Dr.OHHIRA® ZESTAW 12 GATUNKÓW BAKTERII KWASU MLEKOWEGO

Dr.OHHIRA® ZESTAW 12 GATUNKÓW BAKTERII KWASU MLEKOWEGO w formie kapsułka zawiera w składzie żywe kultury bakterii kwasu mlekowego B.breve ss. Breve, B.infantis ss. Infantis, B.longum, B.lactis, L.acidophilus, L.brevis, L.bulgaricus, L.casei ss. Casei, L.fermentum, L.helveticus, L.plantarum, S.thermophilus, Liście i łodygi wodorostów, Liście i łodygi wodorostów, Proszek z żagwicy listkowatej, Proszek z pieczarki brazylijskiej, Ekstrakt z owoców drzewka yuzu 1:1, Ekstrakt z owoców truskawki chińskiej 1:1, Ekstrakt z owoców borówki rózgowatej oraz dzikiej 1:1, Ekstrakt z owoców fikusa pospolitego 1:1, Proszek z liści i łodyg ciemnej odmiany rzepy właściwej, Proszek z grzybów shiitake, Ekstrakt z owoców kolcowoju chińskiego 1:1, Ekstrakt z liści szpinaku warzywnego 1:1, Ekstrakt z owoców śliwy domowej 1:1. Ten suplement diety zgłoszono do rejestracji w roku 2018. Jego status w rejestrze to: weryfikacja w toku. suplement diety Dr.OHHIRA® ZESTAW 12 GATUNKÓW BAKTERII KWASU MLEKOWEGO został wyprodukowany przez BioBank Co., Ltd., oraz zgłosiła go do rejestracji firma Giantera.

• Informacje o suplemencie

  Skład: żywe kultury bakterii kwasu mlekowego B.breve ss. Breve, B.infantis ss. Infantis, B.longum, B.lactis, L.acidophilus, L.brevis, L.bulgaricus, L.casei ss. Casei, L.fermentum, L.helveticus, L.plantarum, S.thermophilus, Liście i łodygi wodorostów, Liście i łodygi wodorostów, Proszek z żagwicy listkowatej, Proszek z pieczarki brazylijskiej, Ekstrakt z owoców drzewka yuzu 1:1, Ekstrakt z owoców truskawki chińskiej 1:1, Ekstrakt z owoców borówki rózgowatej oraz dzikiej 1:1, Ekstrakt z owoców fikusa pospolitego 1:1, Proszek z liści i łodyg ciemnej odmiany rzepy właściwej, Proszek z grzybów shiitake, Ekstrakt z owoców kolcowoju chińskiego 1:1, Ekstrakt z liści szpinaku warzywnego 1:1, Ekstrakt z owoców śliwy domowej 1:1
  Forma: kapsułka
  Kwalfikacja: s - suplement diety
  Status produktu: weryfikacja w toku
  
  Rok zgłoszenia: 2018
  Producent: BioBank Co., Ltd.
  Rejestrujący: Giantera
  Dodatkowe informacje:
  

• Informacje o składnikach suplementu

  Uwaga! Poniższe informacje nie stanowią informacji z ulotki produktu. Są to definicje encyklopedyczne dotyczące poszczególnych składników suplementu diety, nie są one bezpośrednio powiązane z produktem. Nie mogą one zastąpić informacji z ulotki, czy też porady lekarza lub farmaceuty. Są to jedynie informacje pomocnicze.

  b.longum - Anatomia psa – nauka o budowie ciała psa, jego układów i narządów. Jest gałęzią anatomii zwierzęcej i w sposób szczegółowy opisuje budowę makroskopową i umiejscowienie w organizmie psa poszczególnych narządów, czy też układów. Nauka ta jest nieodzownym elementem studiów weterynaryjnych.

  b.lactis - Bifidobacterium animalis – gatunek pałeczkowatych bakterii Gram-dodatnich, które bytują w jelicie grubym większości ssaków, w tym ludzi. Bifidobacterium animalis i Bifidobacterium lactis były wcześniej opisywane jako dwa odrębne gatunki. Obecnie uważa się je za jeden gatunek B. animalis z podgatunkami Bifidobacterium animalis i Bifidobacterium lactis. Obie stare nazwy, zarówno B. animalis, jak i B. lactis stosowane są na etykietach produktów żywnościowych pod nazwą probiotyki. W większości przypadków nie jest jasne, który z podgatunków zastosowano w produkcie.

  l.acidophilus - Lactobacillus acidophilus - gatunek pałeczek kwasu mlekowego. Razem z Streptococcus salivarius powszechnie używany przy produkcji wyrobów mlecznych (np. jogurty). Jej nazwa wywodzi się od łac. -lacto - mleko, -bacillus - o kształcie laseczki i acidophilus - lubiący kwas. Bakteria ta dobrze rozwija się w bardziej zakwaszonym środowisku (pH 4-5 albo niższe) niż większość mikroorganizmów, najlepiej służy jej temperatura ok. 45 stopni Celsjusza. Naturalnie występuje w wielu produktach żywnościowych (mleko i jego przetwory, mięso, zboża) a także w przewodzie pokarmowym i jamie ustnej ludzi i zwierząt oraz w końcowej części dróg rodnych. Lactobacillus acidophilus tak jak większość bakterii z rodzaju Lactobacillus posiada zdolność przekształcania laktozy w kwas mlekowy w procesie fermentacji mlekowej. Niektóre spokrewnione z nią gatunki w tym procesie wytwarzają jeszcze etanol, dwutlenek węgla i kwas octowy. Natomiast sama L. acidophilus wytwarza tylko kwas mlekowy. Jest wrażliwa na wilgoć, wysoką temperaturę oraz bezpośrednie nasłonecznienie. W 2002 r. opracowano kompletną mapę genomu tej bakterii. Bakteria ta jest uważana za probiotyczną i wywierającą korzystny wpływ na organizm człowieka. Dzięki jej działalności w przewodzie pokarmowym (razem z innymi bakteriami tworzy tzw. florę jelitową) wytwarzane jest środowisko, które zapobiega rozwojowi niektórych szkodliwych mikroorganizmów, ponadto uczestniczy w produkcji niacyny, kwasu foliowego i witaminy B6. Obecność tej bakterii w pochwie u kobiet poprzez produkcję kwasu pomaga kontrolować niepożądany wzrost grzyba - Candida albicans. Antybiotyki zażywane doustnie niszczą tę bakterię, dlatego też zalecane jest podczas kuracji antybiotykowej zażywanie leków osłonowych.

  l.brevis - Toyota Brevis - samochód osobowy klasy średniej produkowany przez firmę japońską firmę Toyota w latach 2001-2007 z przeznaczeniem na rynek rodzimy. Dostępny wyłącznie jako 4-drzwiowy sedan. Do napędu używano benzynowych silników R6 o pojemności 2,5 oraz 3,0 l. Moc przenoszona była na oś tylną (opcjonalnie AWD) poprzez 4- lub 5-biegową automatyczną skrzynię biegów.

  l.bulgaricus - Lactobacillus delbrueckii subsp. bulgaricus – podgatunek bakterii Lactobacillus delbrueckii używany razem ze Streptococcus thermophilus do wytwarzania jogurtu. Ponadto można go wyizolować z sera. Odkrywcą tych bakterii jest bułgarski bakteriolog Stamen Grigorow. Ze względu na duże fenotypowe podobieństwo między Lactobacillus delbrueckii, Lactobacillus leichmannii, Lactobacillus lactis i Lactobacillus bulgaricus, tylko Lactobacillus delbrueckii zachowano jako osobny gatunek i wydzielono z niej podgatunki – L. lactis i L. leichmannii traktuje się jako Lactobacillus delbrueckii subsp. lactis, a Lactobacillus bulgaricus występuje jako Lactobacillus delbrueckii subsp. bulgaricus.

  l.fermentum - Lactobacillus – pałeczki, najliczniejsze spośród grupy bakterii kwasu mlekowego. Większość z nich jest zdolna do zamiany laktozy i innych prostych cukrów w kwas mlekowy. Bardzo powszechne, często wywierają pozytywny wpływ na organizm człowieka i zwierząt. Aktywnie przytwierdzają się do ścian jelita, tworząc mikroflorę konkurującą o składniki pokarmowe z innymi organizmami, także chorobotwórczymi. Swoją obecnością wpływają na zwiększoną produkcję przeciwciał klasy IgA, które są wydzielane głównie do przewodu pokarmowego, oraz jamy ustnej w postaci śliny. U człowieka są obecne w przewodzie pokarmowym (są bardzo ważnym składnikiem flory jelitowej) oraz u kobiet w pochwie. Niektóre gatunki Lactobacillus są używane na skalę przemysłową do wyrobu produktów mleczarskich (jogurty, kefir, maślanka), kiszonej kapusty, kiszonych ogórków czy do wytwarzania sianokiszonki. Często szczepy Lactobacillus są dodawane do jogurtów w celu wzbogacenia ich właściwości probiotycznych. Wiele z nich do wzrostu nie potrzebuje żelaza i pozostaje bardzo odporne na dużą zawartość dwutlenku węgla. Ponadto, bakterie Lactobacillus są w niektórych stylach piwa, wykorzystywane w przemyśle piwowarskim - niewielkie ilości dodane do piwa w procesie fermentacji, powodują, że piwo zyskuje kwaśnawy - orzeźwiający smak.

  l.helveticus - Mrówczynka (Myrmarachne formicaria) – gatunek pająka z rodziny skakunowatych.

  l.plantarum - Lactobacillus plantarum – gatunek mezofilnej bakterii z rodzaju Lactobacillus. Powszechnie występuje w fermentowanych produktach roślinnych, zostały jednak również wyizolowane z ludzkiej śliny i mikrobioty jelitowej. Mają kształt pałeczek o średnicy 0,9–1,2 μm i długości 3–8 μm. Są nieruchliwe, występują pojedynczo lub tworzą krótkie łańcuchy. Ze względu na swoje prozdrowotne właściwości znalazły zastosowanie w produkcji probiotyków. Są także wykorzystywane jako kultury starterowe w produkcji żywności oraz jako biokonserwanty.

  s.thermophilus - Streptococcus salivarius ssp. thermophilus, dawniej Streptococcus thermophilus – Gram-dodatnia, termofilna bakteria o optymalnej temperaturze wzrostu wynoszącej 45 °C. Zalicza się ją do paciorkowców zieleniejących, do grupy salivarius (wraz z Streptococcus salivarius i Streptococcus vestibularis). Jako jedyny paciorkowiec grupy viridans nie wchodzi w skład flory fizjologicznej człowieka. Dokładna analiza genomu wykazała, że Streptococcus thermophilus oddzielił się od innych gatunków nie tak dawno temu; jest to przykład ewolucji regresywnej, w której specjalizacja wynika z utraty funkcji.

  liście i łodygi wodorostów - Bielik, orzeł bielik, bielik (zwyczajny), birkut (Haliaeetus albicilla) – gatunek dużego ptaka drapieżnego z rodziny jastrzębiowatych (Accipitridae). Występuje w centralnej i północnej Palearktyce, od Islandii po Japonię; najbardziej na zachód wysunięta populacja zasiedla Grenlandię. Zamieszkuje głównie obszary przylegające do zbiorników wodnych, wzdłuż wybrzeży morskich, w pobliżu rzek. Gatunek osiadły, częściowo wędrowny. Generalista pokarmowy, odżywia się głównie rybami, ptactwem wodnym, okazjonalnie także padliną. Gniazduje na wierzchołkach dużych drzew, na konarach przy pniu, również na półkach urwisk skalnych. Pary są monogamiczne, zajmują terytoria o różnej wielkości, zależnie od dostępności pokarmu, i wyprowadzają jeden lęg w sezonie. Młodymi opiekują się obydwoje rodzice. W związku z antropopresją i zanieczyszczeniem środowiska liczebność gatunku zmniejszyła się znacząco do lat 70. XX wieku. Dzięki zabiegom ochronnym liczebność niektórych populacji wzrosła i ustabilizowała się. Ze względu na duży zasięg i korzystne trendy zmian liczebności populacji w klasyfikacji IUCN gatunek ma status gatunku najmniejszej troski.

  proszek z żagwicy listkowatej - Grzyby suszone – produkt spożywczy z suszonych grzybów leśnych lub uprawianych dopuszczonych do spożycia, przy czym nie wszystkie grzyby jadalne nadają się do suszenia. Są składnikiem wielu potraw w kuchni polskiej i innych kuchniach świata. Przepisy w zakresie jakości i ich przechowywania zawiera Polska Norma PN-89/A-78510. Stanowią głównie dodatek smakowy, bowiem przy dość intensywnym aromacie mają jednocześnie niewielkie wartości odżywcze i zawierają trudno przyswajalne białko. Suszenie grzybów pozwala na ich długotrwałe przechowywanie przy zachowaniu walorów smakowych grzybów świeżych. W odpowiednich warunkach zachowują zdatność do spożycia nawet przez trzy lata. Optymalną jest sucha atmosfera o temperaturze ok. +18 °C. Ich przygotowanie do wykorzystania polega na przepłukaniu, zalaniu gorącą wodą i pozostawieniu do napęcznienia przez ok. pół godziny. Następnie należy je odsączyć. Po pokrojeniu należy dusić je wraz z innymi składnikami potrawy przez około 10–15 minut. Pęczniejące grzyby suszone powiększają objętość 6–10-krotnie. Nie należy namaczać grzybów we wrzątku, gdyż twardnieją. Woda spod moczonych grzybów nadaje się do wykorzystania podczas gotowania.

  ekstrakt z owoców truskawki chińskiej 1:1 - Czosnek pospolity, czosnek zwyczajny (Allium sativum L.) – gatunek byliny (w uprawie jako roślina dwuletnia lub jednoroczna) należący do rodziny amarylkowatych (podrodzina czosnkowych). Jest warzywem, przyprawą i rośliną leczniczą znaną zwykle tylko pod nazwą rodzajową, jako czosnek. Pochodzi z Azji Środkowej, skąd rozprzestrzeniony został jako roślina uprawna do Europy i północnej Afryki, z czasem trafił na inne kontynenty. Rozprzestrzeniany w postaci rozmnażanych wegetatywnie kultywarów, pochodzących od dziko rosnących w Azji południowo-zachodniej roślin, opisywanych jako gatunek Allium longicuspis Rgl.

  proszek z grzybów shiitake - Grzyby suszone – produkt spożywczy z suszonych grzybów leśnych lub uprawianych dopuszczonych do spożycia, przy czym nie wszystkie grzyby jadalne nadają się do suszenia. Są składnikiem wielu potraw w kuchni polskiej i innych kuchniach świata. Przepisy w zakresie jakości i ich przechowywania zawiera Polska Norma PN-89/A-78510. Stanowią głównie dodatek smakowy, bowiem przy dość intensywnym aromacie mają jednocześnie niewielkie wartości odżywcze i zawierają trudno przyswajalne białko. Suszenie grzybów pozwala na ich długotrwałe przechowywanie przy zachowaniu walorów smakowych grzybów świeżych. W odpowiednich warunkach zachowują zdatność do spożycia nawet przez trzy lata. Optymalną jest sucha atmosfera o temperaturze ok. +18 °C. Ich przygotowanie do wykorzystania polega na przepłukaniu, zalaniu gorącą wodą i pozostawieniu do napęcznienia przez ok. pół godziny. Następnie należy je odsączyć. Po pokrojeniu należy dusić je wraz z innymi składnikami potrawy przez około 10–15 minut. Pęczniejące grzyby suszone powiększają objętość 6–10-krotnie. Nie należy namaczać grzybów we wrzątku, gdyż twardnieją. Woda spod moczonych grzybów nadaje się do wykorzystania podczas gotowania.

  (źródło informacji o składnikach: Wikipedia)