HUANG LIAN SHANG QING PIAN

Suplement diety HUANG LIAN SHANG QING PIAN zawiera w składzie: skrobia ziemniaczana, Cynowod chiński, Oman, Gips, Korkowiec amurski, Lukrecja uralska, Ledebouriella Divaricatae, Marchwica, Mięta, Gardenia jaśminowata, Forsycja zwisła, Niepokalanek, Schizonepeta tenuisfolia, Rozwar wielkokwiatowy, Tarczyca bajkalska, Dzięgiel chiński, Złocień, Rzewień. Zgłoszono go do rejestracji w roku 2018. Jego obecny stan w rejestrze to: weryfikacja w toku. Ten suplement diety został wyprodukowany przez Lanzhou Taibao Pharmaceutical Co. Ltd., oraz zgłoszony do rejestracji przez c.m.c. Arkadiusz Curzytek.

• Informacje o suplemencie

  Skład: skrobia ziemniaczana, Cynowod chiński, Oman, Gips, Korkowiec amurski, Lukrecja uralska, Ledebouriella Divaricatae, Marchwica, Mięta, Gardenia jaśminowata, Forsycja zwisła, Niepokalanek, Schizonepeta tenuisfolia, Rozwar wielkokwiatowy, Tarczyca bajkalska, Dzięgiel chiński, Złocień, Rzewień
  Forma: TABLETKI
  Kwalfikacja: s - suplement diety
  Status produktu: weryfikacja w toku
  
  Rok zgłoszenia: 2018
  Producent: Lanzhou Taibao Pharmaceutical Co. Ltd.
  Rejestrujący: c.m.c. Arkadiusz Curzytek
  Dodatkowe informacje:
  

• Informacje o składnikach suplementu

  Uwaga! Poniższe informacje nie stanowią informacji z ulotki produktu. Są to definicje encyklopedyczne dotyczące poszczególnych składników suplementu diety, nie są one bezpośrednio powiązane z produktem. Nie mogą one zastąpić informacji z ulotki, czy też porady lekarza lub farmaceuty. Są to jedynie informacje pomocnicze.

  skrobia ziemniaczana - Mąka ziemniaczana, mączka ziemniaczana, skrobia ziemniaczana – produkt uzyskiwany z bulw pędowych ziemniaków. Zawiera około 84% skrobi (pozostałość stanowi woda), co jest zależne o wilgotności względnej powietrza. Mąka ziemniaczana ma postać sypkiego, matowego proszku o barwie czysto białej, bez obcych zapachów i posmaków. Proszek ten, ściśnięty w dłoni, charakterystycznie chrzęści. Skrobia ziemniaczana naturalnie nie zawiera glutenu istnieje jednak możliwość skażenia krzyżowego glutenem podczas nieprawidłowego transportu i przechowywania np. w sklepie. Stosowana w przemyśle ze względu na właściwości zagęszczające.

  oman - Oman (arab. عُمان Uman), Sułtanat Omanu (arab. سلطنة عُمان Saltanat Uman) – państwo w Azji, leżące na Półwyspie Arabskim, nad Morzem Arabskim i Zatoką Omańską. Graniczy ze Zjednoczonymi Emiratami Arabskimi, Arabią Saudyjską i Jemenem. Stolica mieści się w mieście Maskat. Oman należy do Ligi Państw Arabskich.

  gips - Gips − nazwa pochodzi od gr. gypsos (γύψος) (łac. gypsum) oznaczającego czynność gipsowania, a także kredę lub cement. Nazwa ta obejmuje dwa pokrewne pojęcia: minerał z grupy siarczanów – uwodniony siarczan wapnia monomineralna skała osadowa (siarczanowa), zbudowana niemal wyłącznie z minerału o tej samej nazwie, z domieszkami anhydrytu, kalcytu i halitu.

  korkowiec amurski - Korkowiec amurski (Phellodendron amurense Rupr.) – gatunek drzewa z rodziny rutowatych, pochodzący z wschodniej Rosji, północnych Chin, Korei, Mandżurii i Japonii. Jest uprawiany w wielu krajach Azji, Ameryki Północnej i Europy, również w Polsce.

  marchwica - Marchwica (Mutellina Mill.) – rodzaj bylin należący do rodziny selerowatych. Gatunkiem typowym jest Phellandrium mutellina L..

  mięta - Mięta (Mentha L.) – rodzaj roślin z rodziny jasnotowatych (Lamiaceae Lindl.). W zależności od ujęcia taksonomicznego (stopnia uwzględnienia taksonów mieszańcowych, częstych w tym rodzaju) obejmuje ok. 18–19, 25, 30 lub nawet ponad 40 gatunków i ich mieszańców. Występują głównie w Europie (10 gatunków), Azji i Afryce, ale też 6 gatunków obecnych jest w Australii, jeden w Nowej Zelandii i jeden w Ameryce Północnej. Liczne gatunki i mieszańce rozprzestrzenione zostały na świecie i zdziczały na różnych obszarach. Rosną na różnych siedliskach, najczęściej wilgotnych lub mokrych, ale też na suchych stepach. Używane są jako zioła o specyficznym, miętowym aromacie, w kuchni, ale także w ziołolecznictwie. W Ameryce stosowany był tamtejszy gatunek – M. canadensis. W Starożytnym Rzymie głównie mięta nadwodna M. aquatica. Współcześnie największe znaczenie użytkowe mają: mięta zielona M. spicata, mięta wonna M. suaveolens, mięta pieprzowa M. × piperita, mięta długolistna M. longifolia, mięta polej M. pulegium. Jako roślina ozdobna na skalniakach uprawiana bywa mięta Requiena M. requienii.

  gardenia jaśminowata - Gardenia jaśminowata (Gardenia jasminoides) – gatunek ozdobnego, niewielkiego, wiecznie zielonego krzewu z rodziny marzanowatych (Rubiaceae). Pochodzi z lasów laurolistnych Chin, Japonii, Wietnamu i Tajwanu. Nazwa rodzajowa upamiętnia Aleksandra Gardena – botanika z Charleston w stanie Karolina (USA), żyjącego w XVII wieku.

  forsycja zwisła - Forsycja zwisła (Forsythia suspensa) – gatunek rośliny z rodziny oliwkowatych. Pochodzi z Chin, nie występuje jednak w stanie dzikim, znana jest jedynie jako uprawiana roślina ozdobna.

  niepokalanek - Niepokalanek (Vitex L.) – rodzaj roślin należących do rodziny jasnotowatych. Obejmuje ok. 210–250 gatunków. Rośliny te rosną głównie w strefie tropikalnej, z mniej licznymi gatunkami sięgającymi stref umiarkowanych obu półkul. Liczne gatunki dostarczają wartościowego drewna używanego do celów konstrukcyjnych, wyrobu mebli, kolb, instrumentów muzycznych i in., do rzeźbienia oraz wykorzystywanego jako opał. Pędy niepokalanka pospolitego wykorzystywane są w plecionkarstwie. Niektóre gatunki mają jadalne owoce (np. Vitex doniana, Vitex triflora). Liczne gatunki wykorzystywane są także jako lecznicze. Niektóre gatunki sadzone są także jako rośliny ozdobne. Rośliny o białych kwiatach rosnącego w Europie niepokalanka pospolitego były symbolem dziewictwa. W Starożytnej Grecji podczas festiwalów ku czci Demeter potwierdzane było dziewictwo niezamężnych dziewcząt na łożach splecionych z pędów niepokalanka. Jako ironiczne w tym kontekście określane jest wykorzystywanie owoców niepokalanka do leczenia chorób wenerycznych przez dawne ziołolecznictwo.

  rozwar wielkokwiatowy - Rozwar wielkokwiatowy (Platycodon grandiflorus) – gatunek rośliny wieloletniej z rodziny dzwonkowatych. Należy do monotypowego rodzaju Platycodon. Występuje w stanie dzikim w Azji wschodniej (od Chin, poprzez południowo-wschodnią Syberię, Daleki Wschód Rosji, Półwysep Koreański po Japonię. Poza tym rozprzestrzeniony w uprawie; uprawiany także w Polsce.

  tarczyca bajkalska - Tarczyca (Scutellaria L.) – rodzaj roślin należący do rodziny jasnotowatych (Lamiaceae Lindl.). Należy do niego około 350–360 gatunków, a według The Plant List nawet blisko 470. Rodzaj ma zasięg kosmopolityczny, ale większość z nich występuje na obszarach klimatu umiarkowanego półkuli północnej, a największe zróżnicowanie jest w Azji (ok. 100 gatunków rośnie w Chinach). W Europie rośnie 13 gatunków. Nieliczne gatunki spotykane są w Afryce, przy czym w południowej części tego kontynentu brak ich zupełnie. W Polsce rodzime są dwa gatunki – tarczyca pospolita S. galericulata i tarczyca oszczepowata S. hastifolia, a kilka dalszych jest uprawianych i czasem dziczejących, przy czym zadomowionym już przybyszem jest tarczyca wyniosła S. altissima. Rośliny te zasiedlają różne siedliska, od płytkich wód i mokradeł, poprzez widne lasy do półpustyń. Łacińska nazwa rodzaju pochodzi od tego, że górnej części kielicha znajduje się tarczka przypominająca czarkę do picia (po łacinie scutella). Pojedyncze gatunki z tego rodzaju bywają uprawiane jako ozdobne. S. mexicana jest krzewem sadzonym na terenach suchych. Tarczyca bajkalska S. baicalensis jest wykorzystywana w ziołolecznictwie.

  dzięgiel chiński - Dzięgiel chiński (Angelica sinesis) – gatunek rośliny z rodziny selerowatych (Apiaceae). Występuje naturalnie w Chinach (prowincje: Gansu, Hubei, Shaanxi, Syczuan, Junnan).

  złocień - Złocień (Chrysanthemum) – rodzaj roślin należący do rodziny astrowatych. Należy do niego 37 gatunków pochodzących głównie z Azji Wschodniej, dwa tylko gatunki występują naturalnie również w Europie. Gatunkiem typowym jest Chrysanthemum indicum L..

  rzewień - Rabarbar, rzewień (Rheum L.) – rodzaj roślin należących do rodziny rdestowatych. Obejmuje około 60 gatunków występujących w subtropikalnej i umiarkowanej Azji (najdalej na zachód, do europejskiej części Rosji, sięga zasięg rabarbaru tatarskiego). Rośliny te rosną zwykle na górskich łąkach oraz w miejscach skalistych. Wiele gatunków rozpowszechnionych jest w uprawie jako rośliny ozdobne i lekarskie. Do częściej uprawianych należą: rabarbar dłoniasty, rabarbar kędzierzawy, rabarbar lekarski i rabarbar ogrodowy oraz mieszańce między rabarbarem kędzierzawym i ogrodowym (R. × hybridum).

  (źródło informacji o składnikach: Wikipedia)