ParaCol R

Suplement diety ParaCol R został zgłoszony do rejestracji w 2018 roku. W skład tego suplementu diety wchodzą: Wyciąg z czarnego pieprzu, Wyciąg z omanu, Wyciąg z grejpfruta, Wyciąg z czosnku, Wyciąg z piołunu, Wyciąg z goździków. Jego obecny status rejestracji: weryfikacja w toku. Producentem tego suplementu diety jest firma Zakłady Farmaceutyczne Colfarm S.A..

• Informacje o suplemencie

  Skład: Wyciąg z czarnego pieprzu, Wyciąg z omanu, Wyciąg z grejpfruta, Wyciąg z czosnku, Wyciąg z piołunu, Wyciąg z goździków
  Forma: kapsułki
  Kwalfikacja: s - suplement diety
  Status produktu: weryfikacja w toku
  
  Rok zgłoszenia: 2018
  Producent: Zakłady Farmaceutyczne Colfarm S.A.
  Rejestrujący: Zakłady Farmaceutyczne Colfarm S.A.
  Dodatkowe informacje:
  

• Informacje o składnikach suplementu

  Uwaga! Poniższe informacje nie stanowią informacji z ulotki produktu. Są to definicje encyklopedyczne dotyczące poszczególnych składników suplementu diety, nie są one bezpośrednio powiązane z produktem. Nie mogą one zastąpić informacji z ulotki, czy też porady lekarza lub farmaceuty. Są to jedynie informacje pomocnicze.

  wyciąg z czarnego pieprzu - Piperyna – organiczny związek chemiczny, alkaloid występujący we wierzchniej warstwie owoców czarnego pieprzu (Piperis nigri), pochodna piperydyny. Jest bezbarwną lub kremowożółtą, krystaliczną substancją rozpuszczalną w benzynie, chloroformie, etanolu, eterze dietylowym oraz w pirydynie. Ma ostro-gorzki smak.

  wyciąg z omanu - Szafranówka (słow. Šafranovka, 742 m) – szczyt w głównym grzbiecie Małych Pieninach, na granicy polsko-słowackiej. Szafranówka w południowo-wschodnim kierunku sąsiaduje z Witkulą (736 m), natomiast na zachodzie przez dość głęboką przełęcz – z Bystrzykiem (704 m). Szczyt jest zwornikiem dla odbiegającego na północ, ku dolinie Grajcarka, grzbietu kulminującego w Palenicy (722 m) Palenicę od Szafranówki dzieli przełęcz nazywana według różnych źródeł Maćkówkami bądź Maćkówką. Północno-zachodni stok opada do doliny spływającego spod Maćkówek Głębokiego Potoku i jego recypienta – Dunajca, północno-wschodni obniża się ku dolinie Grajcarka, południowy zaś odwadnia Leśnicki Potok. Z północno-wschodniej strony szczytu znajduje się dolinka Zabaniska, jej nazwa świadczy o tym, że dawniej prowadzono jakieś prace górnicze (kopalnię nazywano dawniej banią). Wierzchołek jest zakończony ostrą skalistą granią zbudowaną z wapieni krynoidowych, ale stoki są częściowo porośnięte zaroślami leszczyny i olszy szarej. Sam graniczny wierzchołek jest zalesiony od południa, jednak w kierunku północnym i zachodnim rozciąga się z niego widok na Pieniny, Gorce i Pasmo Radziejowej w Beskidzie Sądeckim. Ponadto widać też masyw najwyższej w Beskidzie Wyspowym Mogielicy. W stokach znajduje się skalny szyb o głębokości 3 m, dawniej podobno był głębszy. Przez szczyt przebiegają dwa piesze szlaki turystyczne – niebieski (Tarnów – Wielki Rogacz) na odcinku z Wysokich Skałek (Wysokiej) do schroniska „Orlica” i Drogi Pienińskiej oraz żółty prowadzący ze Szczawnicy przez Palenicę na Szafranówkę. Na grzbiecie na zachód od szczytu odbiega słowacki żółty szlak do wsi Leśnica. Na stokach po północnej stronie usytuowane są trasy narciarskie oraz wyciąg orczykowy. Z rzadkich w Polsce gatunków roślin stwierdzono występowanie irgi czarnej i omanu wąskolistny.

  wyciąg z grejpfruta - Naringina – glikozyd flawonoidowy występujący w owocach grapefruita i odpowiadający za ich gorzki smak. W organizmie metabolizowany jest do naringeniny. Naringenina jest aglikonem naringiny, obie te substancje występują naturalnie w owocach cytrusowych. Naringina wykazuje szerokie spektrum aktywności farmakologicznej, między innymi wzmaga lipolizę, obniża poziom cholesterolu, działa przeciwzapalnie, przeciwrakowo i antyseptycznie. Blokuje także niektóre enzymy wątrobowe biorące udział w metabolizmie wielu leków, dlatego też nie poleca się popijania leków sokiem grejfrutowym. Naringina jest najważniejszym z flawonoidów występujących w ekstrakcie z pestek grapefruita sprzedawanym pod nazwami Citrosept czy Citro Grep.

  wyciąg z czosnku - Czosnek niedźwiedzi (Allium ursinum L.) – gatunek rośliny z podrodziny czosnkowych z rodziny amarylkowatych. Rośnie dziko w runie wilgotnych lasów liściastych, często w postaci rozległych łanów. Występuje na terenie Europy, na wschodzie po Ural i Kaukaz, w Europie jest też uprawiany. W Polsce częsty na południu, rzadszy na północy – na stanowiskach naturalnych objęty jest ochroną częściową. Gatunek wykorzystywany jest od dawna jako roślina jadalna, lecznicza i ozdobna. Ma właściwości lecznicze podobne do czosnku pospolitego, a przy tym wyróżnia się atrakcyjnym ulistnieniem i kwiatami. Jadalne są wszystkie części rośliny.

  wyciąg z piołunu - Bylica piołun (Artemisia absinthium L.), zwyczajowo nazywana także piołunem, psią rutą, absyntem, wermutem, bielicą piołunem, bilicą piołunem – gatunek rośliny z rodziny astrowatych (Asteraceae Dum.). Piołun jest szeroko rozprzestrzeniony na półkuli północnej. Występuje naturalnie na terenie Europy, Azji oraz Północnej Afryki. Jako gatunek zawleczony rozprzestrzenił się także gdzieniegdzie w innych rejonach. Po odkryciu Ameryki został tam zawleczony jako roślina uprawiana w celach leczniczych, gdzie zaczął się rozprzestrzeniać samorzutnie. Obecnie można go spotkać w stanie dzikim w Ameryce Północnej oraz Centralnej. W niektórych regionach Polski jest pospolity. Status gatunku we florze Polski: archeofit.

  wyciąg z goździków - Laudanum – dawna nazwa nalewki z opium, zawierająca około 10% opium (co odpowiada 1% morfiny). W XVI wieku Paracelsus odkrył, że alkaloidy zawarte w opium są lepiej rozpuszczalne w alkoholu niż w wodzie. Początkowo każdy alkoholowy ekstrakt opium zwany był laudanum, a nazwę (od łac. laudare – chwalić) wprowadził sam Paracelsus. Jednakże dopiero Thomas Sydenham wprowadził laudanum szeroko do lecznictwa. Opublikował on w 1676 r. pracę Medical Observations Concerning the History and Cure of Acute Diseases, w której polecał laudanum w terapii licznych chorób (np. kaszel, biegunka, bezsenność) zapoczątkowując około 250-letni okres popularności laudanum. Na przestrzeni XVIII i XIX w. laudanum było środkiem stosowanym w leczeniu wielu - nawet banalnych - chorób, np. podawane było dzieciom żeby je uciszyć. Popularność wynikała zarówno z faktu, że specyfik ten silnie uzależnia, jaki i tym, że laudanum było tańsze od wina czy ginu, gdyż jako lek nie było objęte podatkiem akcyzowym. Dopiero w pierwszych latach XX wieku (Harrison Narcotics Tax Act, 1914) ograniczono stosowanie laudanum w związku z uznaniem go za narkotyk. Jego ofiarą była między innymi żona Abrahama Lincolna, Mary Todd Lincoln. Uzależnionymi od Laudanum byli min. Samuel Coleridge i Lewis Carroll. Oryginalny przepis na Laudanum, opracowana przez Syndenhama: sherry – 1 półkwarta opium – 2 uncje szafran – 1 uncja cynamon – 1 uncja w proszku goździki – 1 uncja w proszku mieszać i gotować powoli w łaźni wodnej przez 2-3 dni, aż tynktura osiągnie odpowiednią konsystencjęZgodnie z Farmakopeą, czysty wyciąg z opium nosi nazwę Tinctura Opii, natomiast nalewka Sydenhama, z uwagi na domieszkę przypraw, nazywana jest Tinctura Opii crocata.

  (źródło informacji o składnikach: Wikipedia)