suplementy diety bez tajemnic

Apperin Kids

Suplement diety Apperin Kids został zgłoszony do rejestracji w 2013 roku. W skład tego suplementu diety wchodzą: wyciąg z bulw Cyperus rotundus, wyciąg z owoców Eclipta alba, wyciąg z owoców Embelia ribes, wyciąg z korzenia imbiru, wyciąg z owoców pieprzu czarnego, olej z kminu, olej z kopru. Jego obecny status rejestracji: weryfikacja w toku. Producentem tego suplementu diety jest firma Surya Herbal Limited Indie.

  • Informacje o suplemencie

    Skład: wyciąg z bulw Cyperus rotundus, wyciąg z owoców Eclipta alba, wyciąg z owoców Embelia ribes, wyciąg z korzenia imbiru, wyciąg z owoców pieprzu czarnego, olej z kminu, olej z kopru
    Forma: syrop
    Kwalfikacja: S - Suplement diety
    Status produktu: weryfikacja w toku

    Rok zgłoszenia: 2013
    Producent: Surya Herbal Limited Indie
    Rejestrujący: Sun Wave Pharma Sp. z o.o. Warszawa
    Dodatkowe informacje:

  • Informacje o składnikach suplementu

    Uwaga! Poniższe informacje nie stanowią informacji z ulotki produktu. Są to definicje encyklopedyczne dotyczące poszczególnych składników suplementu diety, nie są one bezpośrednio powiązane z produktem. Nie mogą one zastąpić informacji z ulotki, czy też porady lekarza lub farmaceuty. Są to jedynie informacje pomocnicze.

    embelia ribes - Pierwiosnkowate (Primulaceae Vent.) – rodzina roślin zielnych należąca do rzędu wrzosowców i w takim ujęciu (system APG III z 2009, APG IV, APweb) szeroko ujmowana systematycznie (58 rodzajów z ponad 2,5 tysiącem gatunków). Dawniej zwykle była wąsko ujmowana i wówczas zaliczano do niej tylko 20 rodzajów z ok. 800 gatunkami (system Takhtajana z 1997, system Cronquista z 1981). Opis wąsko wydzielanej rodziny dotyczy w obecnym ujęciu głównie podrodziny pierwiosnkowych Primuloideae. Należą tu rośliny występujące w tropikach i na szerokościach podzwrotnikowych reprezentowane tam głównie przez drzewa i krzewy oraz w strefie umiarkowanej i arktycznej, gdzie rosną przede wszystkim przedstawiciele będący roślinami zielnymi. Charakterystyczną cechą przedstawicieli jest jednokomorowa zalążnia utworzona z kilku zrośniętych owocolistków ze środkowym lub dolnym łożyskiem. Podobne są zwykle też kwiaty pięciokrotne o zrosłopłatkowej koronie. Liczne gatunki pierwiosnkowatych uprawiane są jako rośliny ozdobne, zwłaszcza z rodzajów cyklamen, naradka, ardizja, tojeść, pierwiosnek, urdzik, Jacquinia, Myrsine, Omphalogramma. W akwariach i terrariach uprawiane są: okrężnica bagienna i jarnik solankowy. Jadalne owoce mają rośliny z rodzaju Clavija spożywane w lasach Ameryki Łacińskiej. Liście Maesa indica wykorzystywane są do wyrobu curry. Z nasion Maesa lancoelata wyrabia się w Etiopii olej jadalny. Owocom z różnych gatunków rodzaju Maesa przypisywane są też właściwości bakteriobójcze i przeciwrobacze. Owoce Embelia ribes bywają wykorzystywane do fałszowania pieprzu czarnego, ponieważ są bardzo podobne. Są też używane w przypadku problemów z wzdęciem i zarażenia tasiemcem. Do celów leczniczych wykorzystywane są też lokalnie rośliny z rodzaju Labisia. Trucizny do trucia ryb wytwarza się z roślin rodzajów Aegiceras i Jacquinia. Surowca drzewnego dostarczają rośliny z rodzajów Myrsine i Jacquinia.

    wyciąg z korzenia imbiru - Tasznik pospolity (Capsella bursa-pastoris (L.) Medik.) – gatunek rośliny należący do rodziny kapustowatych (krzyżowych). Pochodzi prawdopodobnie ze wschodniej części basenu Morza Śródziemnego, ale współcześnie jest szeroko rozprzestrzeniony na całym świecie, także w Polsce. Występuje w różnych siedliskach, zwykle jako roślina ruderalna i trudny do wytępienia chwast. Rosnąc w uprawach, jest szkodliwy głównie dlatego, że ułatwia porażanie ich przez pasożyty i patogeny, dla których jest żywicielem pośrednim. Użytkowany jest jako roślina lecznicza, a regionalnie także jako roślina jadalna (ceniona zwłaszcza w Azji Wschodniej). Jest także rośliną olejo- i miododajną, znajduje zastosowanie w biotechnologii, biomonitoringu, fitoremediacji gleb, przez naukowców bywa traktowany jako gatunek modelowy, a także pomaga zwalczać owady dokuczliwe dla człowieka.

    pieprzu czarnego - Ramen (jap. 拉麺 bądź ラーメン; rāmen) – japońskie danie składające się z rosołu, makaronu i innych składników w zależności od receptury. Ramen trafił do Japonii w XIX wieku z Chin, popularny stał się po II wojnie światowej. Różni się od tradycyjnych japońskich zup tym, że zawiera czerwone mięso, podczas gdy tradycyjnie w Japonii stosowało się głównie ryby i warzywa. Jest jednym z najczęściej spotykanych dań typu fast food. Ramen został wykorzystany do stworzenia pierwowzoru zup błyskawicznych.

    olej z kminu - Sos barbecue (w skrócie sos BBQ) – sos o rzadkiej lub gęstej konsystencji, używany do przyprawiania potraw. Jak wskazuje nazwa (hiszp. barbacoa, ang. barbecue – rożen, grill), sos ten został stworzony jako dodatek do potraw z grilla. Może być podawany do każdej potrawy, jednak najczęściej dodaje się go do mięsa po przyrządzeniu, bądź podczas grillowania lub pieczenia. Zgodnie z tradycją jest dodatkiem do wieprzowiny, żeberek wołowych i kurczaka. Rzadziej podawany jest z frytkami lub zamiast sosu pomidorowego używanego do przygotowania pizzy barbecue. Niektórzy są przeciwni dodawaniu przypraw, w tym sosu barbecue, do potraw z grilla; inni uważają, że sos ten stanowi ich podstawę. Sos barbecue może łączyć w sobie kwaśne, słodkie i pikantne składniki, lub zawierać tylko jeden z nich. Sos ma zapach wędzonki. Składniki sosu mogą ulegać zmianie, do najpopularniejszych jednak należą: przecier pomidorowy, ocet, przyprawy oraz cukier. Różnice te wynikają z tradycji i przepisów regionalnych.

    olej z kopru - Kuchnia średniowiecza – zwyczaje kulinarne, obejmujące pokarmy, nawyki żywieniowe i metody przygotowywania potraw dominujące w Europie w okresie średniowiecza, od V do XVI wieku. Kuchnia ta była zróżnicowana terytorialnie, szczególnie wśród najniższych warstw społecznych, których dieta była ograniczona do produktów dostępnych w najbliższej okolicy i tanich. Zwyczaje kulinarne warstw najwyższych, mogących spożywać potrawy przyrządzone według ówczesnej sztuki kulinarnej, były bardziej jednorodne; zwłaszcza pod koniec średniowiecza wykształciła się pewna forma haute cuisine, pojawiły się też książki kucharskie. Jednak i kuchnia możnych podlegała ograniczeniom wynikającym z wolnych środków transportu i ówczesnych możliwości konserwacji jedzenia. Ważnym czynnikiem wpływającym na dietę średniowiecznych Europejczyków były nakazane przez chrześcijaństwo liczne dni postne, ograniczające rodzaj spożywanego pożywienia. Wykwintna kuchnia średniowieczna charakteryzowała się używaniem dużej ilości przypraw, także importowanych. Były drogie, gdyż sprowadzane z daleka przez wielu pośredników. Przy przygotowaniu i doborze potraw kierowano się wskazaniami ówczesnej medycyny. Podstawą wyżywienia ludzi średniowiecza były produkty ze zbóż: kasze i chleb. Rośliny strączkowe i warzywa były ważnym uzupełnieniem diety niższych warstw społecznych. Mięso, produkt droższy i mający bardziej prestiżowy status, obecne było przede wszystkim na stołach warstw wyższych. Jadano głównie drób i wieprzowinę, a na dworach rycerskich także dziczyznę. Popularne, szczególnie w okresie postów, były ryby morskie (zwłaszcza konserwowane i transportowane na spore odległości dorsze i śledzie) i słodkowodne. Podczas okresu średniowiecza zarówno dietetyka, jak i styl żywienia podlegały pewnym zmianom, związanym z upowszechnianiem się niektórych upraw i hodowli oraz rozwojem metod rolnictwa i przetwórstwa żywności.

    (źródło informacji o składnikach: Wikipedia)

Tagi:  ,
{{ reviewsOverall }} / 5 Ocena użytkowników (0 głosy)
Cena0
Skuteczność0
Działania uboczne0
Opinie klientów Dodaj swoją opinię
Sortuj po:

Dodaj pierwszą opinię o tym produkcie.

Zweryfikowany
{{{review.rating_comment | nl2br}}}

Pokaż więcej
{{ pageNumber+1 }}
Dodaj swoją opinię