Kompleks naturalnych czerwonych antyoksydantów

Suplement diety Kompleks naturalnych czerwonych antyoksydantów zawiera w składzie: ekstrakt z owoców czarnego bzu, w tym: antocyjany, PomActiv TM granat ekstrakt – cały owoc, standaryzowany na: kwas elagowy, BarryVin TM kompleks owoców o wysokim ORAC (truskawka, jagoda, jeżyny, żurawina, winogrona, granat, stearynian wapnia), BioVin TM ekstrakt z winogron – całe owoce, stanodaryzowany na: pro antocyjany, resweratrol ekstrakt z korzenia. Zgłoszono go do rejestracji w roku 2012. Jego obecny stan w rejestrze to: weryfikacja pozytywna. Ten suplement diety został wyprodukowany przez Swanson Health Products USA, oraz zgłoszony do rejestracji przez PRO SPORT s.c. Szczecin.

• Informacje o suplemencie

  Skład: ekstrakt z owoców czarnego bzu, w tym: antocyjany, PomActiv TM granat ekstrakt - cały owoc, standaryzowany na: kwas elagowy, BarryVin TM kompleks owoców o wysokim ORAC (truskawka, jagoda, jeżyny, żurawina, winogrona, granat, stearynian wapnia), BioVin TM ekstrakt z winogron - całe owoce, stanodaryzowany na: pro antocyjany, resweratrol ekstrakt z korzenia
  Forma: kapsułka
  Kwalfikacja: S - Suplement diety
  Status produktu: weryfikacja pozytywna
  
  Rok zgłoszenia: 2012
  Producent: Swanson Health Products USA
  Rejestrujący: PRO SPORT s.c. Szczecin
  Dodatkowe informacje:
  

• Informacje o składnikach suplementu

  Uwaga! Poniższe informacje nie stanowią informacji z ulotki produktu. Są to definicje encyklopedyczne dotyczące poszczególnych składników suplementu diety, nie są one bezpośrednio powiązane z produktem. Nie mogą one zastąpić informacji z ulotki, czy też porady lekarza lub farmaceuty. Są to jedynie informacje pomocnicze.

  ekstrakt z owoców czarnego bzu - Bez czarny, dziki bez czarny (Sambucus nigra L.) – gatunek rośliny z rodziny piżmaczkowatych (Adoxaceae), dawniej zaliczany był także do rodziny bzowatych (Sambucaceae) i przewiertniowatych (Caprifoliaceae). Inne zwyczajowe nazwy polskie: bez lekarski, bez pospolity, bzowina, bzina, buzina, hyczka, baźnik, bess, best, bestek, bez apteczny, bez aptekarski, bez biały, bez dziki, bzowina czarna, bzowki, côrny bez, flider, gołębia pokrzywa, hebz, holunder, hyćka, kaszka, suk. Gatunek szeroko rozprzestrzeniony w Europie, w Polsce pospolity. Wykorzystywany jest jako roślina lecznicza, kosmetyczna, ozdobna i jadalna. Spożycie niedojrzałych i nieprzetworzonych owoców skutkować może jednak zatruciem. Gatunek zmienny – wyróżnia się kilka podgatunków, przy czym klasyfikacja ich nie jest ustalona. Wyhodowano liczne odmiany ozdobne różniące się głównie ubarwieniem i kształtem liści.

  w tym: antocyjany - Antocyjany, antocyjaniny (E163) – grupa organicznych związków chemicznych z klasy flawonoidów, będących glikozydami, w których barwnymi aglikonami są antocyjanidyny (zazwyczaj cyjanidyna, pelargonidyna lub delfinidyna). Są naturalnymi barwnikami pochodzenia roślinnego. W zależności od pH soku komórkowego mogą przyjmować barwę od czerwonej po fioletową. Badania nad antocyjanami rozpoczął w 1914 roku Richard Martin Willstätter. Uważa się, że pełnią w organizmie funkcje ochronne.

  cały owoc - Owoc (łac. fructus) − w znaczeniu botanicznym występujący u roślin okrytozalążkowych organ powstający z zalążni słupka, zawierający w swym wnętrzu nasiona, osłaniający je i ułatwiający rozsiewanie. Część owocu otaczająca nasiona określa się mianem owocni (perykarpu). Gdy w powstaniu organu otaczającego nasiona biorą udział inne części rośliny niż słupek – twór taki określany jest mianem owocu pozornego. Gdy w jednym kwiecie występuje większa liczba słupków wolnych (słupkowie apokarpiczne), wtedy powstające z nich owoce tworzą owoc zbiorowy na wspólnym dnie kwiatowym (np. malina, jaskier). Natomiast z kilku kwiatów zebranych w skupiony kwiatostan powstają owocostany (morwa, kłębek buraka, figowiec, ananas). Budowa owoców stanowi adaptację do różnych form rozsiewania. Owoce mięsiste mogą być roznoszone przez zwierzęta, dla których stanowią pokarm (zoochoria), owoce suche rozprzestrzeniane są m.in. przez wiatr (anemochoria), wodę (hydrochoria) lub zwierzęta. Owocami jako rodzajem pożywienia określane są części roślin o grubej warstwie miąższu i przyjemnym, zwykle słodkim smaku i zapachu. Owoce stanowią istotną część pożywienia dla ludzi i wielu zwierząt.

  jeżyny - Jeżyna, ożyna a. ostrężyna (Rubus L.) – rodzaj roślin z rodziny różowatych. Część przedstawicieli określana jest zwyczajowo w języku polskim malinami (gatunki o różnej przynależności w obrębie podrodzajów, które łączy czerwona barwa owoców i odpadanie ich od dna kwiatowego po dojrzeniu). Z wyjątkiem nielicznych w naszej florze przedstawicieli rozmnażających się płciowo (np. malina moroszka i malina właściwa), pozostałe gatunki reprezentują podrodzaj Rubus reprezentowany w Europie Środkowej wyłącznie przez apomikty pochodzenia mieszańcowego. Z powodu apomiksji, hybrydyzacji i rozszczepiania cech mieszańców powstaje wielka różnorodność form jeżyn. Utrudnia to ich klasyfikację. W przypadku apomiktów kryterium wyodrębniania gatunku jest sztuczne i związane jest z rozległością zasięgu (krańcowe stanowiska powinny być oddalone o minimum 20 km). Wyodrębniające się morfologicznie jeżyny zajmujące mniejszy areał uważane są za biotypy lokalne. Liczba gatunków jest różna w zależności od ujęcia systematycznego. Niektórzy autorzy podają 300-400 gatunków diploidalnych. Index Kewensis podaje 72 gatunki. Z Polski podano od 50 do 90 gatunków (w zależności od ujęcia systematycznego). Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski z 2002 roku zawiera wykaz 89 gatunków. Złożona systematyka tego rodzaju wymaga często od zajmujących się nim taksonomów wąskiej specjalizacji. Specjalizację taką wyodrębnia się i określa mianem batologii – nauki o jeżynach.

  żurawina - Żurawina (d. Oxycoccus, właśc. Vaccinium sect. Oxycoccus) – rośliny dawniej wyodrębniane jako rodzaj z rodziny wrzosowatych (Ericaceae), od lat 80. XX wieku w światowej literaturze botanicznej opisywane już raczej tylko jako sekcja w obrębie rodzaju borówka (Vaccinium). W taksonie tym wyodrębniano dawniej zwykle 4 gatunki, jednak po rewizji taksonomicznej, której wyniki opublikował Sam Vander Kloet w 1983, akceptowane są zwykle tylko 2 gatunki – północnoamerykańska żurawina wielkoowocowa (Vaccinium macrocarpon) i żurawina błotna (Vaccinium oxycoccus) rozprzestrzeniona na półkuli północnej. Oba gatunki występują w Polsce, pierwszy jako zadomowiony antropofit, drugi jako gatunek rodzimy. Oba gatunki dostarczają jadalnych owoców służących do wyrobu różnych przetworów, ale istotne znaczenie gospodarcze ma żurawina wielkoowocowa.

  winogrona - Winogrono – owoc (jagoda) roślin z rodziny winoroślowatych, głównie winorośli właściwej. Winogrona można jeść na surowo lub można je przetwarzać. Główne produkty spożywcze uzyskiwane z winogron to: dżem, sok, galaretka, wino, wyciąg z pestek winogron, rodzynki, ocet winny i olej z pestek winogron. Winogrona są owocami, które pochodzą od owoców dzikiej winorośli z regionu Morza Kaspijskiego. Początki produkcji wina datowane są na 8 tys. lat i miały miejsce na terenach obecnej Gruzji. Egipcjanie posiadali już zdolności uprawy winorośli i produkcji wina. Rzymianie rozpowszechnili uprawę winorośli w rejonie Morza Śródziemnego. Obecnie uprawia się winorośl prawie na całym świecie, a jednym z najbardziej znanych pod tym względem regionów jest basen Morza Śródziemnego.

  granat - granat (barwa granatowa, granatowy) – kolor ciemnoniebieski granat – minerał z gromady krzemianów, przezroczysty, o różnej barwie granat – rodzaj drzew owocowych granat właściwy – popularny gatunek drzewa owocowego granat – pocisk ręczny lub pocisk granatnikowy (w drugim znaczeniu rzadko używany w języku codziennym) rażący odłamkami i energią wybuchu, dymny albo zapalający

  stearynian wapnia - Stearynian wapnia jest solą wapniową kwasu stearynowego. Stosowany jest w produkcji nawilżaczy i surfaktantów. W warunkach normalnych jest białym woskowatym proszkiem.

  całe owoce - Owoce kandyzowane – owoce, rzadziej inne części roślin, zakonserwowane poprzez wielokrotne smażenie ich w coraz to bardziej słodkim syropie. Kandyzować można całe owoce, ich części, ale też kwiaty, a nawet łodygi (np. dzięgla litwora). Kandyzowane owoce są dodatkiem do ciast i deserów. Owoce utrwalane są w procesie kandyzacji w wyniku nasączenia ich cukrem do około 70–72% poprzez kilkukrotne zanurzenie ich w syropie z sacharozy i glukozy o wzrastającym stężeniu i odpowiedniej temperaturze. Wśród owoców kandyzowanych wyróżnia się trzy ich typy: kandyzowane – z matową powłoką cukru o drobnych kryształkach; glazurowane – o gładkiej, szklistej powłoce karmelu oraz obsypane cukrem owoce karmelizowane – „suche konfitury”. Polskie słowo kandyzacja pochodzi z języka francuskiego, do którego z kolei trafiło z sanskryckiego khanda poprzez arabskie kand. Taką samą etymologię ma angielskie słowo candies „słodycze”.

  (źródło informacji o składnikach: Wikipedia)