Antioxidant Optimizer®

Suplement diety Antioxidant Optimizer® (tabletki) składający się z: Gamma-tokoferol, Ekstrakt z nasion owocu winorośli właściwej, Ekstrakt z owocu oliwki europejskiej, Koncentrat owocu ostropestu plamistego, Ekstrakt ze skórki owocu winorośli właściwej, Koncentrat kłącza imbiru lekarskiego, Ekstrakt z liści zielonej herbaty, Kłącze kurkumy, Likopen, Luteina, Witamina C. Zarejestrowano go w 2016 roku. Jego stan w rejestrze to: weryfikacja w toku. suplement diety Antioxidant Optimizer® został wyprodukowany przez suplementu diety, oraz zgłoszony do rejestracji przez QMIGHT.

• Informacje o suplemencie

  Skład: Gamma-tokoferol, Ekstrakt z nasion owocu winorośli właściwej, Ekstrakt z owocu oliwki europejskiej, Koncentrat owocu ostropestu plamistego, Ekstrakt ze skórki owocu winorośli właściwej, Koncentrat kłącza imbiru lekarskiego, Ekstrakt z liści zielonej herbaty, Kłącze kurkumy, Likopen, Luteina, Witamina C
  Forma: tabletki
  Kwalfikacja: s - suplement diety
  Status produktu: weryfikacja w toku
  
  Rok zgłoszenia: 2016
  Producent: Jarrow Formulas
  Rejestrujący: QMIGHT
  Dodatkowe informacje:
  

• Informacje o składnikach suplementu

  Uwaga! Poniższe informacje nie stanowią informacji z ulotki produktu. Są to definicje encyklopedyczne dotyczące poszczególnych składników suplementu diety, nie są one bezpośrednio powiązane z produktem. Nie mogą one zastąpić informacji z ulotki, czy też porady lekarza lub farmaceuty. Są to jedynie informacje pomocnicze.

  gamma-tokoferol - γ-Tokoferol (gamma-tokoferol) – organiczny związek chemiczny będący jedną z form witaminy E. γ-Tokoferol jest główną formą witaminy E występująca naturalnie w roślinach, lecz ze względu na większe stężenie α-tokoferolu w tkankach ludzkich to właśnie forma alfa uważana jest za główną formę witaminy E. Badania jednakże wskazują na to, że forma gamma również posiada duże znaczenie dla zdrowia człowieka i wykazuje unikalne właściwości, które odróżniają γ-tokoferol od odmiany alfa. Jako dodatek do żywności posiada numer E 308.

  ekstrakt z nasion owocu winorośli właściwej - Cabernet sauvignon (kabɛʁnɛ soviˈɲɔ̃) – jedna z najbardziej uznanych odmian winorośli właściwej na czerwone wino. Uprawiana niemal w każdym większym państwie winiarskim, w krajach o zróżnicowanym klimacie: od winnic kanadyjskiej Okanagan Valley aż po libańską dolinę Beqaa. Cabernet sauvignon światową popularność zyskał dzięki swojej roli w winach z regionu Bordeaux, w których jest mieszany z merlotem i cabernet franc. Z Francji odmiana rozpowszechniła się w innych krajach europejskich, a później Nowego Świata, m.in. w Kalifornii, Nowej Zelandii, Australii i Chile. Przez większość XX wieku cabernet sauvignon był najczęściej sadzoną szlachetną odmianą o ciemnej skórce, lecz w latach 90. szczep ustąpił pola merlotowi. Pomimo swojego znaczenia, odmiana jest stosunkowo młoda i jest naturalnym mieszańcem odmian cabernet franc i sauvignon blanc, powstałym w XVII wieku w południowo-wschodniej Francji. Popularność jest tłumaczona łatwością uprawy: jagody mają grube skórki, a krzewy są odporne, z natury nisko wydajne, pączkujące późno, co ogranicza ryzyko związane z wiosennymi przymrozkami. Do sukcesu mogła przyczynić się także przewidywalność – wina z odmiany niezmiennie wykazują strukturę i smaki charakterystyczne dla odmiany. Znajomość odmiany i łatwość wymowy sprzyjała sprzedaży win produkowanych z cabernet sauvignon, nawet jeśli były wytwarzane w mało znanych regionach. Krytycy zarzucają odmianie rolę „kolonizatora”, który wypiera z regionów winiarskich tradycyjne odmiany. Typowym profilem wina cabernet sauvignon jest napój o pełnej strukturze, z wysoką zawartością garbników i zauważalną kwasowością, która sprzyja długowieczności win. Krzewy cabernet sauvignon uprawiane w chłodniejszym klimacie dają wina, które poza nutami czarnej porzeczki mogą kojarzyć się z zieloną papryką, miętą i cedrem w miarę dojrzewania wina. W cieplejszym klimacie do nut czarnej porzeczki dołączają wiśnie i czarne oliwki, a w gorącym - aromat przejrzałych owoców, niemal marmoladowy. W niektórych regionach Australii, zwłaszcza w Coonawarra cabernet sauvignon nabiera charakterystycznych aromatów eukaliptusa i olejku miętowego.

  ekstrakt z owocu oliwki europejskiej - Technologia olejków eterycznych – dział technologii chemicznej zajmujący się metodami wytwarzania olejków eterycznych z olejkodajnych surowców roślinnych na skalę przemysłową, ściśle związany z inżynierią procesową. Technologia obejmuje sposoby przygotowania surowców, wyodrębniania użytecznych składników oraz ich oczyszczania, przetwarzania i przechowywania. Jakość produktów (w tym ich zapach) i wydajność procesów technologicznych zależy od rodzaju stosowanych urządzeń przemysłowych (instalacji). Olejki lotne pozyskuje się na skalę przemysłową ze świeżych bądź suszonych roślin. Są wyodrębniane z odpowiedniego surowca roślinnego najczęściej przez destylację z parą wodną lub ekstrakcję. Są stosowane, wraz z innymi substancjami zapachowymi, np. w perfumiarstwie (np. perfumy, wody toaletowe. tj. woda kolońska). Olejki lub całe rośliny olejkodajne są też wykorzystywane jako przyprawy, środki terapeutyczne (ziołolecznictwo) oraz w aromaterapii.

  ekstrakt ze skórki owocu winorośli właściwej - Cabernet sauvignon (kabɛʁnɛ soviˈɲɔ̃) – jedna z najbardziej uznanych odmian winorośli właściwej na czerwone wino. Uprawiana niemal w każdym większym państwie winiarskim, w krajach o zróżnicowanym klimacie: od winnic kanadyjskiej Okanagan Valley aż po libańską dolinę Beqaa. Cabernet sauvignon światową popularność zyskał dzięki swojej roli w winach z regionu Bordeaux, w których jest mieszany z merlotem i cabernet franc. Z Francji odmiana rozpowszechniła się w innych krajach europejskich, a później Nowego Świata, m.in. w Kalifornii, Nowej Zelandii, Australii i Chile. Przez większość XX wieku cabernet sauvignon był najczęściej sadzoną szlachetną odmianą o ciemnej skórce, lecz w latach 90. szczep ustąpił pola merlotowi. Pomimo swojego znaczenia, odmiana jest stosunkowo młoda i jest naturalnym mieszańcem odmian cabernet franc i sauvignon blanc, powstałym w XVII wieku w południowo-wschodniej Francji. Popularność jest tłumaczona łatwością uprawy: jagody mają grube skórki, a krzewy są odporne, z natury nisko wydajne, pączkujące późno, co ogranicza ryzyko związane z wiosennymi przymrozkami. Do sukcesu mogła przyczynić się także przewidywalność – wina z odmiany niezmiennie wykazują strukturę i smaki charakterystyczne dla odmiany. Znajomość odmiany i łatwość wymowy sprzyjała sprzedaży win produkowanych z cabernet sauvignon, nawet jeśli były wytwarzane w mało znanych regionach. Krytycy zarzucają odmianie rolę „kolonizatora”, który wypiera z regionów winiarskich tradycyjne odmiany. Typowym profilem wina cabernet sauvignon jest napój o pełnej strukturze, z wysoką zawartością garbników i zauważalną kwasowością, która sprzyja długowieczności win. Krzewy cabernet sauvignon uprawiane w chłodniejszym klimacie dają wina, które poza nutami czarnej porzeczki mogą kojarzyć się z zieloną papryką, miętą i cedrem w miarę dojrzewania wina. W cieplejszym klimacie do nut czarnej porzeczki dołączają wiśnie i czarne oliwki, a w gorącym - aromat przejrzałych owoców, niemal marmoladowy. W niektórych regionach Australii, zwłaszcza w Coonawarra cabernet sauvignon nabiera charakterystycznych aromatów eukaliptusa i olejku miętowego.

  ekstrakt z liści zielonej herbaty - Zielona herbata – napój przyrządzany wyłącznie z liści herbaty chińskiej (Camellia sinensis), które poddane zostały w czasie przetwarzania jedynie minimalnej oksydacji. Zielona herbata pochodzi z Chin, skąd rozpowszechniła się na inne kraje Azji, od Japonii po Bliski Wschód. Współcześnie zielona herbata rozprzestrzenia się na Zachodzie, gdzie wciąż najpopularniejszym rodzajem tego napoju jest herbata czarna. W krajach, gdzie uprawia się herbatę, wytwarza się wiele rodzajów zielonej herbaty. Różnią się od siebie z uwagi na specyficzne warunki uprawy, sposób przetwarzania i porę zbiorów. W kilku ostatnich dziesięcioleciach zielona herbata przechodziła wiele testów medycznych, których celem było ustalenie, czy rzeczywiście, jak się powszechnie sądzi, ma ona właściwości zdrowotne, a szczególnie przypisywany jej wpływ na zmniejszenie ryzyka zachorowania na choroby serca oraz na niektóre odmiany nowotworów. Sądzi się także, że spożywanie zielonej herbaty pomaga w kontrolowaniu wagi ciała.

  kłącze kurkumy - Ostryż długi (Curcuma longa L.) – nazywany także ostryżem Zohary, kurkumą długą, ostryżem indyjskim, kurkumą, szafranem indyjskim – gatunek byliny z rodziny imbirowatych. Rośnie dziko w Indiach, jest uprawiany w wielu krajach o klimacie tropikalnym.

  likopen - Likopen (E160d) – organiczny związek chemiczny z grupy karotenów, węglowodór nienasycony o budowie podobnej do kauczuku naturalnego. Należy do rodziny naturalnych pigmentów (karotenoidów) występujących u roślin i zwierząt. Jest jednym z przeciwutleniaczy, posiada właściwości chroniące organizm przed licznymi chorobami układu krwionośnego, a przede wszystkim przed rakiem. Jest głównym karotenoidem, który (w odróżnieniu od β-karotenu) po wchłonięciu w jelicie nie ulega przekształceniu do retinolu (nie jest substratem dla cynkozależnej dioksygenazy, jak inne karotenoidy).[potrzebny przypis]

  luteina - luteina – żółty barwnik organiczny luteina – potoczna nazwa progesteronu Luteina – lek zawierający syntetyczny progesteron

  kwas askorbinowy - Kwas askorbinowy, witamina C, E300 (łac. acidum ascorbicum) – organiczny związek chemiczny z grupy nienasyconych alkoholi polihydroksylowych. Jest niezbędny do funkcjonowania organizmów żywych. Dla niektórych zwierząt, w tym ludzi, jest witaminą, czyli musi być dostarczany w pożywieniu. Jest także przeciwutleniaczem stosowanym jako dodatek do żywności.

  (źródło informacji o składnikach: Wikipedia)