BŁONNIK SHAKE OCZYSZCZAJĄCA MALINA

Suplement diety BŁONNIK SHAKE OCZYSZCZAJĄCA MALINA został zgłoszony do rejestracji w 2019 roku. W skład tego suplementu diety wchodzą: Sukraloza, Aromat malinowy, Maltodekstroza niskokaloryczna, Kwas cytrynowy, Koncentrat z buraka, Aromat waniliowy, Guma ksantynowa, Dwutlenek krzemu, Błonnik jabłkowy, Błonnik z czarnej porzeczki, Błonnik z aronii czarnej, Ekstrakt z liścia pokrzywy zwyczajnej. Jego obecny status rejestracji: weryfikacja w toku. Producentem tego suplementu diety jest firma Invent Farm Sp. z o.o..

• Informacje o suplemencie

  Skład: Sukraloza, Aromat malinowy, Maltodekstroza niskokaloryczna, Kwas cytrynowy, Koncentrat z buraka, Aromat waniliowy, Guma ksantynowa, Dwutlenek krzemu, Błonnik jabłkowy, Błonnik z czarnej porzeczki, Błonnik z aronii czarnej, Ekstrakt z liścia pokrzywy zwyczajnej
  Forma: proszek, 250 g
  Kwalfikacja: s - suplement diety
  Status produktu: weryfikacja w toku
  
  Rok zgłoszenia: 2019
  Producent: Invent Farm Sp. z o.o.
  Rejestrujący: Invent Farm Sp. z o.o.
  Dodatkowe informacje:
  

• Informacje o składnikach suplementu

  Uwaga! Poniższe informacje nie stanowią informacji z ulotki produktu. Są to definicje encyklopedyczne dotyczące poszczególnych składników suplementu diety, nie są one bezpośrednio powiązane z produktem. Nie mogą one zastąpić informacji z ulotki, czy też porady lekarza lub farmaceuty. Są to jedynie informacje pomocnicze.

  sukraloza - Sukraloza (C12H19Cl3O8) – pochodna sacharozy, w której trzy grupy hydroksylowe zostały podstawione atomami chloru. Jest stosowana jako słodzik nie dostarczający do organizmu kalorii, gdyż nie jest przezeń metabolizowany. Na rynku spożywczym dystrybuowana pod nazwą handlową Splenda; produkt ten zawiera 1,1% sukralozy oraz maltodekstrynę i glukozę jako wypełniacze. Sukraloza jest ok. 600 razy słodsza od zwykłego cukru. Jest bardziej uniwersalna w użyciu od innego, powszechnie stosowanego słodzika – aspartamu, gdyż jest trwała w szerszym zakresie temperatury i pH. Dzięki temu można ją stosować również w wyrobach piekarniczych i kwaśnych napojach. Podobną trwałość termiczną i pH wykazują stewiozydy – słodkie związki zawarte w roślinie stewia. Sama sukraloza nie jest szkodliwa, ale rozkłada się na związki, które są szkodliwe dla organizmu ludzkiego: chloroglukozę i chlorofruktozę. Są one toksyczne, ale w większych ilościach niż te, które znaleźć można w produktach spożywczych. Około 20% sukralozy rozkłada się w organizmie, reszta zostaje wydalona w niezmienionej postaci. W roku 2008 Mohamed B. Abou-Donia i współpracownicy opublikowali wyniki badań słodzika Splenda na szczurach, z których wynikało, że sukraloza nawet w ilościach mniejszych niż ADI = 5 mg/kg dziennie wykazuje szkodliwe działanie na organizm. Badania te zostały skrytykowane w roku 2009 przez naukowców powiązanych z McNeil Nutritionals, dystrybutorem słodzika, oraz przez panel 9 ekspertów powołanych przez McNeil Nutritionals. W pracach krytycznych zarzucono istotne braki metodologiczne, niedostateczne udokumentowanie wyciągniętych wniosków oraz ich sprzeczność z innymi badaniami. Obie strony sporu podtrzymały swoje stanowisko w listach do wydawcy czasopisma Regulatory Toxicology and Pharmacology opublikowanych w roku 2012. Sukraloza została dopuszczona do użycia po raz pierwszy w Kanadzie, w 1991 roku kolejnym krajami, które dopuściły ją do użycia były: Australia (1993), Nowa Zelandia (1996), USA (1998), Wielka Brytania (2003) i cała Unia Europejska (2004). Do 2005 roku sukraloza została dopuszczona do użycia w ponad 40 krajach na świecie. Oznaczana na produktach spożywczych kodem E955. Sukraloza została po raz pierwszy otrzymana w 1976 roku przez Shashikant Phadisa, chemika pracującego w Queen Elizabeth College w Londynie, w ramach grantu realizowanego dla firmy Tate & Lyle PLC, podczas przeprowadzania reakcji sacharozy z odczynnikiem chlorującym.

  aromat malinowy - Keton malinowy – organiczny związek chemiczny, fenol z łańcuchem bocznym w pozycji para zawierającym ugrupowanie ketonowe. Stosowany w przemyśle spożywczym głównie w aromatach spożywczych i w przemyśle perfumeryjnym w niektórych kompozycjach perfumeryjnych. Występuje w owocach maliny.

  kwas cytrynowy - Kwas cytrynowy (łac. Acidum citricum; E330) – organiczny związek chemiczny z grupy hydroksykwasów karboksylowych. Zawiera 3 grupy karboksylowe. Kwas cytrynowy jest uważany za związek bezpieczny, jednak może powodować uszkodzenia oczu w przypadku bezpośredniego kontaktu. Doniesienia o możliwym działaniu rakotwórczym są całkowicie błędne.

  koncentrat z buraka - Barszcz – zupa popularna w krajach Europy Centralnej i Wschodniej. Początkowo barszczem nazywano polewkę przygotowaną z kiszonych liści barszczu zwyczajnego . Współcześnie barszczem nazywa się zupę z soku z kapusty kiszonej, soku z kiszonych buraków czerwonych, kiszonego szczawiu lub innych zwykle białych kiszonych warzyw. W Polsce barszcz czerwony z buraków jest podawany na początku wieczerzy Wigilii Bożego Narodzenia. Barszcz biały podawany jest z białą, gotowaną kiełbasą, jajkiem oraz ziemniakami lub kaszą. Odmianą barszczu białego jest barszcz chrzanowy przygotowywany na wywarze z gotowanej szynki, dodatkowo zabielony śmietaną z tartym chrzanem. Zupą podobną do barszczu białego jest żur, przygotowywany z wywaru mięsnego, zwykle wędzonego, zagęszczany zakwasem chlebowym. Tradycyjnie podawany ze smażoną kiełbasą i jajkiem oraz chlebem.

  aromat waniliowy - Amaretto – napój alkoholowy wywodzący się z Włoch, o słodkim, lekko gorzkawym smaku. Jest to czerwonobursztynowy likier wytwarzany z użyciem migdałów lub czasem z pestek moreli, brzoskwiń, wiśni i innych. Czasami wykorzystuje się także różne zioła lub aromat waniliowy. Zawartość alkoholu wynosi zazwyczaj kilkanaście do trzydziestu procent objętościowych. Mimo że nazwa likieru wywodzi się z Włoch, to na świecie znane i popularne są likiery o tej nazwie produkowane we Francji, Holandii lub w Niemczech. Amaretto jest głównym składnikiem wielu drinków. Jest także często wykorzystywane jako dodatek do kawy, czekolady, deserów i ciast, często w połączeniu z migdałami.

  dwutlenek krzemu - Ditlenek krzemu, krzemionka (nazwa Stocka: tlenek krzemu(IV)), SiO2 – nieorganiczny związek chemiczny z grupy tlenków, w którym krzem występuje na IV stopniu utlenienia. Zwykle jest krystalicznym ciałem stałym o dużej twardości. Występuje powszechnie na Ziemi jako minerał kwarc – składnik różnego rodzaju skał, piasku i wielu minerałów. Tworzy kamienie półszlachetne.

  błonnik jabłkowy - Sok jabłkowy – sok owocowy wyprodukowany w wyniku tłoczenia jabłek. Otrzymany wyciśnięty sok może być dalej poddany obróbce np. poprzez usunięcie skrobi i pektyn. Ze względu na złożony i kosztowny sprzęt potrzebny do wytłoczenia i oczyszczenia soku z jabłek w masowych ilościach, produkcja soku jabłkowego jest silnie skomercjalizowana. W Stanach Zjednoczonych niefiltrowany sok jabłkowy jest wytwarzany przez mniejszych producentów na obszarach, gdzie jest wysoka produkcja jabłek w postaci cydru jabłkowego. Jest jednym z najpopularniejszych soków owocowych na świecie, a w jego światowej produkcji przewodzą Chiny, Polska, Stany Zjednoczone i Niemcy.

  błonnik z czarnej porzeczki - Porzeczka czarna (Ribes nigrum L.) – gatunek rośliny należący do rodziny agrestowatych (Grossulariaceae). Pochodzi z obszarów Europy i Azji o umiarkowanym klimacie. W Polsce występuje w stanie dzikim na całym niżu i w pasie wyżyn. Jest również pospolicie uprawiany. Inne nazwy: smrodina, smrodynia, smrodyńki. Uprawiana prawdopodobnie już w 1400 roku, początkowo w Holandii i Danii, a później także w Anglii i Francji.

  błonnik z aronii czarnej - Bażyna czarna (Empetrum nigrum L.) – gatunek rośliny z rodziny bażynowatych. Jego ujęcie taksonomiczne jest bardzo problematyczne – obok formy typowej (diploidalnej z jednopłciowymi kwiatami) wyróżniane są liczne i w różny sposób odmienne taksony w randze osobnych gatunków lub włączanych tu podgatunków lub odmian. W szerokim ujęciu jest to roślina o rozległym zasięgu obejmującym obszary o klimacie arktycznym i umiarkowanym w Azji, Europie i Ameryce Północnej. W Polsce podlega ochronie gatunkowej i występuje głównie w północnej części kraju – nad morzem, głównie w borze bażynowym i na torfowiskach, poza tym w Sudetach i Karpatach. Bażyna bywa wykorzystywana jako roślina jadalna, lecznicza i okrywowa.

  ekstrakt z liścia pokrzywy zwyczajnej - Pokrzywa zwyczajna (Urtica dioica L.) – gatunek rośliny z rodziny pokrzywowatych (Urticaceae). Występuje w stanie dzikim w Europie, Azji, Afryce Północnej, Ameryce Północnej, a zawleczona została także na inne obszary i kontynenty. Rośnie w wilgotnych lasach i zaroślach oraz bardzo często, jako gatunek synantropijny, na żyznych siedliskach ruderalnych. Pokrzywa zwyczajna jest użytkowana na wiele sposobów – jest rośliną leczniczą i kosmetyczną, jadalną i paszową, dostarcza także włókien, barwnika i jest użytkowana w ogrodnictwie. Pokrzywa odgrywa też rolę w ludzkiej kulturze duchowej. Z powodu obecności kłująco-parzących włosków powoduje bolesne podrażnienia skóry ludzi i zwierząt.

  (źródło informacji o składnikach: Wikipedia)