PRO EM 1

Suplement diety PRO EM 1 został zgłoszony do rejestracji w 2018 roku. W skład tego suplementu diety wchodzą: Rhodopseudomonas, Saccharomyces cerevisiae, Lactobacillus bulgaricus, Lactobacillus fermentum, Lactobacillus plantarum, Lactobacillus casei, organiczny żel Aloe Vera, naturalny organiczny miód, melasa organiczna, woda oczyszczona. Jego obecny status rejestracji: weryfikacja w toku. Producentem tego suplementu diety jest firma EMRO USA.

• Informacje o suplemencie

  Skład: Rhodopseudomonas, Saccharomyces cerevisiae, Lactobacillus bulgaricus, Lactobacillus fermentum, Lactobacillus plantarum, Lactobacillus casei, organiczny żel Aloe Vera, naturalny organiczny miód, melasa organiczna, woda oczyszczona
  Forma: płyn
  Kwalfikacja: s - suplement diety
  Status produktu: weryfikacja w toku
  
  Rok zgłoszenia: 2018
  Producent: EMRO USA
  Rejestrujący: Greenland Technologia EM sp. z o.o.
  Dodatkowe informacje:
  

• Informacje o składnikach suplementu

  Uwaga! Poniższe informacje nie stanowią informacji z ulotki produktu. Są to definicje encyklopedyczne dotyczące poszczególnych składników suplementu diety, nie są one bezpośrednio powiązane z produktem. Nie mogą one zastąpić informacji z ulotki, czy też porady lekarza lub farmaceuty. Są to jedynie informacje pomocnicze.

  rhodopseudomonas - Rhodopseudomonas palustris – uniwersalna ze względu na niskie wymagania życiowe Gram-ujemna niesiarkowa bakteria purpurowa, słynąca ze zdolności dowolnego przestawiania się na jeden z czterech sposobów metabolizmu: fotoautotroficzny, fotoheterotroficzny (podstawowy dla tego mikroorganizmu), chemoautotroficzny i chemoheterotroficzny. Jest w stanie absorbować elektrony ze źródeł zewnętrznych i tworzyć związki organiczne bogate w energię. W związku z tym mogą powodować rdzewienie materiałów metalowych poprzez ich szybsze utlenianie.

  saccharomyces cerevisiae - Saccharomyces cerevisiae Meyen ex E.C. Hansen – gatunek jednokomórkowych grzybów, którego poszczególne szczepy (drożdże piekarniane, drożdże górnej fermentacji, drożdże winiarskie, gorzelnicze) znajdują zastosowanie w różnych dziedzinach spożywczych i posiadają ogromne znaczenie dla człowieka, który wykorzystywał je już w starożytności w piekarnictwie, browarnictwie czy później w gorzelnictwie. Najprawdopodobniej zostały one odkryte i wyizolowane ze skórek winogron (na ciemnych owocach, na przykład śliwkach, czasami widać ich biały nalot, komórki drożdży występują w pokrywającym owoce wosku). Obecnie drożdże Saccharomyces cerevisiae to jeden z najpowszechniejszych modeli w badaniach, w biologii molekularnej i komórki, komórek eukariotycznych oraz jeden z najwnikliwiej badanych organizmów. Drożdże te odpowiedzialne są za fermentację alkoholową. Komórki S. cerevisiae są owalne, o średnicy około 5 do 10 mikrometrów. Rozmnażają się bezpłciowo w procesie pączkowania.

  lactobacillus bulgaricus - Lactobacillus – pałeczki, najliczniejsze spośród grupy bakterii kwasu mlekowego. Większość z nich jest zdolna do zamiany laktozy i innych prostych cukrów w kwas mlekowy. Bardzo powszechne, często wywierają pozytywny wpływ na organizm człowieka i zwierząt. Aktywnie przytwierdzają się do ścian jelita, tworząc mikroflorę konkurującą o składniki pokarmowe z innymi organizmami, także chorobotwórczymi. Swoją obecnością wpływają na zwiększoną produkcję przeciwciał klasy IgA, które są wydzielane głównie do przewodu pokarmowego, oraz jamy ustnej w postaci śliny. U człowieka są obecne w przewodzie pokarmowym (są bardzo ważnym składnikiem flory jelitowej) oraz u kobiet w pochwie. Niektóre gatunki Lactobacillus są używane na skalę przemysłową do wyrobu produktów mleczarskich (jogurty, kefir, maślanka), kiszonej kapusty, kiszonych ogórków czy do wytwarzania sianokiszonki. Często szczepy Lactobacillus są dodawane do jogurtów w celu wzbogacenia ich właściwości probiotycznych. Wiele z nich do wzrostu nie potrzebuje żelaza i pozostaje bardzo odporne na dużą zawartość dwutlenku węgla. Ponadto, bakterie Lactobacillus są w niektórych stylach piwa, wykorzystywane w przemyśle piwowarskim - niewielkie ilości dodane do piwa w procesie fermentacji, powodują, że piwo zyskuje kwaśnawy - orzeźwiający smak.

  lactobacillus fermentum - Lactobacillus – pałeczki, najliczniejsze spośród grupy bakterii kwasu mlekowego. Większość z nich jest zdolna do zamiany laktozy i innych prostych cukrów w kwas mlekowy. Bardzo powszechne, często wywierają pozytywny wpływ na organizm człowieka i zwierząt. Aktywnie przytwierdzają się do ścian jelita, tworząc mikroflorę konkurującą o składniki pokarmowe z innymi organizmami, także chorobotwórczymi. Swoją obecnością wpływają na zwiększoną produkcję przeciwciał klasy IgA, które są wydzielane głównie do przewodu pokarmowego, oraz jamy ustnej w postaci śliny. U człowieka są obecne w przewodzie pokarmowym (są bardzo ważnym składnikiem flory jelitowej) oraz u kobiet w pochwie. Niektóre gatunki Lactobacillus są używane na skalę przemysłową do wyrobu produktów mleczarskich (jogurty, kefir, maślanka), kiszonej kapusty, kiszonych ogórków czy do wytwarzania sianokiszonki. Często szczepy Lactobacillus są dodawane do jogurtów w celu wzbogacenia ich właściwości probiotycznych. Wiele z nich do wzrostu nie potrzebuje żelaza i pozostaje bardzo odporne na dużą zawartość dwutlenku węgla. Ponadto, bakterie Lactobacillus są w niektórych stylach piwa, wykorzystywane w przemyśle piwowarskim - niewielkie ilości dodane do piwa w procesie fermentacji, powodują, że piwo zyskuje kwaśnawy - orzeźwiający smak.

  lactobacillus plantarum - Lactobacillus plantarum – gatunek mezofilnej bakterii z rodzaju Lactobacillus. Powszechnie występuje w fermentowanych produktach roślinnych, zostały jednak również wyizolowane z ludzkiej śliny i mikrobioty jelitowej. Mają kształt pałeczek o średnicy 0,9–1,2 μm i długości 3–8 μm. Są nieruchliwe, występują pojedynczo lub tworzą krótkie łańcuchy. Ze względu na swoje prozdrowotne właściwości znalazły zastosowanie w produkcji probiotyków. Są także wykorzystywane jako kultury starterowe w produkcji żywności oraz jako biokonserwanty.

  lactobacillus casei - Lactobacillus casei – gatunek Gram-dodatnich, laseczkowatych bakterii z rodzaju Lactobacillus. Są nieruchliwe, osiągają od 0,7 do 1,1 mikrometrów średnicy i od 2 do 4 mikrometrów długości. Bakteria przeprowadza homofermentację glukozy, której produktem jest kwas mlekowy. Jest mezofilna i nie rośnie w temperaturach przekraczających 45 °C. Występuje w mleku, dojrzewających serach, kulturach piekarniczych zawierających mleko oraz w kiszonej kapuście. Znaleziono ją także w przewodzie pokarmowym człowieka i krowich odchodach. Obecnie jest dodawana do wielu produktów żywnościowych celem poprawy ich jakości. Wyróżnia się wiele podgatunków i szczepów.

  naturalny organiczny miód - Miód – słodki produkt spożywczy, w warunkach naturalnych wytwarzany głównie przez pszczoły właściwe (miód pszczeli) oraz nieliczne inne błonkówki, m.in. osy z podrodziny Polistinae (Brachygastra, Polistes i Polybia), poprzez przetwarzanie nektaru kwiatowego roślin miododajnych, a także niektórych wydzielin występujących na liściach drzew. Miód pszczeli różni się składem od miodu wytwarzanego przez inne owady. Osy pobierają nektar także z roślin trujących dla człowieka, dlatego wytwarzany przez nie miód nierzadko jest przyczyną ciężkich zatruć. W bardzo ograniczonym stopniu substytutem miodu naturalnego jest tzw. miód sztuczny.

  melasa organiczna - Melasa (melas) – ciemnobrązowy, gęsty syrop o odczynie słabo alkalicznym. Powstaje jako produkt uboczny podczas produkcji cukru spożywczego. Jest produktem o zawartości około 40% sacharozy lub mniej, której dalsze odzyskiwanie jest nieopłacalne. Stosowana głównie do produkcji alkoholu, drożdży piekarniczych oraz paszowych, do produkcji kwasów organicznych – cytrynowego, szczawiowego, gliceryny. Jest bogatym źródłem żelaza niehemowego. Można z niej izolować betainę.

  woda oczyszczona - Woda redestylowana (woda podwójnie destylowana, łac. aqua bidistillata) - woda poddana dwukrotnie destylacji w celu usunięcia zanieczyszczeń pozostałych po pierwszym procesie. Jednak nawet tak oczyszczona woda zawiera pewną (bardzo niewielką) ilość rozpuszczonych związków chemicznych i jej twardość wynosi około 0,04 mval/dm3, co jednak nie przeszkadza w większości zastosowań. Woda redestylowana jest znacznie droższa od wody demineralizowanej (dejonizowanej), lecz w niektórych przypadkach musi być stosowana, gdyż ta druga może zawierać resztki substancji organicznych (np. endotoksyny). Wodę dwukrotnie destylowaną używa się m. in. do wyrobu leków okulistycznych.

  (źródło informacji o składnikach: Wikipedia)