suplementy diety bez tajemnic

Himalaya Abana

Himalaya Abana to suplement diety w formie tabletki. W skład tego suplementu diety wchodzą: Crocus sativus, Cinnamomum cassia, Rosa damascena, Foeniculum vulgare, Elettaria cardamomum, Santalum album, Celastrus paniculatus, Syzygium aromaticum, Embelia ribes, Acorus calamus, Cyperus rotundus, Zingiber officinale, Piper longum, Nardostachys jatamansi, Ocimum sanctum, Convolvulus pluricaulis, Centella asiatica, Shilajeet – Mumio, Commiphora wightii, Boerhaavia diffusa, Asparagus racemosus, Glycyrrhiza glabra, Eclipta alba, Terminalia chebula, Emblica officinalis, Tinospora cordifolia, Withania somnifera, Terminalia arjuna. Produkt ten zgłoszono do rejestracji w 2019 roku. Jego status w rejestrze to: weryfikacja w toku. suplement diety Himalaya Abana został wyprodukowany przez The Himalaya Drug Company, oraz zgłosiła go do rejestracji firma NDX Group Paweł Kielak.

  • Informacje o suplemencie

    Skład: Crocus sativus, Cinnamomum cassia, Rosa damascena, Foeniculum vulgare, Elettaria cardamomum, Santalum album, Celastrus paniculatus, Syzygium aromaticum, Embelia ribes, Acorus calamus, Cyperus rotundus, Zingiber officinale, Piper longum, Nardostachys jatamansi, Ocimum sanctum, Convolvulus pluricaulis, Centella asiatica, Shilajeet - Mumio, Commiphora wightii, Boerhaavia diffusa, Asparagus racemosus, Glycyrrhiza glabra, Eclipta alba, Terminalia chebula, Emblica officinalis, Tinospora cordifolia, Withania somnifera, Terminalia arjuna
    Forma: tabletki
    Kwalfikacja: s - suplement diety
    Status produktu: weryfikacja w toku

    Rok zgłoszenia: 2019
    Producent: The Himalaya Drug Company
    Rejestrujący: NDX Group Paweł Kielak
    Dodatkowe informacje:

  • Informacje o składnikach suplementu

    Uwaga! Poniższe informacje nie stanowią informacji z ulotki produktu. Są to definicje encyklopedyczne dotyczące poszczególnych składników suplementu diety, nie są one bezpośrednio powiązane z produktem. Nie mogą one zastąpić informacji z ulotki, czy też porady lekarza lub farmaceuty. Są to jedynie informacje pomocnicze.

    crocus sativus - Szafran uprawny (krokus uprawny, szafran siewny, łac. Crocus sativus L. 1753) – gatunek rośliny z rodziny kosaćcowatych. Pochodzi prawdopodobnie z południowo-wschodniej Europy lub Azji Mniejszej. Nieznana jest jego forma dzika, wydaje się, że jest blisko spokrewniony z Crocus cartwrightianus, który normalnie zawiązuje nasiona, w przeciwieństwie do C. sativus, który albo nie zawiązuje nasion wcale, albo tylko płonne.

    cinnamomum cassia - Cynamonowiec wonny, cynamonowiec chiński, cynamon chiński, kasja (Cinnamomum cassia (L.) J.Presl) – gatunek drzewa z rodziny wawrzynowatych (Lauraceae). Ojczyzną są południowe Chiny. Uprawiany jest w Azji południowo-wschodniej i południowej.

    rosa damascena - Róża damasceńska (Rosa × damascena Mill.) – jeden z kilku gatunków róż uprawianych w basenie Morza Śródziemnego od czasów starożytnych i rozpowszechniony w ogrodach południowej i zachodniej Europy przez Rzymian. Jest to gatunek pochodzenia mieszańcowego, przy czym dwie wyróżniane grupy odmian mają różnych rodziców. Róże damasceńskie letnie (kwitnące raz w roku) pochodzą od róży francuskiej (R. gallica) i róży fenickiej R. phoenicia, podczas gdy róże damasceńskie jesienne (powtarzające kwitnienie) powstały w wyniku zmieszania róży francuskiej z różą piżmową (R. moschata) i południowoazjatycką Rosa fedtschenkoana. Róża damasceńska występuje wyłącznie w uprawie. Jej walorem są intensywnie pachnące kwiaty. Z odmian 'Versicolor' i 'Tringipetala' wyrabia się olejek różany. Odmiany 'Quatre Saisons', 'Mme Hardy' i 'York & Lancaster' sadzone są jako rośliny ozdobne.

    foeniculum vulgare - Fenkuł włoski, koper włoski, koper słodki (Foeniculum vulgare Mill.) – gatunek rośliny dwuletniej, czasem byliny, zaliczany do rodziny selerowatych (Apiaceae). Gatunek jest bardzo zmienny (dwa podgatunki z kilkoma odmianami), uważany za jedynego przedstawiciela rodzaju fenkuł (Foeniculum Mill.) lub część zaliczanych tu taksonów wyodrębnianych jest w randze osobnych gatunków.

    elettaria cardamomum - Kardamon malabarski (Elettaria cardamomum (L.) Maton) – gatunek byliny należący do rodziny imbirowatych (Zingiberaceae Lindl.). Posiada wiele synonimów: kardamon cejloński, długi, indyjski, jawajski, zwyczajowo nazywany jest po prostu kardamonem. Występuje w stanie dzikim na Półwyspie Indyjskim i na Cejlonie, Chinach i Indonezji, przeniesiony i zaaklimatyzowany w Ameryce Środkowej.

    santalum album - Sandałowiec biały (Santalum album) – gatunek niewielkiego, powoli rosnącego drzewa. Występuje naturalnie na suchych obszarach subkontynentu indyjskiego. Jest półpasożytem, czerpiącym substancje odżywcze z korzeni innych drzew, bez większej szkody dla gospodarzy. Gatunek zagrożony ze względu na nadmierną eksploatację i utratę naturalnych siedlisk. Z tego względu w Indiach wprowadzono zakaz eksportu drewna. Jest uprawiany w innych krajach tropikalnych, takich jak Chiny, Sri Lanka, Indonezja, Malezja, Filipiny i Australia. Zarówno drewno jak i kora posiadają przyjemny, długo utrzymujący się aromat, dzięki zawartości santanolu i santalenu.

    celastrus paniculatus - Dławisz (Celastrus L.) – rodzaj wysokich (do 50 m wysokości), szybko rosnących pnączy należący do rodziny dławiszowatych. Należy do niego około 30–40 gatunków. Rośliny te rosną w strefie międzyzwrotnikowej i umiarkowanej na obu kontynentach amerykańskich (w Ameryce Północnej tylko dławisz amerykański i okrągłolistny), na Madagaskarze, w południowej i wschodniej Azji (tu największe zróżnicowanie, tylko w Chinach jest 16 endemitów) oraz w Australii i na wyspach Oceanii. Uprawiane są jako rośliny ozdobne, niektóre wykorzystywane są także jako lecznicze. Olej z nasion, korzenie i kora dławisza groniastego i sinolistnego wykorzystywane są jako środki owadobójcze. Olej z nasion dławisza wiechowatego wykorzystywany jest przy chorobach reumatycznych. W Polsce w uprawie spotykany bywa dławisz okrągłolistny, rzadziej dławisz amerykański.

    syzygium aromaticum - Czapetka pachnąca, goździkowiec korzenny (Syzygium aromaticum) – gatunek rośliny z rodziny mirtowatych. Rośnie dziko na Molukach (Indonezja), uprawiany jest w krajach o klimacie równikowym. Główne rejony uprawy to Półwysep Malajski, Zanzibar i Madagaskar.

    embelia ribes - Pierwiosnkowate (Primulaceae Vent.) – rodzina roślin zielnych należąca do rzędu wrzosowców i w takim ujęciu (system APG III z 2009, APG IV, APweb) szeroko ujmowana systematycznie (58 rodzajów z ponad 2,5 tysiącem gatunków). Dawniej zwykle była wąsko ujmowana i wówczas zaliczano do niej tylko 20 rodzajów z ok. 800 gatunkami (system Takhtajana z 1997, system Cronquista z 1981). Opis wąsko wydzielanej rodziny dotyczy w obecnym ujęciu głównie podrodziny pierwiosnkowych Primuloideae. Należą tu rośliny występujące w tropikach i na szerokościach podzwrotnikowych reprezentowane tam głównie przez drzewa i krzewy oraz w strefie umiarkowanej i arktycznej, gdzie rosną przede wszystkim przedstawiciele będący roślinami zielnymi. Charakterystyczną cechą przedstawicieli jest jednokomorowa zalążnia utworzona z kilku zrośniętych owocolistków ze środkowym lub dolnym łożyskiem. Podobne są zwykle też kwiaty pięciokrotne o zrosłopłatkowej koronie. Liczne gatunki pierwiosnkowatych uprawiane są jako rośliny ozdobne, zwłaszcza z rodzajów cyklamen, naradka, ardizja, tojeść, pierwiosnek, urdzik, Jacquinia, Myrsine, Omphalogramma. W akwariach i terrariach uprawiane są: okrężnica bagienna i jarnik solankowy. Jadalne owoce mają rośliny z rodzaju Clavija spożywane w lasach Ameryki Łacińskiej. Liście Maesa indica wykorzystywane są do wyrobu curry. Z nasion Maesa lancoelata wyrabia się w Etiopii olej jadalny. Owocom z różnych gatunków rodzaju Maesa przypisywane są też właściwości bakteriobójcze i przeciwrobacze. Owoce Embelia ribes bywają wykorzystywane do fałszowania pieprzu czarnego, ponieważ są bardzo podobne. Są też używane w przypadku problemów z wzdęciem i zarażenia tasiemcem. Do celów leczniczych wykorzystywane są też lokalnie rośliny z rodzaju Labisia. Trucizny do trucia ryb wytwarza się z roślin rodzajów Aegiceras i Jacquinia. Surowca drzewnego dostarczają rośliny z rodzajów Myrsine i Jacquinia.

    acorus calamus - Tatarak zwyczajny (Acorus calamus L.) – polimorficzny gatunek byliny, należący do rodziny tatarakowatych (Acoraceae). Znany jest także pod ludowymi nazwami jako np. ajer i tatarskie ziele. Zasięg gatunku obejmuje Azję i Amerykę Północną, poza tym został zawleczony i rozpowszechniony przez człowieka na inne kontynenty od strefy subtropikalnej do umiarkowanej. Do Europy trafił najprawdopodobniej między średniowieczem a XVI wiekiem. W Polsce ten gatunek jest pospolity na całym terenie z wyjątkiem Karpat. W polskiej florze ma status kenofita – holoagriofita. Uważany za inwazyjny, ma jednak średni wpływ na rodzime gatunki roślin szuwarowych. Roślina olejkodajna, jadalna, kosmetyczna i lecznicza, o szerokich zastosowaniach w różnych kulturach na całym świecie.

    cyperus rotundus - Lista gatunków z rodzaju cibora Cyperus – wykaz gatunków rodzaju roślin należącego do rodziny ciborowatych (Cyperaceae Juss.). Według The Plant List w obrębie tego rodzaju rozróżniono 699 gatunków oraz 4 mieszańce międzygatunkowe, natomiast kolejnych 145 taksonów ma status gatunków niepewnych. Pozycja systematyczna według Angiosperm Phylogeny Website (aktualizowany system APG III z 2009)Rodzaj należy do rodziny ciborowatych (Cyperaceae) z rzędu wiechlinowców (Poales) stanowiącego jeden z kladów jednoliściennych (monocots). W obrębie rodziny należy do plemienia Cypereae w obrębie podrodziny Cyperoideae. Pozycja w systemie Reveala (1994–1999) Gromada okrytonasienne (Magnoliophyta Cronquist), podgromada Magnoliophytina Frohne & U. Jensen ex Reveal, klasa jednoliścienne (Liliopsida Batsch), podklasa komelinowe (Commelinidae Takht.), nadrząd Juncanae Takht., rząd ciborowce (Cyperales Hutch.), rodzina ciborowate (Cyperaceae Juss.), podrodzina Cyperoideae Kostel., plemię Cypereae Colla, podplemię Cyperinae Pax, rodzaj cibora (Cyperus L.). Wykaz gatunków Mieszańce międzygatunkowe Cyperus × deamii O'Neill Cyperus × insidiosus Cherm. Cyperus × mesochorus Geise Cyperus × turbatus Baijnath

    zingiber officinale - Imbir lekarski (Zingiber officinale Rosc.) – gatunek rośliny uprawnej z rodziny imbirowatych (Zingiberaceae). W stanie dzikim obecnie nie występuje. Pochodzi prawdopodobnie z Melanezji.

    piper longum - Pieprz długi (Piper longum L.) – gatunek rośliny z rodziny pieprzowatych. Pochodzi z południowo-wschodniej Azji. Swym wyglądem przypomina pieprz czarny. Posiada zwarty owocostan w kolorze szarobrązowym do czarnobrązowego. Kłosowate owocostany osiągają długość do 5 cm i średnicę do 8 mm.

    nardostachys jatamansi - Nardostachys wielkokwiatowy (Nardostachys grandiflora) – gatunek roślin z rodziny przewiertniowatych z monotypowego rodzaju nardostachys Nardostachys A.P. de Candolle, 1830. Występuje w Himalajach na obszarze Nepalu, Sikkimu, Indii i południowo-zachodnich Chin. Rośnie na terenach skalistych i górskich łąkach na wysokościach od 2200 do 4800 m n.p.m. Kłącze zawiera wonny olejek eteryczny, który w postaci maści ceniony był już przez starożytnych Rzymian. Roślina wykorzystywana była i jest w przemyśle perfumeryjnym i ziołolecznictwie. Z powodu nadmiernej eksploatacji, gatunek uznawany jest za krytycznie zagrożony w skali globalnej.

    ocimum sanctum - Bazylia azjatycka (dewanagari तुलसी, (syn. tulasi lub tulsi), Ocimum tenuiflorum – L.) – gatunek rośliny z rodziny jasnotowatych. Pochodzi z tropikalnej Azji (Półwysep Indyjski, Malezja). Jedna z najważniejszych roślin w symbolice hinduistycznej, czczona przez wielu hinduistów podczas porannych i wieczornych nabożeństw. Naturalnie rośnie na terenach tropikalnych, ale może być również hodowana sztucznie nawet w klimacie umiarkowanym.

    centella asiatica - Wąkrotka azjatycka (Centella asiatica) – gatunek wieloletnich roślin z rodziny selerowatych (Apiaceae). Jest szeroko rozprzestrzeniona w strefie tropikalnej i subtropikalnej. Rośnie w miejscach wilgotnych, często w zbiorowiskach trawiastych i na brzegach rzek. Na obszarach górskich sięga do 1900 m n.p.m. Jest ważnym ziołem w tradycyjnej medycynie chińskiej. Ma bardzo długą tradycję zastosowań w kosmetyce i ziołolecznictwie, w którym spektrum zastosowań jest bardzo rozległe.

    mumio - Mumio (ang. shijalit, (sanskryt) शिलाजतु, śilājatu) – gęsta, kleista substancja podobna smole, o barwie wahającej się między białą, a ciemnobrązową (ta druga jest pospolitsza), wydobywana głównie w Himalajach, Karakorum, na Wyżynie Tybetańskiej, na Kaukazie, w Ałtaju oraz górach regionu Gilgit-Baltistan. Używana jest w ajurwedzie, tradycyjnej medycynie indyjskiej.

    asparagus racemosus - Szparag lekarski (Asparagus officinalis L.) – gatunek byliny z rodziny szparagowatych. Występuje naturalnie w obszarze śródziemnomorskim i na terenach przyległych. Jest jedynym jadalnym przedstawicielem rodzaju szparag (Asparagus) i jako roślina uprawna rozpowszechniony został na całym świecie, z największym obecnie ośrodkiem produkcji w Chinach. Jest warzywem cenionym ze względu na walory smakowe i lekkostrawność, przy czym jadalne są młode pędy zwane zwyczajowo szparagami lub wypustkami szparagów. W ofercie handlowej obecne są białe i zielone wypustki, które mimo różnic są pędami tego samego gatunku. Różna barwa wypustek wynika z różnego sposobu uprawy – zielone wypustki wyrastają nad powierzchnię gruntu, a białe rosną przysypane ziemią. Szparag lekarski stosowany jest także jako roślina ozdobna i lecznicza, choć w Polsce od wielu lat nie jest jednak umieszczany w oficjalnym wykazie roślin leczniczych. Według medycyny ludowej oraz wzmianek w literaturze pięknej bywają uważane za afrodyzjak. Współczesne badania potwierdziły jego działanie moczopędne, ułatwiające defekację, hipotensyjne (tj. obniżające nadciśnienie tętnicze – dzięki poprawie stosunku jonów potasu do sodu), a także dużą zawartość witamin, soli mineralnych i przeciwutleniaczy.

    glycyrrhiza glabra - Lukrecja gładka (Glycyrrhiza glabra) – bylina z rodziny bobowatych. Rodzimy obszar jej występowania to Libia, środkowa i zachodnia część Azji, Syberia, Mongolia, Kaukaz oraz wschodnia i południowa część Europy. Jest też uprawiana w wielu regionach świata. Znana od wieków roślina lecznicza.

    terminalia chebula - Migdałecznik, wyżyca, katappa (Terminalia) – rodzaj roślin z rodziny trudziczkowatych (Combretaceae). Obejmuje ok. 150–190 gatunków. Występują one na wszystkich kontynentach w strefie międzyzwrotnikowej (w tym 34 gatunki w Ameryce Środkowej). Liczne gatunki wykorzystywane są jako źródło drewna, tanin, barwników, gum oraz sadzone jako drzewa ozdobne i ocieniające.

    emblica officinalis - Liściokwiat garbnikowy (Phyllanthus emblica) – gatunek drzewa z rodziny liściokwiatowatych (Phyllanthaceae). Pochodzi z Azji (Chiny, Półwysep Indyjski, Indochiny, Malezja).

    tinospora cordifolia - Tinospora cordifolia – gatunek pnącza z rodziny miesięcznikowatych (Menispermaceae). Występuje na tropikalnych obszarach Indii, Birmy, Bangladeszu i Sri Lanki. Liście mają kształt serca. Roślina wytwarza cienkie korzenie powietrzne. Kwiaty są żółte. Owocem są pestkowce, zmieniające kolor na czerwony w miarę dojrzewania.

    withania somnifera - Witania ospała (Withania somnifera) – gatunek rośliny z rodziny psiankowatych. Naturalnie występuje w Afryce, Azji południowej sięgając na wschodzie do Indii i Sri Lanki oraz w południowej Europie (Hiszpania, Włochy i Grecja).

    terminalia arjuna - Migdałecznik arjuna (Terminalia arjuna) – gatunek drzewa z rodziny trudziczkowatych (Combreatceae). Występuje w Indiach, w Mjanmie i na Sri Lance. Roślina wykorzystywana jest przez ajurwedyjskich lekarzy z powodu uzdrawiających właściwości.

    (źródło informacji o składnikach: Wikipedia)

Tagi:  , , ,
{{ reviewsOverall }} / 5 Ocena użytkowników (0 głosy)
Cena0
Skuteczność0
Działania uboczne0
Opinie klientów Dodaj swoją opinię
Sortuj po:

Dodaj pierwszą opinię o tym produkcie.

Zweryfikowany
{{{review.rating_comment | nl2br}}}

Pokaż więcej
{{ pageNumber+1 }}
Dodaj swoją opinię