Dr. Jekyll

Dr. Jekyll to suplement diety w formie proszek. W skład tego suplementu diety wchodzą: beta-alanina, chlorowodorek L-histydyna, L-leucyna, B-hydroksy-B-metylomaślan wapnia, kreatyna, kofeina, Pikatropin, monostearynian glicerolu, jabłczan L-cytruliny, siarczan agmatyny, L-norwalina. Produkt ten zgłoszono do rejestracji w 2014 roku. Jego status w rejestrze to: 0. suplement diety Dr. Jekyll został wyprodukowany przez ProSupps, USA, oraz zgłosiła go do rejestracji firma SFD S.A., Opole.

• Informacje o suplemencie

  Skład: beta-alanina, chlorowodorek L-histydyna, L-leucyna, B-hydroksy-B-metylomaślan wapnia, kreatyna, kofeina, Pikatropin, monostearynian glicerolu, jabłczan L-cytruliny, siarczan agmatyny, L-norwalina
  Forma: proszek
  Kwalfikacja: S - Suplement diety
  Status produktu: UWAGA! Nieznany status
  
  Rok zgłoszenia: 2014
  Producent: ProSupps, USA
  Rejestrujący: SFD S.A., Opole
  Dodatkowe informacje: firma zrezygnowała z wprowadzania do obrotu
  

• Informacje o składnikach suplementu

  Uwaga! Poniższe informacje nie stanowią informacji z ulotki produktu. Są to definicje encyklopedyczne dotyczące poszczególnych składników suplementu diety, nie są one bezpośrednio powiązane z produktem. Nie mogą one zastąpić informacji z ulotki, czy też porady lekarza lub farmaceuty. Są to jedynie informacje pomocnicze.

  beta-alanina - β-Alanina (kwas 3-aminopropionowy), NH2CH2CH2COOH – organiczny związek chemiczny z grupy aminokwasów, izomer konstytucyjny α-alaniny, podstawowego aminokwasu białkowego. Należy do tzw. β-aminokwasów, w których grupa aminowa znajduje się przy węglu β w stosunku do grupy karboksylowej.

  chlorowodorek l-histydyna - Histydyna (łac. Histidinum; His, H) – organiczny związek chemiczny, jeden z 20 aminokwasów białkowych. Ze względu na budowę cząsteczki histydyna zaliczana jest zarówno do aminokwasów zasadowych, gdyż jej łańcuch boczny zawiera 2 atomy azotu, jak i aromatycznych, ze względu na obecność aromatycznego pierścienia imidazolowego. Jest kodowana przez kodony CAU i CAC w procesie translacji białka.

  l-leucyna - Leucyna (skróty: Leu, L) – organiczny związek chemiczny, jest kodowanym aminokwasem alifatycznym, o rozgałęzionym łańcuchu bocznym, obojętnym elektrycznie. Odkryta przez francuskiego chemika L. J. Prousta. Występuje we wszystkich białkach, duże ilości w albuminach i ciałach występujących w osoczu. Należy do grupy aminokwasów egzogennych, niewytwarzanych przez organizm ludzki. Ma postać białego proszku, jest rozpuszczalna w wodzie, jej temperatura topnienia wynosi 337 °C. Otrzymywana jest przez hydrolizę białek lub syntetycznie. Izomerem leucyny jest izoleucyna. Oba aminokwasy mają zastosowanie w medycynie.

  kreatyna - Kreatyna (kwas β-metyloguanidynooctowy) – organiczny związek chemiczny zawierający elementy strukturalne guanidyny i kwasu octowego. W organizmach zwierzęcych tworzy się w trakcie przemiany materii, występuje głównie w mięśniach i ścięgnach. Kreatyna została odkryta w 1832 roku przez Michela Eugène’a Chevreula jako składnik mięśnia szkieletowego, a nazwę nadano jej od greckiego słowa kreas („mięso”). Ulega fosforylacji przy użyciu enzymu kinazy kreatynowej przechodząc w fosfokreatynę. Jest wykorzystywana do magazynowania i uwalniania energii niezbędnej do wielu procesów chemicznych zachodzących w komórkach, w tym do syntezy białek mięśniowych. Kreatyna występuje u człowieka w mięśniach (98% całkowitej zawartości kreatyny w organizmie człowieka), małe ilości tego związku znajdują się także w mózgu, wątrobie, nerkach oraz jądrach. Szacuje się, że dobowe zapotrzebowanie organizmu osoby o masie 70 kg na kreatynę wynosi 2 g, przy czym 1 g tego związku jest syntezowany przez organizm z aminokwasów, a pozostała ilość powinna być dostarczona w pożywieniu – najlepszymi źródłami kreatyny są mięso (1 g jest zawarty w 250 g świeżego mięsa) oraz ryby. Preparaty kreatynowe bywają stosowane przez osoby uprawiające sporty siłowe. Glicyna reaguje w ustroju z argininą i wobec enzymu fermentu transaminacyjnego zamienia się na kwas guanidynooctowy, czyli glukocyjaminę, z argininy tworzy się wówczas ornityna (która stymuluje wydzielanie hormonu wzrostu). Z glukocyjaminy w ustroju powstaje kreatyna. Wytworzona kreatyna łączy się w tkankach z kwasem fosforowym tworząc kwas kreatynofosforowy (fosfagen), niezbędny do procesów życiowych w tkankach zwierzęcych.

  kofeina - Kofeina (łac. coffeinum) – organiczny związek chemiczny, alkaloid purynowy znajdujący się w ziarnach kawy i wielu innych surowcach roślinnych. Może również być otrzymywana syntetycznie. Została odkryta przez niemieckiego chemika Friedricha Ferdinanda Rungego w 1819 roku. W zależności od źródła nazywana jest także teiną (gdy źródłem jest herbata), guaraniną (gdy pochodzi z guarany) i mateiną (gdy pochodzi z yerba mate). Kofeina jest środkiem psychoaktywnym z grupy stymulantów. Jest stosowana jako dodatek do niektórych produktów, w tym napojów energetyzujących, a także do innych napojów, przede wszystkim gazowanych (na przykład coli). Po dłuższym okresie regularnego przyjmowania kofeiny występuje zjawisko tachyfilaksji (tolerancji), czyli stopniowego osłabienia odpowiedzi biologicznej ustroju.

  monostearynian glicerolu - Monostearynian gliceryny, monostearynian glicerolu – organiczny związek chemiczny, ester gliceryny i kwasu stearynowego stosowany głównie jako emulgator. Jest bezbarwną, bezwonną i posiadającą słodkawy smak substancją o właściwościach higroskopijnych. Występuje naturalnie w ciele człowieka, jako półprodukt w trawieniu tłuszczów. Znajduje się także w tłustym jedzeniu. Stosuje się go jako dodatek do żywności, jako zagęstnik, emulgator, środek przeciwzbrylający oraz konserwant. Znajduje zastosowanie także w przemyśle farmaceutycznym i kosmetycznym. Dodawany jest do bitej śmietany i lodów w celu uzyskania gładkiej struktury.

  l-norwalina - Norwalina (2-APA, z ang. 2-aminopentanoic acid) – organiczny związek chemiczny z grupy aminokwasów należący do α-aminokwasów niebiałkowych (nie wchodzi w skład białek). Norwalina jest inhibitorem arginazy, tym samym zwiększając koncentrację argininy. Enancjomerem biologicznie aktywnym jest L-norwalina.

  (źródło informacji o składnikach: Wikipedia)