WODA JANTAR

Suplement diety WODA JANTAR (WODA) składający się z: Kation wapniowy (Ca), Kation magnezowy (Mg), Kation sodowy (Na), Kation potasowy (K), Anion siarczanowy (SO4), Anion wodorowęglanowy (HCO3), Anion chlorkowy (CI), Anion jodkowy (J), Selen, Jod. Zarejestrowano go w 2018 roku. Jego stan w rejestrze to: weryfikacja w toku. suplement diety WODA JANTAR został wyprodukowany przez suplementu diety, oraz zgłoszony do rejestracji przez JANTAR WODY MINERALNE.

• Informacje o suplemencie

  Skład: Kation wapniowy (Ca), Kation magnezowy (Mg), Kation sodowy (Na), Kation potasowy (K), Anion siarczanowy (SO4), Anion wodorowęglanowy (HCO3), Anion chlorkowy (CI), Anion jodkowy (J), Selen, Jod
  Forma: WODA
  Kwalfikacja: s - suplement diety
  Status produktu: weryfikacja w toku
  
  Rok zgłoszenia: 2018
  Producent: JANTAR WODY MINERALNE SP. Z O.O.
  Rejestrujący: JANTAR WODY MINERALNE
  Dodatkowe informacje:
  

• Informacje o składnikach suplementu

  Uwaga! Poniższe informacje nie stanowią informacji z ulotki produktu. Są to definicje encyklopedyczne dotyczące poszczególnych składników suplementu diety, nie są one bezpośrednio powiązane z produktem. Nie mogą one zastąpić informacji z ulotki, czy też porady lekarza lub farmaceuty. Są to jedynie informacje pomocnicze.

  kation wapniowy ca - Kropla Beskidu – niskozmineralizowana woda słodka pochodząca z Tylicza w górach Beskidu Sądeckiego. Jedna z marek wód firmy The Coca-Cola Company. Kropla Beskidu zawiera pierwiastki występujące w źródłach tego regionu, takie jak: wapń, potas i magnez. Kropla Beskidu oferowana jest do sprzedaży w butelkach plastikowych o pojemności 1,5 litra i 0,5 litra w wariantach niegazowanym (jasnoniebieska etykieta) i gazowanym (ciemnoniebieska etykieta). W punktach gastronomicznych dostępne są także szklane opakowania o pojemności 0,75 i 0,25 litra.

  kation magnezowy mg - Kropla Beskidu – niskozmineralizowana woda słodka pochodząca z Tylicza w górach Beskidu Sądeckiego. Jedna z marek wód firmy The Coca-Cola Company. Kropla Beskidu zawiera pierwiastki występujące w źródłach tego regionu, takie jak: wapń, potas i magnez. Kropla Beskidu oferowana jest do sprzedaży w butelkach plastikowych o pojemności 1,5 litra i 0,5 litra w wariantach niegazowanym (jasnoniebieska etykieta) i gazowanym (ciemnoniebieska etykieta). W punktach gastronomicznych dostępne są także szklane opakowania o pojemności 0,75 i 0,25 litra.

  kation sodowy na - Metaboran sodu – nieorganiczny związek chemiczny, sól sodowa kwasu metaborowego, stosowany powszechnie w chemicznej analizie jakościowej. Metaboran sodowy otrzymuje się przez stopienie i prażenie na druciku platynowym w płomieniu palnika boraksu (tetraboranu sodowego, Na2B4O7•10H2O). Wprowadzenie do takiej perły małej ilości badanej substancji powoduje zmianę jej barwy zależnej od obecnego w niej kationu i od tego czy prażenie dokonuje się w płomieniu utleniającym czy redukującym.

  kation potasowy k - Kropla Beskidu – niskozmineralizowana woda słodka pochodząca z Tylicza w górach Beskidu Sądeckiego. Jedna z marek wód firmy The Coca-Cola Company. Kropla Beskidu zawiera pierwiastki występujące w źródłach tego regionu, takie jak: wapń, potas i magnez. Kropla Beskidu oferowana jest do sprzedaży w butelkach plastikowych o pojemności 1,5 litra i 0,5 litra w wariantach niegazowanym (jasnoniebieska etykieta) i gazowanym (ciemnoniebieska etykieta). W punktach gastronomicznych dostępne są także szklane opakowania o pojemności 0,75 i 0,25 litra.

  anion siarczanowy so4 - Siarczany (nazwa systematyczna: tetraoksydosiarczany(2−); w systemie Stocka: siarczany(VI); daw. witriole lub koperwasy) – sole lub estry kwasu siarkowego.

  anion wodorowęglanowy hco3 - Wodorowęglany – grupa związków chemicznych, wodorosoli kwasu węglowego. Wodorowęglany dysocjują w wodzie na kationy metali (np. K+) lub kation amonowy (NH+4) oraz na aniony wodorowęglanowe (HCO3−), np.: KHCO3 → K+ + HCO3- (dysocjacja wodorowęglanu potasu) NH4HCO3 → NH+4 + HCO3− (dysocjacja wodorowęglanu amonu)Jony HCO3− w roztworze wodnym współistnieją w równowadze chemicznej z na ogół niewielką ilością anionów węglanowych (CO2−3): HCO3− + H2O ⇌ CO2−3 + H3O+,a powstające w reakcji hydrolizy jony H3O+ nadają roztworom wielu wodorowęglanów odczyn kwaśny. Stałe wodorowęglany ulegają termicznemu rozkładowi do węglanów.

  anion chlorkowy ci - Chemiczna analiza jakościowa związków nieorganicznych (zwana także klasyczną metodą analizy jakościowej) – dział analizy jakościowej zajmujący się rozdziałem i identyfikacją związków nieorganicznych za pomocą odczynników chemicznych. Najczęściej odnosi się do detekcji najpowszechniej występujących pierwiastków i jonów. Jej początków można się doszukać w I wieku naszej ery, kiedy Pliniusz Starszy opisał metodę identyfikacji srebra obok złota za pomocą wytrącenia chlorku srebra. Podstawy współczesnej analizy kationów zostały opracowane przez niemieckiego chemika Carla Freseniusa. Analiza polega na wytrącaniu osadów i rozdzieleniu kationów lub anionów kolejnych grup za pomocą odczynników grupowych. Następnie identyfikuje się poszczególne składniki mieszaniny za pomocą odczynników selektywnych, charakterystycznych czy odczynników specyficznych. Jest to tak zwana analiza systematyczna. Istnieje także analiza wybiórcza, jednak z uwagi na niewielką ilość odczynników specyficznych jest bardzo ograniczona. Kationy oraz aniony zostały podzielone na odpowiednio pięć i siedem grup. Zależnie od autorów publikacji dotyczących analizy mogą się one różnić kolejnością, jednak zasada oznaczania pozostaje jednakowa.

  anion jodkowy j - Chemiczna analiza jakościowa związków nieorganicznych (zwana także klasyczną metodą analizy jakościowej) – dział analizy jakościowej zajmujący się rozdziałem i identyfikacją związków nieorganicznych za pomocą odczynników chemicznych. Najczęściej odnosi się do detekcji najpowszechniej występujących pierwiastków i jonów. Jej początków można się doszukać w I wieku naszej ery, kiedy Pliniusz Starszy opisał metodę identyfikacji srebra obok złota za pomocą wytrącenia chlorku srebra. Podstawy współczesnej analizy kationów zostały opracowane przez niemieckiego chemika Carla Freseniusa. Analiza polega na wytrącaniu osadów i rozdzieleniu kationów lub anionów kolejnych grup za pomocą odczynników grupowych. Następnie identyfikuje się poszczególne składniki mieszaniny za pomocą odczynników selektywnych, charakterystycznych czy odczynników specyficznych. Jest to tak zwana analiza systematyczna. Istnieje także analiza wybiórcza, jednak z uwagi na niewielką ilość odczynników specyficznych jest bardzo ograniczona. Kationy oraz aniony zostały podzielone na odpowiednio pięć i siedem grup. Zależnie od autorów publikacji dotyczących analizy mogą się one różnić kolejnością, jednak zasada oznaczania pozostaje jednakowa.

  selen - Selen (Se, łac. selenium) – pierwiastek chemiczny z grupy niemetali w układzie okresowym. Znanych jest kilkanaście jego izotopów z przedziału mas 65–91, z których trwałych jest 6. Pierwiastek ten został odkryty w roku 1817 przez J.J. Berzeliusa. Nazwa pochodzi od Selene (stgr. Σελήνη), greckiej nazwy Księżyca i bogini która go uosabiała. Berzelius nazwał go tak, ponieważ zawsze występuje razem z tellurem, którego nazwa wywodzi się od tellus, czyli po łacinie „Ziemia”. Jednocześnie chciał w ten sposób zaznaczyć, że selen nie jest „z tej samej ziemi”, co tellur i ma różne od niego właściwości.

  jod - Jod (I, łac. iodum) – pierwiastek chemiczny z grupy 17 – fluorowców. Nazwa pochodzi od stgr. ἰοειδής ioeides – fioletowy. W naturze występuje tylko jeden trwały izotop 127I, izotopy promieniotwórcze: 123I, 125I, 129I, 131I.

  (źródło informacji o składnikach: Wikipedia)