi wyrastającej z rozety kolczastych liści. Do głównych producentów należą Hawaje, Brazylia, Meksyk i Filipiny. W Europie można spotkać plantacje ananasów – na Azorach.

  chitozan - Chitozan – organiczny związek chemiczny z grupy polisacharydów; pochodna chityny, powstająca w wyniku jej częściowej deacetylacji. Jest nietoksyczny, biokompatybilny i degradowalny. Jest stosowany w medycynie, m.in. jako składnik materiałów opatrunkowych. Działa antybakteryjnie, przeciwzapalnie i przeciwbólowo, tamuje krwawienie oraz przyspiesza proces gojenia ran. Używa się go także w opatrunkach stosowanych na polu walki w celu doraźnego powstrzymania krwawienia. Chitozan jest mukoadhezyjny i dobrze pokrywa mokre powierzchnie, np. skórę i błony śluzowe. Stosowany jest jako nośnik w mukoadhezyjnych układach dostarczania leków (MDDS, z ang. mucoadhesive drug delivery system), dzięki którym leki zostają związane z miejscem swojego działania, tj. błonach śluzowych. Jest dopuszczony do stosowania jako suplement diety w produktach na odchudzanie[potrzebny przypis], ale z jego skuteczność na tym polu budzi wątpliwości FDA[potrzebny przypis]. Mikrokrystaliczny chitozan charakteryzuje się: wysoką wartością wskaźnika wtórnego pęcznienia zdolnością do tworzenia błon polimerowych bezpośrednio z zawiesiny wysoką adhezyjnością kontrolowaną bioaktywnością, a zwłaszcza działaniem antybakteryjnym biozgodnością i nietoksycznością wysoką stabilnością w postaci zawiesiny dobrą mieszalnością z szeregiem substancji, w tym polimerami dużą reaktywnością chemiczną dużą pojemnością sorpcyjną oraz zdolnościami chelatującymi

  (źródło informacji o składnikach: Wikipedia)