suplementy diety bez tajemnic

Universal – Shock Therapy

Universal – Shock Therapy to suplement diety w formie saszetki. W skład tego suplementu diety wchodzą: witamina C, niacyna, witamina B6, witamina B12, selen, sód , potas, a-akg, jabłczan cyruliny, camosine, jabłczan kreatyny, betaina, glikocjamina, NAD, l-tauryna, cholina, l-tyrozna, yerba-mate, evodiamine, vinpocetine, ekstrakt zielona herbata, R-ALA, N-acetyl cysteina, ekstrakt pestki winogron, inulina, dwuwęglan sodu, fosforan potasu, fosforan magnezu, fosforan 2 sodu. Produkt ten zgłoszono do rejestracji w 2009 roku. Jego status w rejestrze to: weryfikacja w toku. suplement diety Universal – Shock Therapy został wyprodukowany przez Universal Nutrition USA, oraz zgłosiła go do rejestracji firma Best Nutrition Marta Minkiewicz Biesiekierz.

  • Informacje o suplemencie

    Skład: witamina C, niacyna, witamina B6, witamina B12, selen, sód , potas, a-akg, jabłczan cyruliny, camosine, jabłczan kreatyny, betaina, glikocjamina, NAD, l-tauryna, cholina, l-tyrozna, yerba-mate, evodiamine, vinpocetine, ekstrakt zielona herbata, R-ALA, N-acetyl cysteina, ekstrakt pestki winogron, inulina, dwuwęglan sodu, fosforan potasu, fosforan magnezu, fosforan 2 sodu
    Forma: saszetki
    Kwalfikacja: S - Suplement diety
    Status produktu: weryfikacja w toku

    Rok zgłoszenia: 2009
    Producent: Universal Nutrition USA
    Rejestrujący: Best Nutrition Marta Minkiewicz Biesiekierz
    Dodatkowe informacje:

  • Informacje o składnikach suplementu

    Uwaga! Poniższe informacje nie stanowią informacji z ulotki produktu. Są to definicje encyklopedyczne dotyczące poszczególnych składników suplementu diety, nie są one bezpośrednio powiązane z produktem. Nie mogą one zastąpić informacji z ulotki, czy też porady lekarza lub farmaceuty. Są to jedynie informacje pomocnicze.

    kwas askorbinowy - Kwas askorbinowy, witamina C, E300 (łac. acidum ascorbicum) – organiczny związek chemiczny z grupy nienasyconych alkoholi polihydroksylowych. Jest niezbędny do funkcjonowania organizmów żywych. Dla niektórych zwierząt, w tym ludzi, jest witaminą, czyli musi być dostarczany w pożywieniu. Jest także przeciwutleniaczem stosowanym jako dodatek do żywności.

    niacyna - Witamina B3 (witamina PP) – wspólna nazwa na określenie dwóch związków: kwasu nikotynowego (niacyny, czyli kwasu 3-pirydynokarboksylowego, pochodnej pirydyny) i jego amidu (nikotynamidu), które dla człowieka są witaminą. Witamina B3 Niacyna jest znana również jako czynnik przeciwpelagryczny, stąd niekiedy nazywa się ją również witaminą PP. Może być ona, w przeciwieństwie do innych witamin z grupy B, produkowana w organizmie z podstawowego aminokwasu, tryptofanu. Są to jednak niewielkie ilości i jej najważniejszym źródłem powinno być pożywienie. Należy również pamiętać, że tryptofan należy do aminokwasów egzogennych, czyli takich, które nie mogą być syntetyzowane w organizmie, lecz muszą zostać dostarczone w pożywieniu.

    witamina b6 - Witamina B6 (ATC: A 11 HA 02) – grupa 6 organicznych związków chemicznych, pochodnych pirydyny: pirydoksyny, pirydoksalu i pirydoksaminy oraz ich 5'-fosforanów. Formą aktywną biologicznie jest fosforan pirydoksalu, do którego pozostałe formy są przekształcane enzymatycznie, w wyniku działania kinaz i oksydaz. Niektóre formy witaminy B6 Jest to witamina z grupy B, rozpuszcza się w wodzie i jest prekursorem ważnych koenzymów, które kontrolują przebieg wielu kluczowych reakcji biochemicznych. Stosowanie izoniazydu jest najczęstszą przyczyną niedoboru tej witaminy.

    witamina b12 - Witamina B12, kobalamina – organiczny związek chemiczny zawierający kobalt jako atom centralny. W organizmach żywych pełni rolę regulatora produkcji erytrocytów (czerwonych ciałek krwi). Jego niedobór powoduje niedokrwistość. Zaliczany jest do witamin z grupy B, tj. rozpuszczalnych w wodzie prekursorów koenzymów.

    selen - Selen (Se, łac. selenium) – pierwiastek chemiczny z grupy niemetali w układzie okresowym. Znanych jest kilkanaście jego izotopów z przedziału mas 65–91, z których trwałych jest 6. Pierwiastek ten został odkryty w roku 1817 przez J.J. Berzeliusa. Nazwa pochodzi od Selene (stgr. Σελήνη), greckiej nazwy Księżyca i bogini która go uosabiała. Berzelius nazwał go tak, ponieważ zawsze występuje razem z tellurem, którego nazwa wywodzi się od tellus, czyli po łacinie „Ziemia”. Jednocześnie chciał w ten sposób zaznaczyć, że selen nie jest „z tej samej ziemi”, co tellur i ma różne od niego właściwości.

    sód - Sód (Na, łac. natrium) – pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 11, metal z I grupy układu okresowego, należący do grupy metali alkalicznych. Miękki, srebrzystobiały, silnie reaktywny. Pojedynczy elektron na powłoce walencyjnej szybko przekazuje, stając się kationem Na+. Jedyny stabilny izotop sodu to 23Na. W przyrodzie pierwiastek ten nie występuje w stanie wolnym; można go otrzymać z tworzonych przezeń związków. Sód jest szóstym najbardziej rozpowszechnionym pierwiastkiem w skorupie ziemskiej. Występuje w wielu minerałach, takich jak: skaleń, sodalit, czy sól kamienna (chlorek sodu, NaCl). Po raz pierwszy sód wyizolował Humphry Davy w 1807 r. przez elektrolizę wodorotlenku sodu. Spośród wielu innych użytecznych związków sodu wodorotlenek sodu (ług) stosuje się w procesie wytwarzania mydła, a chlorek sodu (sól spożywcza) jest stosowany jako środek do odladzania oraz jako składnik odżywczy dla ludzi i zwierząt. Sód jest niezbędnym pierwiastkiem do prawidłowego funkcjonowania organizmów wszystkich zwierząt oraz niektórych roślin.

    potas - Potas (K, łac. kalium) – pierwiastek chemiczny z grupy metali alkalicznych w układzie okresowym i liczbie atomowej 19.

    a-akg - AKG Acoustics, początkowo Akustische und Kino-Geräte Ges. m. b. H. – firma produkująca przewodowe oraz bezprzewodowe systemy elektroakustyczne. Założona w 1947 roku w Wiedniu przez Austriaków Rudolfa Goerike i Ernesta Plessa. W 1994 roku została przejęta przez Harman International Industries. Oferta firmy skierowana jest głównie na rynki: studyjny, nagraniowy, broadcast, koncertowy, konferencyjny i instalacyjny do zastosowań komercyjnych, profesjonalnych a także domowych.

    jabłczan kreatyny - Kreatyna (kwas β-metyloguanidynooctowy) – organiczny związek chemiczny zawierający elementy strukturalne guanidyny i kwasu octowego. W organizmach zwierzęcych tworzy się w trakcie przemiany materii, występuje głównie w mięśniach i ścięgnach. Kreatyna została odkryta w 1832 roku przez Michela Eugène’a Chevreula jako składnik mięśnia szkieletowego, a nazwę nadano jej od greckiego słowa kreas („mięso”). Ulega fosforylacji przy użyciu enzymu kinazy kreatynowej przechodząc w fosfokreatynę. Jest wykorzystywana do magazynowania i uwalniania energii niezbędnej do wielu procesów chemicznych zachodzących w komórkach, w tym do syntezy białek mięśniowych. Kreatyna występuje u człowieka w mięśniach (98% całkowitej zawartości kreatyny w organizmie człowieka), małe ilości tego związku znajdują się także w mózgu, wątrobie, nerkach oraz jądrach. Szacuje się, że dobowe zapotrzebowanie organizmu osoby o masie 70 kg na kreatynę wynosi 2 g, przy czym 1 g tego związku jest syntezowany przez organizm z aminokwasów, a pozostała ilość powinna być dostarczona w pożywieniu – najlepszymi źródłami kreatyny są mięso (1 g jest zawarty w 250 g świeżego mięsa) oraz ryby. Preparaty kreatynowe bywają stosowane przez osoby uprawiające sporty siłowe. Glicyna reaguje w ustroju z argininą i wobec enzymu fermentu transaminacyjnego zamienia się na kwas guanidynooctowy, czyli glukocyjaminę, z argininy tworzy się wówczas ornityna (która stymuluje wydzielanie hormonu wzrostu). Z glukocyjaminy w ustroju powstaje kreatyna. Wytworzona kreatyna łączy się w tkankach z kwasem fosforowym tworząc kwas kreatynofosforowy (fosfagen), niezbędny do procesów życiowych w tkankach zwierzęcych.

    betaina - N,N,N-Trimetyloglicyna (TMG, betaina), (CH3)3N+CH2CO2− – organiczny związek chemiczny z grupy betain, pochodna aminokwasu glicyny. Wykryta została po raz pierwszy w burakach cukrowych Beta vulgaris w XIX w. (stąd nazwa betaina). Z czasem określenie betainy rozszerzyło swoje znaczenie na całą klasę związków tego typu, a samą trimetyloglicynę wyróżnia się nazwą betaina glicynowa. Jest produktem ubocznym przemysłu cukrowniczego. Izoluje się ją za pomocą krystalizacji w formie chlorowodorku.

    l-tauryna - Tauryna, kwas 2-aminoetanosulfonowy – organiczny związek chemiczny z grupy aminokwasów biogennych. W przeciwieństwie do aminokwasów białkowych nie ma kwasowej grupy karboksylowej, lecz grupę sulfonową. Tauryna jest β-aminokwasem (grupa aminowa i sulfonowa są rozdzielone 2 atomami węgla). Nie zawiera atomów asymetrycznych, nie wykazuje więc aktywności optycznej. Związek ten jest produktem końcowym degradacji aminokwasu siarkowego, cysteiny. Może być wbudowywana do peptydów, lecz nie stwierdzono występowania aminoacylo-tRNA specyficznego dla tauryny.

    cholina - Cholina (kation 2-hydroksyetylotrimetyloamoniowy) – organiczny związek chemiczny, posiadający czwartorzędową grupę aminową, występujący najczęściej w postaci chlorku.

    yerba-mate - Yerba mate, jerba mate, herba mate, mate (mate), także znany jako chimarrão (ʃimaˈʁɐ̃w̃), erva mate, indiańskie caá mati, caá mate – wysuszone, zmielone liście oraz patyczki ostrokrzewu paragwajskiego, niekiedy również świeże, przygotowane do robienia naparu popularnego głównie w krajach Ameryki Południowej (Argentynie, Paragwaju, Urugwaju, Brazylii), a także w niektórych krajach Bliskiego Wschodu, głównie w Syrii i Libanie. Zyskuje popularność także w Europie. Nazwa yerba mate, wymyślona najprawdopodobniej przez jezuitów, pochodzi od przekształconego łacińskiego słowa herba – ziele i mati co w języku keczua oznacza tykwę, w której parzy się ziele. Indiańska nazwa naparu to caá. Yerba mate zawiera ksantyny: kofeinę, teobrominę i teofilinę. Ich zawartość jest zmienna w zależności od pory roku w której dokonano zbiorów.

    vinpocetine - Winpocetyna – organiczny związek chemiczny, pochodna eburnameniny, alkaloidu barwinka pospolitego, lek wpływający na krążenie krwi w mózgu.

    ekstrakt zielona herbata - Zielona herbata – napój przyrządzany wyłącznie z liści herbaty chińskiej (Camellia sinensis), które poddane zostały w czasie przetwarzania jedynie minimalnej oksydacji. Zielona herbata pochodzi z Chin, skąd rozpowszechniła się na inne kraje Azji, od Japonii po Bliski Wschód. Współcześnie zielona herbata rozprzestrzenia się na Zachodzie, gdzie wciąż najpopularniejszym rodzajem tego napoju jest herbata czarna. W krajach, gdzie uprawia się herbatę, wytwarza się wiele rodzajów zielonej herbaty. Różnią się od siebie z uwagi na specyficzne warunki uprawy, sposób przetwarzania i porę zbiorów. W kilku ostatnich dziesięcioleciach zielona herbata przechodziła wiele testów medycznych, których celem było ustalenie, czy rzeczywiście, jak się powszechnie sądzi, ma ona właściwości zdrowotne, a szczególnie przypisywany jej wpływ na zmniejszenie ryzyka zachorowania na choroby serca oraz na niektóre odmiany nowotworów. Sądzi się także, że spożywanie zielonej herbaty pomaga w kontrolowaniu wagi ciała.

    r-ala - Ala – zdrobnienie imienia Alicja, Alina Ala – właśc. Alicja Boratyn, polska piosenkarka popowo-rockowa Ala – afrykańskie bóstwo podziemi (bogini Ibów) ala – starożytne oddziały Rzymu i Mezopotamii Ala – postać literacka występująca w dramacie Tango Sławomira Mrożka Ala – miasto i gmina we Włoszech Ala – miejscowość w Portugalii, w gminie Macedo de Cavaleiros Ala – wieś w Estonii, w prowincji Hiiu, w gminie Pühalepa Ala – wieś w Estonii, w prowincji Valga, w gminie Helme ala – nazwa skrótowa alaniny

    n-acetyl cysteina - Grupa acetylowa, acetyl, Ac, −COMe (z łac. acetum – ocet i stgr. hýlē – materia) – rodzaj grupy funkcyjnej typu acylowego wywodzącej się z kwasu octowego. Zawiera ugrupowanie CH3−C(O)−. Występuje w pochodnych tego kwasu, np. chlorku acetylu (AcCl), bezwodniku octowym (Ac2O), estrach octanowych (AcOR), amidach (AcNRR′), np. w acetamidzie (AcNH2), acetanilidzie (AcNHPh) oraz w wielu innych związkach. Występuje naturalnie w wielu związkach organicznych (np. acetylokoenzym A jest acetylową pochodną koenzymu A, a acetylocholina jest acetylową pochodną choliny). Syntetyczną modyfikacją acetylową związku naturalnego jest np. silnie uzależniający narkotyk heroina, czyli acetylowana morfina. Z kolei octan celulozy, czyli acetyloceluloza, jest półsyntetycznym polimerem wytwarzanym przez acetylowanie celulozy. W syntezie organicznej stosowana jest m.in. jako grupa ochronna dla grup aminowych i hydroksylowych.

    inulina - Inulina (łac. inulinum) – polisacharyd zbudowany z około 30–35 cząsteczek monocukrów połączonych wiązaniami β-2,1-glikozydowymi w nierozgałęziony łańcuch. Łańcuch ten, zbudowany z reszt β-D-fruktofuranozy, zawiera jedną terminalnie umieszczoną cząsteczkę D-glukozy (na końcu redukującym) oraz drugą, w środku łańcucha, połączoną wiązaniem 1,3-glikozydowym. Masa cząsteczkowa inuliny to ok. 5000 Da. Należy do fruktanów, jest prebiotykiem. Człowiek nie trawi inuliny. Jej rozkładu dokonują bakterie w okrężnicy. Spożywanie dużych ilości inuliny (ponad 20 - 30 g/ doba) może powodować wzdęcie, ból brzucha, w skrajnym przypadku biegunkę.

    dwuwęglan sodu - soda amoniakalna – węglan sodu soda kalcynowana – nazwa techniczna bezwodnego węglanu sodu soda kaustyczna – nazwa techniczna wodorotlenku sodu soda krystaliczna – dziesięciowodny węglan sodu soda oczyszczona – wodorowęglan sodu soda rodzima – minerał składający się głównie z sody krystalicznej soda śnieżna – dwuwęglan trójsodowy Na2CO3•NaHCO3 soda żrąca – nazwa zwyczajowa wodorotlenku sodu

    fosforan potasu - Fosforan sodu (nazwa Stocka: fosforan(V) sodu), Na3PO4 – nieorganiczny związek chemiczny, sól sodowa kwasu fosforowego. Białe kryształy dobrze rozpuszczalne w wodzie. Roztwór wodny ma odczyn silnie zasadowy, np. pH jego roztworu 1% wynosi 11,9. Występuje w postaci hydratu (najczęściej jako dwunastowodzian, rzadziej jako dziesięciowodzian). Stosowany do strącania fosforanów innych metali, produkcji środków chemicznych do zmiękczania wody, regulator kwasowości (E339) oraz jako substancja wzbogacająca żywność w fosfor. Jest składnikiem nawozów fosforowych i może się przyczynić do eutrofizacji wód.

    fosforan magnezu - Chlorek magnezu (łac. Magnesii chloridum) – związek nieorganiczny, sól o wzorze MgCl2.

    fosforan 2 sodu - Wodorotlenek sodu (nazwy zwyczajowe: soda żrąca, soda kaustyczna, z gr. καυστικός, żrący), NaOH – nieorganiczny związek chemiczny z grupy wodorotlenków, należący do najsilniejszych zasad.

    (źródło informacji o składnikach: Wikipedia)

Tagi:  ,
{{ reviewsOverall }} / 5 Ocena użytkowników (0 głosy)
Cena0
Skuteczność0
Działania uboczne0
Opinie klientów Dodaj swoją opinię
Sortuj po:

Dodaj pierwszą opinię o tym produkcie.

Zweryfikowany
{{{review.rating_comment | nl2br}}}

Pokaż więcej
{{ pageNumber+1 }}
Dodaj swoją opinię