VitaSlim

VitaSlim to suplement diety w formie tabletka. W skład tego suplementu diety wchodzą: wyciąg z zielonej herbaty, w tym: katechiny, EGCG, kofeina, wyciąg z kawy, w tym: kofeina, chrom. Produkt ten zgłoszono do rejestracji w 2012 roku. Jego status w rejestrze to: weryfikacja pozytywna. suplement diety VitaSlim został wyprodukowany przez Zakłady Farmaceutyczne COLFARM Mielec, oraz zgłosiła go do rejestracji firma GAMENET Sp. z o.o. Kraków.

• Informacje o suplemencie

  Skład: wyciąg z zielonej herbaty, w tym: katechiny, EGCG, kofeina, wyciąg z kawy, w tym: kofeina, chrom
  Forma: tabletka
  Kwalfikacja: S - Suplement diety
  Status produktu: weryfikacja pozytywna
  
  Rok zgłoszenia: 2012
  Producent: Zakłady Farmaceutyczne COLFARM Mielec
  Rejestrujący: GAMENET Sp. z o.o. Kraków
  Dodatkowe informacje:
  

• Informacje o składnikach suplementu

  Uwaga! Poniższe informacje nie stanowią informacji z ulotki produktu. Są to definicje encyklopedyczne dotyczące poszczególnych składników suplementu diety, nie są one bezpośrednio powiązane z produktem. Nie mogą one zastąpić informacji z ulotki, czy też porady lekarza lub farmaceuty. Są to jedynie informacje pomocnicze.

  wyciąg z zielonej herbaty - Herbata – napar przyrządzany z liści i pąków grupy roślin, nazywanych tą samą nazwą, należących do rodzaju kamelia (Camellia). Rośliny te są do siebie podobne, traktowane jako odrębne gatunki lub odmiany jednego gatunku – herbaty chińskiej (Camellia sinensis). Dawniej zaliczano je do rodzaju Thea, różnią się od innych kamelii zawartością substancji swoistych i kilkoma drobnymi cechami morfologicznymi. W Chinach zapisuje się ją znakiem 茶, który jest jednak różnie czytany w zależności od dialektu: tê – dialekt hokkien (czego odmiany są często obecne w językach zachodniej Europy) oraz chá, w dialekcie kantońskim i mandaryńskim (z odmianami tej wymowy popularnymi na wschodzie – Indie, Iran, Turcja, Rosja, Czechy). Polska nazwa herbata to zbitka pochodząca od łac. herba thea (gdzie pierwszy wyraz herba oznacza „zioło”, a drugi – thea – jest zlatynizowaną postacią chińskiej nazwy tejże rośliny). Nazwą herbata określa się również napary z różnych ziół, suszu owocowego, dlatego w użyciu są określenia: lipowa, miętowa, rumiankowa itp. herbata, herbata z malin, dzikiej róży, bzu czarnego itp., herbata paragwajska, Rooibos.

  w tym: katechiny - Rooibos (wym. [rɔːibɔs]) z języka afrikaans: „rooi”, czerwony i „bos”, krzew - czerwonokrzew (aspalat prosty), uprawiany w RPA (góry Cederberg). Z rośliny otrzymuje się napar ziołowy, zwany najczęściej rooibos tea. Inne nazwy: bush tea, redbush tea (Wielka Brytania), South African red tea (USA) lub w języku afrikaans rooi tee. Bywa też nazywana czerwoną herbatą, jednak czerwonokrzew nie jest spokrewniony z krzewem herbacianym. Jest to napój nietypowy, niespokrewniony z tradycyjnymi herbatami. Napar ma specyficzny, miodowy smak. Wyróżnia się łagodnością i brakiem typowego w herbatach zielonych lub czarnych posmaku goryczy – w porównaniu ze zwykłą herbatą ma w sobie niewielkie ilości garbników, będących jego przyczyną. Nie zawiera także kofeiny i małe stężenie taniny, dlatego może być pity bez ograniczeń przez dzieci oraz przed snem. Rooibos bogaty jest w przeciwutleniacze, dzięki czemu ma pozytywny wpływ na układ odpornościowy, obniża ciśnienie krwi, spowalnia proces starzenia i hamuje produkcję komórek nowotworowych. Rooibos goi również swędzące rany i może być używany w formie okładu, a dzięki zawartości kwasów fenolowych korzystnie wpływa na przewód pokarmowy. Wykazuje się właściwościami przeciwutleniającymi, przeciwzapalnymi, przeciwcukrzycowymi, immunomodulującymi, chemoprewencyjnymi oraz kardioprotekcyjnymi. Jest źródłem witaminy C, fluoru, fosforu, magnezu, manganu, miedzi, potasu, sodu, wapnia, żelaza i cynku, ponadto zawiera aspalatynę, dihydrochalkony, izoorientynę, katechiny, kumaryny, kwercetynę, lignany, luteolinę, notofaginę, orientynę i rutynę. Napój ten znany jest w Europie od około 100 lat. Jego początki przypadają na początek XX wieku, gdy Rosjanin Benjamin Ginsberg zainteresował się krzewem uprawianym w górach Cedar w Afryce Południowej, niedaleko Kapsztadu. Z czasem rozpoznano wartość rooibosa i opracowano metody polowej uprawy czerwonokrzewu. Sprzedawany jest od 1904 roku, a szeroką popularność zdobył w 1930 roku, kiedy to dr P. Le Fras Nortier odkrył niektóre z jego właściwości zdrowotnych. Po kryzysie wywołanym II wojną światową wielu plantatorów zbankrutowało. Doprowadziło to do powstania w 1954 roku Redbos-Tea-Control-Board, która nadzorowała produkcję rooibosa w Afryce Południowej. Czerwonokrzew osiąga wysokość do 2 metrów, liście przypominają igły sosnowe. Kwitnie na żółto w październiku. Gałązki zbierane są od lata do wczesnej jesieni. Liście i łodygi, które po dojrzeniu i ususzeniu tnie się na drobne, poddawane są fermentacji i suszeniu lub tylko suszeniu. Niefermentowany susz zachowuje zielony kolor i jest sprzedawany jako zielony rooibos, natomiast fermentowany nabiera czerwonej barwy na skutek utleniania polifenoli. Całkowita produkcja rooibos w 2007 r. wynosiła ponad 14 kt.

  egcg - Galusan epigallokatechiny (EGCG) – organiczny związek chemiczny z grupy flawonoidów, polifenol pochodzenia roślinnego, pochodna katechiny. Występuje w znacznej ilości w zielonej herbacie gdzie stanowi nawet 1/3 suchej masy. Jest silnym przeciwutleniaczem, 100 razy silniejszym niż witamina C i 25 razy silniejszym niż witamina E. Galusan epigallokatechiny jest estrem kwasu galusowego i epigallokatechiny. Jest częstym składnikiem suplementów diety.

  kofeina - Kofeina (łac. coffeinum) – organiczny związek chemiczny, alkaloid purynowy znajdujący się w ziarnach kawy i wielu innych surowcach roślinnych. Może również być otrzymywana syntetycznie. Została odkryta przez niemieckiego chemika Friedricha Ferdinanda Rungego w 1819 roku. W zależności od źródła nazywana jest także teiną (gdy źródłem jest herbata), guaraniną (gdy pochodzi z guarany) i mateiną (gdy pochodzi z yerba mate). Kofeina jest środkiem psychoaktywnym z grupy stymulantów. Jest stosowana jako dodatek do niektórych produktów, w tym napojów energetyzujących, a także do innych napojów, przede wszystkim gazowanych (na przykład coli). Po dłuższym okresie regularnego przyjmowania kofeiny występuje zjawisko tachyfilaksji (tolerancji), czyli stopniowego osłabienia odpowiedzi biologicznej ustroju.

  wyciąg z kawy - Mezoterapia – działający miejscowo niechirurgiczny zabieg medyczny polegający na dostarczeniu bezpośrednio do skóry właściwej substancji leczniczych, regenerujących lub odżywczych. Najczęściej stosowany w dermatologii i medycynie estetycznej do leczenia i profilaktyki. Inne nazwy: intradermoterapia

  w tym: kofeina - Kofeina (łac. coffeinum) – organiczny związek chemiczny, alkaloid purynowy znajdujący się w ziarnach kawy i wielu innych surowcach roślinnych. Może również być otrzymywana syntetycznie. Została odkryta przez niemieckiego chemika Friedricha Ferdinanda Rungego w 1819 roku. W zależności od źródła nazywana jest także teiną (gdy źródłem jest herbata), guaraniną (gdy pochodzi z guarany) i mateiną (gdy pochodzi z yerba mate). Kofeina jest środkiem psychoaktywnym z grupy stymulantów. Jest stosowana jako dodatek do niektórych produktów, w tym napojów energetyzujących, a także do innych napojów, przede wszystkim gazowanych (na przykład coli). Po dłuższym okresie regularnego przyjmowania kofeiny występuje zjawisko tachyfilaksji (tolerancji), czyli stopniowego osłabienia odpowiedzi biologicznej ustroju.

  chrom - Chrom (Cr, łac. chromium) – pierwiastek chemiczny, metal przejściowy z bloku d układu okresowego. Ma 13 izotopów, od 45Cr do 57Cr, z czego trwałe są izotopy 50, 52, 53 i 54. Został odkryty w roku 1797 przez Louisa Nicolasa Vauqellina.

  (źródło informacji o składnikach: Wikipedia)