JELITOWA FLORA BAKTERYJNA 60 KAPSUŁEK

Suplement diety JELITOWA FLORA BAKTERYJNA 60 KAPSUŁEK zawiera w składzie: L. acidophilus, LA-5®, B. lactis, BB-12®. Zgłoszono go do rejestracji w roku 2018. Jego obecny stan w rejestrze to: weryfikacja w toku. Ten suplement diety został wyprodukowany przez Solgar, Inc., oraz zgłoszony do rejestracji przez Dr Natura Valentyna Len.

• Informacje o suplemencie

  Skład: L. acidophilus, LA-5®, B. lactis, BB-12®
  Forma: kapsułki
  Kwalfikacja: s - suplement diety
  Status produktu: weryfikacja w toku
  
  Rok zgłoszenia: 2018
  Producent: Solgar, Inc.
  Rejestrujący: Dr Natura Valentyna Len
  Dodatkowe informacje:
  

• Informacje o składnikach suplementu

  Uwaga! Poniższe informacje nie stanowią informacji z ulotki produktu. Są to definicje encyklopedyczne dotyczące poszczególnych składników suplementu diety, nie są one bezpośrednio powiązane z produktem. Nie mogą one zastąpić informacji z ulotki, czy też porady lekarza lub farmaceuty. Są to jedynie informacje pomocnicze.

  l. acidophilus - Lactobacillus acidophilus - gatunek pałeczek kwasu mlekowego. Razem z Streptococcus salivarius powszechnie używany przy produkcji wyrobów mlecznych (np. jogurty). Jej nazwa wywodzi się od łac. -lacto - mleko, -bacillus - o kształcie laseczki i acidophilus - lubiący kwas. Bakteria ta dobrze rozwija się w bardziej zakwaszonym środowisku (pH 4-5 albo niższe) niż większość mikroorganizmów, najlepiej służy jej temperatura ok. 45 stopni Celsjusza. Naturalnie występuje w wielu produktach żywnościowych (mleko i jego przetwory, mięso, zboża) a także w przewodzie pokarmowym i jamie ustnej ludzi i zwierząt oraz w końcowej części dróg rodnych. Lactobacillus acidophilus tak jak większość bakterii z rodzaju Lactobacillus posiada zdolność przekształcania laktozy w kwas mlekowy w procesie fermentacji mlekowej. Niektóre spokrewnione z nią gatunki w tym procesie wytwarzają jeszcze etanol, dwutlenek węgla i kwas octowy. Natomiast sama L. acidophilus wytwarza tylko kwas mlekowy. Jest wrażliwa na wilgoć, wysoką temperaturę oraz bezpośrednie nasłonecznienie. W 2002 r. opracowano kompletną mapę genomu tej bakterii. Bakteria ta jest uważana za probiotyczną i wywierającą korzystny wpływ na organizm człowieka. Dzięki jej działalności w przewodzie pokarmowym (razem z innymi bakteriami tworzy tzw. florę jelitową) wytwarzane jest środowisko, które zapobiega rozwojowi niektórych szkodliwych mikroorganizmów, ponadto uczestniczy w produkcji niacyny, kwasu foliowego i witaminy B6. Obecność tej bakterii w pochwie u kobiet poprzez produkcję kwasu pomaga kontrolować niepożądany wzrost grzyba - Candida albicans. Antybiotyki zażywane doustnie niszczą tę bakterię, dlatego też zalecane jest podczas kuracji antybiotykowej zażywanie leków osłonowych.

  la-5® - Ariane 5 – europejska ciężka rakieta nośna zaprojektowana przez Europejską Agencję Kosmiczną i francuski Państwowy Ośrodek Badań Kosmicznych w celu dostarczania satelitów na orbitę geostacjonarną i do wysyłania ładunków na niską orbitę okołoziemską. Wszystkie starty przeprowadzane są z Gujańskiego Centrum Kosmicznego. Ariane 5 to rakieta produkowana przez EADS Astrium i zarządzana przez Arianespace. Stanowi całkowicie nowy projekt należący do rodziny Ariane, nie czerpiący pomysłów z poprzednika – Ariane 4. Rakieta składa się z trzech segmentów. Pierwszy z nich to dwie rakiety boczne napędzane paliwem stałym. Główny człon Ariane 5 aktualnie stanowi Ariane 5 EPC, który wykorzystuje mieszankę ciekłego tlenu i ciekłego wodoru. Ostatni ucieczkowy człon różni się w zależności od wariantu.

  b. lactis - Lactococcus lactis, dawniej Streptococcus lactis – gram-dodatnie bakterie mlekowe, efektywne mikroorganizmy powodujące fermentację mlekową, w wyniku której produkowany jest kwas mlekowy. Rozkładają cukry proste na kwas mlekowy. Ich naturalnym środowiskiem jest układ trawienny człowieka (przełyk). Znajdują się w różnych produktach spożywczych, np. kwasie chlebowym, serach i jogurtach.

  bb-12® - USS Ohio (BB-12) – amerykański pancernik typu Maine. Trzeci okręt United States Navy noszący nazwę pochodzącą od 17 stanu. Stępkę położono 22 kwietnia 1899 w Union Iron Works w San Francisco. Okręt został zwodowany 18 maja 1901, matką chrzestną była pani Helen Deschler. Jednostka weszła do służby 4 października 1904, pierwszym dowódcą został komandor Leavitt C. Logan. 1 kwietnia 1905 okręt opuścił San Francisco jako jednostka flagowa amerykańskiej Floty Azjatyckiej i udał się do Manili. Tam na pokład wszedł sekretarz wojny William Taft z osobami towarzyszącymi, m.in. panią Alice Roosevelt, córką prezydenta. Odwiedził wody japońskie, chińskie i filipińskie i wrócił do USA w 1907. Na jego pokładzie w tym czasie służył jako podchorąży (ang. midshipman) późniejszy admirał Chester Nimitz. 16 grudnia USS „Ohio” wypłynął z Hampton Roads wraz z pancernikami Floty Atlantyku. Oddał salut z dział prezydentowi Theodore Rooseveltowi, gdy ten dokonywał przeglądu wypływającej Wielkiej Białej Floty. Tak rozpoczął się pierwszy etap podróży dookoła świata, w której Stany Zjednoczone miały się zaprezentować jako jedna z głównych potęg światowych. Okręt dowodzony przez kontradmirała Robley’a D. Evansa, a później przez kontradmirała Charlesa S. Sperry’ego wraz z flotą opłynął wschodnie i zachodnie wybrzeże Ameryki Południowej w drodze do San Francisco przez wody przylądka Horn (Kanał Panamski jeszcze wtedy nie istniał). 7 lipca 1908 wraz z innymi okrętami odpłynął na zachód w kierunku Hawajów, Nowej Zelandii i Australii. W czasie każdej wizyty amerykańskie okręty były witane z wielkim entuzjazmem, ale najbardziej przyjazna gościna spotkała je w Tokio, gdzie zakotwiczyły 18 października. Obecność floty amerykańskiej w Japonii była bardzo ważna ze względu na rosnące tarcia i rywalizację pomiędzy tymi dwoma krajami. Flota odpłynęła do Xiamenu, wróciła do Jokohamy, przeprowadziła ćwiczenia artyleryjskie na Filipinach i 1 grudnia udała się w kierunku wschodniego wybrzeża USA. Po przepłynięciu przez Kanał Sueski 4 stycznia 1909 odwiedziła kilka portów Morza Śródziemnego. Podróż zakończyła się w Hampton Roads 22 lutego. USS „Ohio” odpłynął do Nowego Jorku, który stał się jego portem macierzystym przez następne cztery lata służby. W tym czasie pełnił normalną służbę we Flocie Atlantyku, a także szkolił członków New York Naval Militia. W 1914 popłynął do Zatoki Meksykańskiej, by przyłączyć się do patroli w pobliżu Veracruz, zabezpieczając w ten sposób amerykańskie interesy w czasie toczących się walk o władzę w Meksyku. Latem wrócił na północ, wziął podchorążych United States Naval Academy na rejs szkolny, następnie dołączył do Floty Rezerwowej w Filadelfii. W 1915 i 1916 dwukrotnie był powoływany do czynnej służby na letnie rejsy szkolne z podchorążymi. 24 kwietnia 1917 po tym, jak Stany Zjednoczone przystąpiły do I wojny światowej, USS „Ohio” został ponownie włączony do służby. W czasie wojny operował z Norfolk, brał udział w szkoleniach marynarzy potrzebnych w powiększającej się flocie. Brał także udział w manewrach pancerników. 28 listopada 1918 dotarł do Filadelfii, gdzie 7 stycznia 1919 został umieszczony w rezerwie. Wycofany ze służby 31 maja 1922 został sprzedany na złom 24 marca 1923.

  (źródło informacji o składnikach: Wikipedia)