Betaina HCL 650mg z Pepsyną i Goryczką

Betaina HCL 650mg z Pepsyną i Goryczką w formie Kapsułki zawiera w składzie Korzeń Goryczki, Pepsyna, Betaina HCL. Ten suplement diety zgłoszono do rejestracji w roku 2017. Jego status w rejestrze to: weryfikacja w toku. suplement diety Betaina HCL 650mg z Pepsyną i Goryczką został wyprodukowany przez , oraz zgłosiła go do rejestracji firma PATORA Patrycja Andrzejczyk.

• Informacje o suplemencie

  Skład: Korzeń Goryczki, Pepsyna, Betaina HCL
  Forma: Kapsułki
  Kwalfikacja: s - suplement diety
  Status produktu: weryfikacja w toku
  
  Rok zgłoszenia: 2017
  Producent:
  Rejestrujący: PATORA Patrycja Andrzejczyk
  Dodatkowe informacje:
  

• Informacje o składnikach suplementu

  Uwaga! Poniższe informacje nie stanowią informacji z ulotki produktu. Są to definicje encyklopedyczne dotyczące poszczególnych składników suplementu diety, nie są one bezpośrednio powiązane z produktem. Nie mogą one zastąpić informacji z ulotki, czy też porady lekarza lub farmaceuty. Są to jedynie informacje pomocnicze.

  korzeń goryczki - Korzeń (łac. radix) – organ roślinny, część sporofitu, która dostarcza roślinom wodę i sole mineralne, przytwierdza rośliny do podłoża, a u roślin wieloletnich może pełnić funkcję organu spichrzowego. W wyniku przystosowania do warunków środowiska korzenie poszczególnych grup ekologicznych roślin pełnią dodatkowe funkcje. Młode korzenie okryte są ryzodermą wytwarzającą włośniki, dodatkowo zwiększające jej powierzchnię. Stanowi ona układ chłonny pobierający wodę i sole mineralne. Pobrane substancje poprzez warstwę kory pierwotnej przenoszone są do wiązek przewodzących tworzących walec osiowy. Trudno przepuszczalna dla wody warstwa komórek kory pierwotnej (śródskórnia) umożliwia kontrolowany, aktywny transport substancji do wiązek drewna. Wiązki łyka zapewniają z kolei dostarczanie do podziemnej części rośliny substancji organicznych powstałych w procesie fotosyntezy. Starsze korzenie przyrastając na grubość uzyskują odmienną budowę, a zdolność wchłaniania roztworu glebowego jest w dużym stopniu przez nie tracona. Budowa anatomiczna korzeni jest w niewielkim stopniu zróżnicowana wśród grup taksonomicznych roślin naczyniowych, ulega natomiast znacznym modyfikacjom w korzeniach wyspecjalizowanych do pełnienia dodatkowych funkcji. Korzeń występuje niemal u wszystkich roślin naczyniowych, nieobecny jest jedynie u posiadających chwytniki psylotowych i niektórych roślin, u których korzeń zanikł wtórnie (np. u rogatków, pływaczy i wolfii bezkorzeniowej). Rośliny zakorzenione są zwykle w glebie, u epifitów wykształcają się korzenie powietrzne, u hydrofitów korzenie zanurzone. Ze względu na sposób powstawania wyróżnia się korzeń pierwotny rozwijający się z zawiązka korzenia zarodkowego, korzenie boczne powstające jako odgałęzienia korzenia głównego w strefie różnicowania oraz korzenie przybyszowe powstające zwykle w części pędowej rośliny lub z korzeni w strefie ich budowy wtórnej. Korzenie tworzą silnie rozczłonkowany układ penetrujący podłoże, nazywany systemem korzeniowym. Stanowi on dolny biegun osiowych organizmów roślinnych, u których górny biegun to pęd. Korzenie w odróżnieniu od pędu nie wykształcają liści i zwykle rosną w dół, najczęściej są niezielone, choć niektóre korzenie powietrzne mogą zawierać chlorofil. Innymi, obok korzeni, podziemnymi organami roślin są też kłącza stanowiące podziemny fragment pędu.

  pepsyna - Pepsyna (ATC: A 09 AA 03) – czynna postać pepsynogenu, enzymu wydzielanego przez komórki gruczołowe (komórki główne) żołądka. W procesie trawienia pepsyna rozkłada białka do łańcuchów polipeptydowych. Pepsyna jest składnikiem soku żołądkowego. Jest enzymem z grupy endopeptydaz, występuje w soku żołądkowym człowieka i wielu gatunków zwierząt; wydzielany przez błonę śluzową żołądka w postaci nieczynnego proenzymu - pepsynogenu, który w środowisku kwaśnym (pH ok. 2) lub pod wpływem samej pepsyny (tzw. autoaktywacja) przechodzi w aktywną postać, hydrolizującą wiązania peptydowe powstałe z udziałem grup aminowych aminokwasów aromatycznych, kwaśnych oraz między leucyną i waliną. Z badań z roku 2015 wynika, że wbrew wcześniejszym poglądom, pepsyna jest także zdolna do hydrolizowania wiązań fosfodiestrowych kwasów nukleinowych, w efekcie czego ich trawienie rozpoczyna się w żołądku. Hydrolizie ulegają jedynie wiązania w niektórych sekwencjach nukleotydów, a produktem reakcji są oligonukleotydy zawierające grupę fosforanową na końcu 3'. Pod wpływem bodźców dodatkowych (jak np. obecność pokarmu w żołądku, zakwaszenie błony śluzowej) następuje wzmożenie jej wydzielania; znajduje zastosowanie w leczeniu nieżytu żołądka, niedokwaśności, braku łaknienia. Jest podstawowym składnikiem preparatu galenowego: Mixtura Pepsini.

  betaina hcl - N,N,N-Trimetyloglicyna (TMG, betaina), (CH3)3N+CH2CO2− – organiczny związek chemiczny z grupy betain, pochodna aminokwasu glicyny. Wykryta została po raz pierwszy w burakach cukrowych Beta vulgaris w XIX w. (stąd nazwa betaina). Z czasem określenie betainy rozszerzyło swoje znaczenie na całą klasę związków tego typu, a samą trimetyloglicynę wyróżnia się nazwą betaina glicynowa. Jest produktem ubocznym przemysłu cukrowniczego. Izoluje się ją za pomocą krystalizacji w formie chlorowodorku.

  (źródło informacji o składnikach: Wikipedia)