Hemabion
Hemabion to suplement diety w formie tabletka. W skład tego suplementu diety wchodzą: zmikronizowana frakcja flawonoidów w tym diosmina i hesperydyna, inulina, drożdże selenowe Sasscharomyces boulardii, w tym selen, trokserutyna. Produkt ten zgłoszono do rejestracji w 2009 roku. Jego status w rejestrze to: weryfikacja w toku. suplement diety Hemabion został wyprodukowany przez Novascon Pharmaceuticals, Warszawa, oraz zgłosiła go do rejestracji firma Novascon Pharmaceuticals, Warszawa.
-
Informacje o suplemencie
Skład: zmikronizowana frakcja flawonoidów w tym diosmina i hesperydyna, inulina, drożdże selenowe Sasscharomyces boulardii, w tym selen, trokserutyna
Forma: tabletka
Kwalfikacja: S - Suplement diety
Status produktu: weryfikacja w toku
Rok zgłoszenia: 2009
Producent: Novascon Pharmaceuticals, Warszawa
Rejestrujący: Novascon Pharmaceuticals, Warszawa
Dodatkowe informacje:
-
Informacje o składnikach suplementu
Uwaga! Poniższe informacje nie stanowią informacji z ulotki produktu. Są to definicje encyklopedyczne dotyczące poszczególnych składników suplementu diety, nie są one bezpośrednio powiązane z produktem. Nie mogą one zastąpić informacji z ulotki, czy też porady lekarza lub farmaceuty. Są to jedynie informacje pomocnicze.
inulina - Inulina (łac. inulinum) – polisacharyd zbudowany z około 30–35 cząsteczek monocukrów połączonych wiązaniami β-2,1-glikozydowymi w nierozgałęziony łańcuch. Łańcuch ten, zbudowany z reszt β-D-fruktofuranozy, zawiera jedną terminalnie umieszczoną cząsteczkę D-glukozy (na końcu redukującym) oraz drugą, w środku łańcucha, połączoną wiązaniem 1,3-glikozydowym. Masa cząsteczkowa inuliny to ok. 5000 Da. Należy do fruktanów, jest prebiotykiem. Człowiek nie trawi inuliny. Jej rozkładu dokonują bakterie w okrężnicy. Spożywanie dużych ilości inuliny (ponad 20 - 30 g/ doba) może powodować wzdęcie, ból brzucha, w skrajnym przypadku biegunkę.
w tym selen - Selen (Se, łac. selenium) – pierwiastek chemiczny z grupy niemetali w układzie okresowym. Znanych jest kilkanaście jego izotopów z przedziału mas 65–91, z których trwałych jest 6. Pierwiastek ten został odkryty w roku 1817 przez J.J. Berzeliusa. Nazwa pochodzi od Selene (stgr. Σελήνη), greckiej nazwy Księżyca i bogini która go uosabiała. Berzelius nazwał go tak, ponieważ zawsze występuje razem z tellurem, którego nazwa wywodzi się od tellus, czyli po łacinie „Ziemia”. Jednocześnie chciał w ten sposób zaznaczyć, że selen nie jest „z tej samej ziemi”, co tellur i ma różne od niego właściwości.
trokserutyna - Diosmina – organiczny związek chemiczny z grupy glikozydowanych flawonoidów, którego część cukrową stanowi disacharyd 6-O-α-L-ramnozylo-D-glukoza, a aglikonem jest diosmetyna. Została wyizolowana z owoców cytrusowych i roślin z rodziny Rutaceae, obecnie otrzymywana jest syntetycznie. Diosmina działa ochronnie na naczynia krwionośne oraz zwiększa tonus żylny 2-krotnie silniej niż trokserutyna. Zwiększa przepływ limfatyczny. Przywraca naczyniom włosowatym prawidłową przepuszczalność, dzięki czemu działa przeciwobrzękowo i przeciwkrwotocznie. Poprawia powrót krwi z układu żylnego, zmniejsza nadciśnienie i zastój żylny w kończynach, działa przeciwzapalnie, zwłaszcza w zapaleniach okołożylnych. Badania kliniczne nad skutecznością diosminy nie są rozstrzygające. Nie opublikowano przeglądów badań nad zastosowaniem diosminy w chorobach naczyń.
(źródło informacji o składnikach: Wikipedia)
{{ reviewsOverall }} / 5 Ocena użytkowników (0 głosy)Cena0Skuteczność0Działania uboczne0