Bioconseils Detoxification Tonus

Suplement diety Bioconseils Detoxification Tonus został zgłoszony do rejestracji w 2014 roku. W skład tego suplementu diety wchodzą: koncentrat soku z cytryny, sok z czarnej rzodkwi, sok z marchwi. Jego obecny status rejestracji: weryfikacja w toku. Producentem tego suplementu diety jest firma Laboratoires Yves Ponroy Francja.

• Informacje o suplemencie

  Skład: koncentrat soku z cytryny, sok z czarnej rzodkwi, sok z marchwi
  Forma: ampułka z płynem
  Kwalfikacja: S - Suplement diety
  Status produktu: weryfikacja w toku
  
  Rok zgłoszenia: 2014
  Producent: Laboratoires Yves Ponroy Francja
  Rejestrujący: BIORAC Ewa Ciesiołkiewicz Ostroów Wielkopolski
  Dodatkowe informacje:
  

• Informacje o składnikach suplementu

  Uwaga! Poniższe informacje nie stanowią informacji z ulotki produktu. Są to definicje encyklopedyczne dotyczące poszczególnych składników suplementu diety, nie są one bezpośrednio powiązane z produktem. Nie mogą one zastąpić informacji z ulotki, czy też porady lekarza lub farmaceuty. Są to jedynie informacje pomocnicze.

  koncentrat soku z cytryny - Wigilijny barszcz z uszkami – specjalnie przygotowany barszcz czerwony z postnymi uszkami, będący tradycyjną polską zupą podawaną w czasie Wigilii Bożego Narodzenia. Barszcz wigilijny różni się od barszczu czerwonego przygotowywanego w ciągu roku. Jest to czysty barszcz postny, czyli przygotowany bez stosowania składników mięsnych z wyłączeniem rybnych. Barszcz czysty postny przygotowany jest z wywaru z włoszczyzny i buraków połączonego z wywarem z grzybów suszonych oraz z kwasem buraczanym. Według niektórych przepisów, np. według Mikołaja Reja, buraki przeznaczone na wywar należy wcześniej upiec. Barszcz doprawiamy jest solą i cukrem. Brak pieprzu w zupie pozwala na zastosowanie pikantniejszych dodatków (zob. niżej). Gotowy barszcz powinien być słodkawo-kwaśny, przejrzysty, o barwie intensywnie czerwonej. Według części przepisów przygotowuje się od razu jeden wywar (z warzyw i grzybów). Maria Disslowa sugerowała opcjonalne wzbogacenie przygotowywanego wywaru głową ryby, solonym (tj. suszonym) koperkiem oraz roztartym czosnkiem. Bywa (np. według Disslowej), że do zupy dorzuca się posiekane, ugotowane buraki oraz podsmażoną cebulę. Rzadziej barszcz wigilijny zaprawiany jest zasmażką – wtedy otrzymana zupa nie będzie czystą i intensywnie czerwoną. Zakwas buraczany często przygotowywany jest nawet dwa tygodnie przed Wigilią. Innym sposobem na zakwaszenie barszczu jest dodanie soku z cytryny, soku z porzeczek, wiśni sokowych lub kwaśnego kompotu z wiśni. Nie należy używać do tego celu octu. Ostatnio coraz częściej barszcz czerwony przygotowywany jest z koncentratu. Tradycyjny farsz na uszka wigilijne może składać się z grzybów, cebuli, ryby lub jajek ugotowanych na twardo. Oprócz uszek, barszcz wigilijny podawany bywa z pasztecikami lub pieczonymi pierożkami.

  sok z czarnej rzodkwi - Rzodkiewka (Raphanus sativus var. sativus) – odmiana rzodkwi zwyczajnej. Jest uprawiana w wielu regionach świata. W Polsce występuje głównie jako roślina uprawna, lecz przejściowo dziczeje (ergazjofigofit). W uprawie występuje wiele kultywarów. Również rzodkiew czarna i rzodkiew japońska to kultywary rzodkiewki.

  sok z marchwi - Rakı (wym. [ɾaˈkɯ]) – turecka wódka o aromacie anyżowym, destylowana najczęściej ze świeżych winogron (yaş üzüm rakısı), rodzynek lub z fig (incir rakısı). Zawiera 40–50% alkoholu. Jest uważana w Turcji za narodowy napój. Tradycyjnie podaje się ją z wodą. Po rozcieńczeniu mętnieje i staje się biała, prawdopodobnie ze względu na to jest potocznie nazywana aslan sütü, co znaczy dosłownie „lwie mleko” (aslan znaczy też „silny, odważny mężczyzna”, stąd aslan sütü „mleko dla odważnych mężczyzn”). Mętnienie i biały kolor powstający przy rozcieńczaniu rakı zimną wodą spowodowany jest zawartością anetolu – nierozpuszczającego się w wodzie związku chemicznego pochodzącego z owoców anyżu. W nierozcieńczonej rakı zawartość etanolu jest na tyle wysoka, że cały zawarty w niej anetol jest rozpuszczony, bądź tworzy krople o rozmiarach zbyt małych, by rozpraszać światło. W wyniku rozcieńczenia, hydrofobowy anetol wytrąca się w postaci kropel o rozmiarach do 3 mikrometrów tworząc mętną i względnie trwałą (nieulegającą dalszej koalescencji) emulsję. Zjawisko mętnienia rakı i innych wódek anyżowych podczas ich rozcieńczania nazywane jest efektem ouzo (ang. en:ouzo effect).; nazwa ta pochodzi od greckiego odpowiednika rakı – ouzo. Najbardziej znane gatunki to Yeni Rakı i Tekirdağ Rakısı pochodzące z prowincji Tekirdağ. Sekretem ich charakterystycznego smaku jest używana do produkcji woda ze studni artezyjskiej w Çorlu. Yeni Rakı zawiera 45% alkoholu. Gatunki uznawane za najlepsze to Kulüp Rakısı i Altınbaş zawierające 50% alkoholu. Inne dostępne rodzaje raki to: Efe Rakı, Çilingir Rakı, Mercan Rakı, Fasıl Rakı, Burgaz Rakı, Ata Rakı i Anadolu Rakı. Rakı pije się zazwyczaj z meze, czyli przystawkami. Najbardziej popularne są melony, biały ser i ryby. Tradycyjnie rakı rozcieńcza się chłodną wodą, można dodać kostki lodu. Niekiedy razem z rozcieńczoną rakı pije się inny napój w osobnej szklance. Przykładem jest şalgam – sok z rzepy i marchwi, który podaje się zazwyczaj do kebabu. Czasem razem z rakı (ale też w oddzielnej szklance) pije się ayran – co w przekonaniu spożywających ma na celu zapobieganie kacowi. Inne napoje alkoholowe podobne do rakı: greckie ouzo bułgarska mastika kreteńska tsikoudia albańska raki

  (źródło informacji o składnikach: Wikipedia)